آغاز یک رویا؛ لیورپول در آستانه شکستن طلسم
ماه مه سال آینده 29 سال از آخرین باری که لیورپول قهرمان بالاترین سطح از فوتبال انگلیس شده گذشته است، جامی که مدتهاست از دسترس قرمزهای مرسی ساید دور مانده است.
به گزارش ایلنا، در این مدت فصلهای زیادی بوده که آنها تا آستانه قهرمانی پیش رفتهاند اما هنوز هم آخرین تاریخی که برای قهرمانیشان ثبت شده، همان روزی است که آلن هانسن جام قدیمی لیگ دسته اول فوتبال جزیره را در هفته آخر فصل 90-1989 بالای سر برد و پس از آن روزگار به سمتی رفت که تیمهایی مانند چلسی و منچسترسیتی به ابرقدرتهای مالی جزیره تبدیل شوند و به لطف تمکن مالی مالکانشان هر سال قهرمانی در لیگ برتر را برای لیورپولیها و بازگشتشان به روزهایی که بردن جام برای آنها تضمین شده بود را سخت و سختتر کردند.
اما بعد از 4 هفته از آغاز فصل 19-2018، تیم یورگن کلوپ در صدر جدول ردهبندی لیگ برتر قرار دارد و تا الان 12 امتیاز گرفته است. هیچ کس در لیورپول آنقدر احمق نیست که به خاطر این شروع تیمش را قهرمان بداند اما به همین اندازه نمیتوان شور و اشتیاقی که به لطف این شروع خوب در میان هواداران لیورپول برای شکسته شدن طلسم ناکامیشان در لیگ برتر به وجود آمده است را منکر شد یا آن را نادیده گرفت اما این شروع خوب یعنی چه؟ آیا این میتواند حکم یک تابلو نشان دهنده مسیر قهرمانی به لیورپولیها باشد یا هنوز خیلی زود است که این 4 برد متوالی را به منزله قرار داشتن قرمزهای مرسیساید در راه منتهی به قهرمانی دانست؟
منچستریونایتد، فصل گذشته 4 هفته اول لیگ صدرنشین بود. یک سال قبلتر از آن، منچسترسیتی بعد از کسب 4 برد از 4 بازی اولش با پپ گواردیولا این وضعیت را داشت. 12 ماه قبلتر از آن هم این داستان برای سیتی که بعد از تنها 4 هفته خودش را 3 امتیاز از بقیه مدعیان جدا کرده بود، تکرار شد.
در پایان هر یک از آن فصلها، صدرنشینان هفتههای ابتدایی، به ترتیب منچستریونایتد نایب قهرمان شد آن هم با 19 امتیاز فاصله از منسیتی قهرمان، در حالی که سیتی هم در فصول 16-2015 و 17-2016 نتوانست روند هفتههای ابتداییاش را حفظ کند و در آن فصول لسترسیتی 15 امتیاز بالاتر از تیم تحت هدایت مانوئل پیگرینی در سال 2017 و تیم پپ گواردیولا 15 امتیاز کمتر از چلسی تحت هدایت آنتونیو کونته نایب قهرمان فصل را به پایان رساند. پس داشتن یک شروع خوب الزاماً به معنای قطعی بودن قهرمانی نیست. با این حال آغاز لیگ با ضرباهنگی مناسب میتواند حیاتی باشد و روندی که لیورپول فصل گذشته لیگ قهرمانان در پیش گرفت گواه این موضوع بود و این تیم با اعتماد به نفسی که از غلبه بر منچسترسیتی در مرحله یک چهارم نهایی کسب کرد، رم را در مرحله نیمه نهایی از پیش رو برداشت و به فینال کیف رسید؛ جایی که مغلوب رئال مادرید شد.
بعد از زدن 9 گل و دریافت تنها یک گل در شروعش در این فصل، لیورپول قطعاً لیگ را با ضرباهنگ مناسبی آغاز کرده است اما آنها باید این را هم بپذیرند که نتیجه این شروع خوب قرار گرفتنشان در کانون توجهات است و لحظهشماری منتقدان برای زمین خوردن این تیم. چلسی و واتفورد شاید تا الان شانه به شانه لیورپولیها بالا آمده باشند – هر دو تیم 4 بازیشان را بردهاند – اما انتظاراتی که در این فصل از لیورپول وجود دارد بیشتر است و این انتظارات از رقبای این تیم وجود ندارد.
شروع چلسی با هدایت مائوریتسیو ساری خیلیها را حتی غافلگیر کرده است چون هیچ کس روی این تیم بهعنوان مدعی قهرمانی حساب باز نکرده بود و غافلگیر کنندهتر و غیرمنتظرهتر از آن هم روندی بود که واتفورد در پیش گرفته است. لیورپول، با خرج هزینهای بالغ بر 240 میلیون پوند در سال 2018 برای خرید فیرجیل فندایک، نبی کیتا، فابینیو و الیسون بکر، بهعنوان تنها مدعی که یارای رقابت با منسیتی در کورس قهرمانی لیگ برتر را دارد شناخته میشود اما ارمغان این جایگاه، فشار مضاعفی است که روی کلوپ و شاگردانش میآید. آنها تا الان به خوبی این فشار را مدیریت کردهاند اما اگر لیورپول میخواهد خودش را بهعنوان یک مدعی واقعی در این فصل ثابت کند، یک ماه بازیهایش بعد از وقفه فوتبال ملی تعیینکننده خواهد بود. مردان کلوپ 15 سپتامبر در ویمبلی به مصاف تاتنهام میروند – جایی که فصل پیش 4 بر یک باختند و تحقیر شدند – و سه روز پس از آن در آنفیلد میزبان پاریسنژرمن هستند. 22 سپتامبر ساوتهپمتون میهمان آنفیلد خواهد بود قبل از آنکه لیورپول در عرض 4 روز دو بار با چلسی – یک بار در جام اتحادیه و یک بار دیگر در لیگ برتر – روبهرو شود و این قبل از سفری سخت به جنوب ایتالیا برای روبهرو شدن با ناپولی است. پس از آن نوبت بازی خانگی مقابل سیتی در تاریخ 7 اکتبر است، دیداری که در آن لیورپول به دنبال چهارمین برد متوالیاش مقابل تیم گواردیولا است.
بنابراین صدرنشین فعلی جدول لیگ برتر در پاییز تستی سنگین و سخت برای مشخص شدن عیار داعیه قهرمانیاش خواهد داشت اما کلوپ، تیم و مهرههای لازم برای نگه داشتن تیمش در مسیر موفقیت را چه در خانه و چه در اروپا دارد. مدیریت چالشها در زمین بازی اما یک چیز است و کنترل انگیزه موجود برای بردن جام چیزی دیگر.
شور و شوقی که هواداران لیورپول دارند و جو ورزشگاه آنفیلد اغلب در بازیهای خانگی به سود این تیم است اما زمانی فرا خواهد رسید که اعضای این تیم باید خونسردانه کارشان را پیش ببرند و هنوز زمان داریم ببینیم که آیا لیورپول کلوپ میتواند در اوج هیجانآفرینی و التهاب آنفیلد خونسردیاش را حفظ کند یا نه. با این حال اگر لیورپول از این ماه سخت به سلامت عبور و همین روند فعلیاش را حفظ کند، میتواند به محقق کردن انتظارات امیدوار باشد. لیورپول با چالشی دوگانه روبهرو است که وضعیت این تیم را در کورس قهرمانی نسبت به سایر تیمها منحصر به فرد میکند و باید دید که این تیم میتواند راه حفظ تعادل برای تقابل با هر یک از این چالشها را پیدا کند یا نه.
منبع: ESPN / مارک آگدن