به بهانه اکران مستند فرشاد آقای گل
کاش کمی دیر تر بدنیا می آمدی!
شاید کمی اغراق باشد اگر بگوییم نسل تازه فوتبال اعم از بازیکن و هوادار و روزنامه نگار و...همواره این حسرت را بر دل خواهد داشت که بازیهای فرشاد پیوس را از نزدیک یا به صورت پخش زنده از تلویزیون تماشا نکرده است.
به گزارش ایلنا، این ادعا شاید اگر بی پشتوانه و سند مطرح میشد جای تردید زیادی داشت اما مستند فرشاد آقای گل مهر تاییدی بود بر صحت گفته نگارنده.
شنبه شبی که گذشت مراسم اکران خصوصی فیلم مستند فرشاد آقای گل در پردیس سینمایی کوروش برگزار شد.راوی فیلم عکاسی قدیمی از اهالی نازی آباد بود که زندگی فوتبالی یکی از بهترین های تاریخ ورزش ایران را از آغاز تا پایان روایت می کرد.اززمین های خاکی نازی آباد و باشگاه های راه اهن و شاهین و نیروهوایی تا پرسپولیس و الاهلی قطر و تیم ملی و...و نقطه مشترک همه این سالها فقط یک چیز بود آن هم عنوان آقای گلی فرشاد که تبدیل به عادتی شیرین شده بود.
آنچه صرف نظر از هنر بی بدیل گلزنی آقای گل باعث نگارش این متن شد مظلومیت و مظلومیت و مظلومیت توام با بدشانسی فرشاد و خیلی از قهرمانان آن روزهای ورزش ما بود.شاید اگر امروز با ساخت مستند زندگی قهرمانانمان سوء مدیریتهای صورت گرفته آن زمان را ریشه یابی کنیم پرونده خیلی از تصمیم گیران آن روزها سیاه تر شود. البته انتظار محاکمه و مجازاتی هم نیست لکن این حق همه ورزش دوستان است که بدانند چه عواملی سبب شده است تا بازیکن بی حاشیه و بااخلاقی مثل فرشاد بخش قابل ملاحظه ای از دوران ورزش قهرمانی اش را در محرومیت به سر برده است! آنها که حکم به کنار گذاشتن بهترین های آن زمان فوتبال از تیم ملی میدادند آیا نمی دانستند این بی عدالتی شان منجر به از دست رفتن فرصتها و عدم راهیابی به جام جهانی می شود؟
بهترین سالهای جوانی فرشاد در حالی سپری شد که ایران قید حضور در مقدماتی دو جام جهانی 1982 و1986را زده و المپیک های 80 و 84 را تحریم کرد..جام 90 و 94را هم به بی تدبیری بالا نشین های فدراسیون و ورزش باختیم تا ستاره ای همچون فرشاد هیچگاه فرصت حضور در جام جهانی و المپیک را پیدا نکند.
گرچه او آنقدر گل زد که خوراک و تصویر ساعتها مستند را فراهم کرده باشد اما این تنها بخش کوچکی از لیاقت و شایستگی او بود.شاید اگر فرشاد کمی دیر تر پا به عرصه وجود گذاشته بود امروز در قله همه افتخارات و رکورد های ریز و درشت فوتبال ایستاده بود.جایی که هیچ هم آوردی را ر برابر توانمندی های خود نمی دید. اما افسوس که او هم متعلق به نسلی ست که از خودی و بیگانه کم نخوردند.شبیه سوخته سرایی ، علیرضا سلیمانی ، مجید ترکان و سایر کشتی گیرانی که در صورت شرکت در مسابقات جهانی و المپیک افتخار آفرین میشدند اما نرفتیم و تحریم کردیم تا حسرت بماند برای جوانانی که دیگر جوان نبودند.شبیه ناصر حجازی ،حمید علی دوستی،نصرالله عبداللهی ،حسن روشن و...که به خاطر طرح مضحک 27 ساله ها از تیم ملی کنار گذاشته شدند! باعث و بانی این حماقت ها کجا باید جوابگوی اعمال و تصمیمات غلطش باشد؟
نویسنده: سید مهدی فاطمی
