نکات جالب از آرای مربیان، کاپیتان‌ها و خبرنگاران
تیته، مربی تیم ملی برزیل در رای‌گیری بهترین بازیکن سال، کریستیانو رونالدو را به نیمار ترجیح داده است.
به گزارش ایلنا، نیمار در این مراسم پس از رونالدو و لیونل مسی سوم شد. آرای منتشرشده نشان می‌دهد که نیمار در کشور خودش هم از حمایت کافی برخوردار نبوده است.
تیته برای دومین سال پیاپی ترجیح داد نام رونالدو را اول بنویسد و نیمار را در جایگاه دوم قرار دهد. پائولو کوئلیو، خبرنگار برزیلی در فهرست خود نام رونالدو، مسی و مارسلو، مدافع تیم ملی برزیل را نوشت و به‌کلی نام نیمار را حذف کرد. او سال گذشته هم نیمار را در رده سوم نوشته بود.
همچنین دنی آلوز به‌عنوان کاپیتان تیم ملی برزیل رای داد. او نیمار را اول نوشت و سپس به مسی و رونالدو رای داد. او سال گذشته هم نام مسی را بالاتر از نیمار نوشته بود.
خود مسی هم اول به لوییس سوارس از تیم ملی اروگوئه رای داد که در بارسلونا همبازی‌اش است. آرای دوم و سوم او به آندرس اینیستا و نیمار رسید. این دو در بازه زمانی انتخاب بهترین بازیکن سال هم‌تیمی مسی بودند و البته نیمار پس از پایان فصل، راهی پاری سن‌ژرمن شد.
رونالدو هم تنها به هم‌تیمی‌هایش در رئال مادرید رای داد: لوکا مودریچ، سرخیو راموس و مارسلو. خود رونالدو حمایت هموطنانش را داشت و فرناندو سانتوش، مربی پرتغال ابتدا به رونالدو رای داد و آرای دوم و سومش نصیب مودریچ و مسی شد.
نکات قابل توجه دیگر در رای‌گیری به این ترتیب بود:
تنها سه بازیکن نام سوارس را در صدر فهرست خود آوردند که یکی از آنها مسی بود. دیگو گودین، کاپیتان تیم ملی اروگوئه و آنتونی گریفیث، کاپیتان تیم ملی مونتسرات دو نفر دیگر بودند. گریفیث همچنین به هری کین و انگولو کانته هم رای داد.
سه نفر هم به کانته، هافبک چلسی به‌عنوان بازیکن اول رای دادند. هر سه نفر بازیکن بودند که یکی از آنها ادن آزار، هم‌تیمی‌اش در چلسی بود اما هیچ کدام از هموطنانش در فرانسه نام او را در لیست‌شان نیاوردند.
آزار تنها در فهرست روبرتو مارتینس، مربی تیم ملی بلژیک نفر اول بود. هری کین هم تنها در فهرست یک نفر صدرنشین بود: لیستی که ریمون ناسه، خبرنگار اهل وانواتو نوشته بود.
روبرت لواندوفسکی، کاپیتان تیم ملی لهستان بار دیگر به مانوئل نویر، دروازه‌بان بایرن مونیخ به‌عنوان نفر اول رای داد اما نویر، کاپیتان تیم ملی آلمان نام تونی کروس، بازیکن رئال مادرید را بالاتر از لواندوفسکی نوشت.
