قلعه‌نویی - مس کرمان؛ بازگشت به شهرِ خاطرات فراموش نشدنی
سرمربی سپاهان روز جمعه برابر تیمی می‌ایستد که خاطرات مشترکِ فراموش نشدنی با آن و هوادارانش دارد.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، امیر قلعه‌نویی روز جمعه پا به شهری می‌گذارد که بدون شک خاطرات حضور کوتاه مدتش در آن تا ابد از ذهنش پاک نمی‌شود. روزگاری که سرمربی ماجراجوی یازده سال جوانترِ فوتبالِ ایران اوج و حضیض فوتبالی را در فاصله کوتاهی تجربه کرده بود کرمان به نوعی محل تولد دوباره برای او بود.
از تیم ملی تا تیم ته جدولی؛ چه شد که پای ژنرال به کرمان باز شد؟
شاید برای مربی بلندپروازی مثل قلعه‌نویی انتخاب مس کرمان پس از قهرمانی با استقلال در لیگ برتر و حضور با تیم ملی در جام ملت‌ها، حضور در تیم انتهای جدولی و کم امکانات مس کرمان یک عقبگرد بزرگ باشد و شاید اگر همه چیز طبق انتظارها پیش می‌رفت، هرگز در آن مطقع و بعد از آن شاهد حضور یک مربی در قد و قواره قلعه‌نویی در تیمی با مختصات مس کرمان نبودیم ولی مساله همینجاست که شرایط نه تنها طبق انتظار پیش نرفت، که به قدری اوضاع آشفته و بغرنج شده بود که شاید بدبین‌ترین فوتبالدوست هم تصورش را نمی‌کرد.
امیر قلعه‌نویی با پشتوانه قهرمانی با استقلال در لیگ پنجم و از پس انتظار 3 ساله، به عنوان جانشین برانکو در تیم ملی انتخاب شد و وظیفه داشت آن را محیای جام ملت‌های آسیا کند. تیمِ برانکو در اذهان عمومی شکست خورده بود و سرمربی کروات حتی برای ادامه مدت کوتاه باقی مانده از قراردادش هم به ایران برنگشت. علی دایی، یحیی گل‌محمدی، سهراب بختیاری زاده، ابراهیم میرزاپور و چند بازیکن دیگر که با توجه به سیستمِ بسته و محدود آن زمان برانکو جانشین مطمئن و با تجربه‌ای نداشتند از تیم کنار رفتند تا کار سرمربی بعدی برای تغییر نسل در آستانه جام ملت‌ها سخت باشد. چالشی که شاید آن زمان هنوز برای قلعه‌نویی زود بود.
مشکلات تیم ملی در آن زمان فقط این مسائل نبود. درگیری‌های مدیریتی، کنار رفتن محمد دادکان و نداشتن رئیس فدراسیون، درگیری سازمان تربیت بدنی وقت با کمیته انتقالی فیفا و سایه تعلیق که روی سر فدارسیون فوتبال بود، از تیم ملی یک مجموعه بدون حامی و پشتوانه ساخته بود و در این شرایط قلعه‌نویی باید تیمش را روانه جام ملت‌های 2007 می‌کرد.
اشتباه بزرگ قلعه‌نویی در این شرایط رها نکردن استقلال بود. او که دلش نمی‌آمد تیم دوست داشتنی و قابل احترامی که ساخته بود را رها کند و به طور کامل به صمد مرفاوی بسپارد، یک پست مدیریتی در این باشگاه گرفت تا خودش هم بالای سر تیم باشد و همین بلند کردن دو هندوانه با یک دست کار او را به شکست در هر دو پروژه کشاند. چند ماه بعد از قهرمانیِ استقلال و انتقال به نیمکت تیم ملی روی دوش هواداران، قلعه‌نویی هم مقصر ردیف اول حذف استقلال از آسیا به دلیل نفرستادن به موقع لیست به AFC قلمداد شده و کاخ محبوبیتش یک شبه فرو ریخت و هم شکست مقابل کره‌جنوبی در ضربات پنالتی اوضاع او را روی نیمکت تیم ملی هم آشفته کرد و فرصت قربانی شدن در اختلافات سازمان و کمیته انتقالی را در اختیار مخالفانش قرار داد. قلعه‌نویی هم از استقلال کنار گذاشته شد و هم از تیم ملی و هم تا حدودی از دل هوادارانی که تا چندی پیش تجلیل از او در استادیوم‌ها را از قلم نمی‌انداختند. قلعه‌نویی در این شرایط نیاز به بلند شدن دوباره داشت و پس از چند ماه خانه نشینی با پیشنهادی از کرمان روبرو شد. تیم بحران‌زده فرهاد کاظمی که قبول هدایتش ریسک بزرگی بود. یا امیر را از زمین بلند می‌کرد و یا برای همیشه (و شاید حداقل مدت طولانی) کنارش می‌زد.
قلعه‌نویی از مس طلا ساخت
تحول قلعه‌نویی در مس کرمان نشان داد او قرار نیست پا پس بکشد و یا برای مدت طولانی از عرصه قدرت کنار برود. مس کرمان پلی بود برای ادامه بلندپروازی‌های امیر که نتایجش از این رو به آن رو شد و در جدول مستقل نیم فصل دوم به رتبه نایب قهرمانی رسید و تنها از سپاهان پایین‌تر بود (با احتساب 6 امتیاز کسر شده از پرسپولیس). مسی که داشت برای نیفتادن می‌جنگید به جایی رسید که با دو غول مدعی قهرمانی آن فصل یعنی پرسپولیس و سپاهان در حالی به تساوی رسید که بازیکنان از ترس رویارویی با قلعه‌نویی به خاطر پیروز نشدن جرئت بازگشت به رختکن را نداشتند. آنها استقلالِ محصول مشترک حجازی - کریمی را هم شکست دادند تا قلعه‌نویی بازگشت خود را با مشت‌های گره کرده جشن بگیرد. مشت‌هایی که علیه جریانات تخریب‌گر آن زمان گره شد و به اشتباه برداشت شد که علیه هواداران استقلال است. امیر هنوز بابت آن شادی نه چندان پررنگ خود مواخذه می‌شود ولی هرچه بود بلندپروازی‌هایش او را به سطح اول فوتبال برگرداند. چند ماه بعد امیر قلعه‌نویی دوباره به عنوان نسخه عاجل به نیمکت استقلال برگشت. تیم شکست خورده کریمی و حجازی که به رتبه نازل سیزدهم جدول رسیده بود را تحویل گرفت و قهرمان جام حذفی کرد و فصل بعد در چالشی سخت آن را به قهرمانی لیگ هشتم رساند.
بازگشت به شهر خاطراتِ فراموش نشدنی
قلعه‌نویی در طول دوران 15 ساله مربیگری خود در لیگ برتر مسیر پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. از تهران شروع کرد و به کرمان رفت و سر از تبریز و اصفهان و انزلی در آورد و حاصلش 5 قهرمانی 3 نایب قهرمانی در لیگ برتر و 2 قهرمانی و 2 نایب قهرمانی در جام حذفی و تبدیلش به پرافتخارترین سرمربی حال حاضر فوتبال ایران بود. امیر به اوج رسید، فرود آمد و دوباره بلند شد و در این مسیر هرگز خاطرات حضور شش ماهه در کرمان و تیم مس را فراموش نمی‌کند. همانطور که مردم کرمان و طرفداران مس هرگز حضور امیر روی نیمکتشان را فراموش نکردند و همیشه به نیکی از او یاد می‌کنند. روز جمعه روزِ دیدارِ دوباره است. این بار دست تقدیر امیر را روبروی تیمی قرار داده که در شرایط سخت موجب اوجگیری مجددش شده بود. باید دید در پایان بازی کدام طرف پیروزی به نیمه نهایی جام حذفی را جشن می‌گیرد ولی هرچه هست خاطرات خوش مشترک بعد از این بازی هم از ذهن هیچ طرفی پاک نخواهد شد.
