هراس اسطوره دورتموند از رکوردشکنی اوبامیانگ

به گزارش ایلنا، نوربرت دیکل، گوینده ورزشگاه بوروسیا دورتموند و میشاییل زورک، مدیر ورزشی این باشگاه پیش از پیروزی 3 بر صفر زردپوشان در بازی میان هفته مقابل هامبورگ، گفت‌و‌گویی آمیخته با طنز داشتند. دیکل پرسید: «چه کار می‌کنی اگر اوبامیانگ رکوردت را بشکند؟» و زورک جواب داد: «این اتفاق نمی‌افتد چون قبل از رخ دادن آن اتفاق او را فروخته‌ایم.» زورک 55 ساله هنوز رکورد بیشترین بازی در تاریخ دورتموند (572) و بیشتر گل زده را برای این تیم (159) دارد. اوبامیانگ الان در رده پنجم برترین گلزنان تاریخ دورتموند است و 129 گل زده است.

غیرواقع‌بینانه نیست که این مهاجم گابنی که فصل گذشته در 41 بازی‌اش برای دورتموند در تمامی رقابت‌ها 40 گل زد و این فصل هم 5 گل دیگر به ثمر رسانده، تا پایان فصل به رکورد زورک برسد. زورک اما در همین حال به خاطر فعالیت‌هایش در پنجره نقل و انتقالات تابستانی مورد تحسین و تمجید فراوانی واقع شده است: آندری یارمولنکو یک جانشین زرنگ برای عثمان دمبله به نظر می‌رسد. ماکسیملیان فیلیپس هم به سمت چپ خط میانی تیم قدرت بخشیده است. محمود داهود می‌تواند به یک بازیساز ماهر در خط میانی تبدیل شود، همان بازیکنی که دورتموند از زمان فروش ایلکای گوندوغان فقدانش را حس کرده است و عمر توپراک، دان اکسل زاگادو و ژرمی تولیان هم کسانی بوده‌اند که خیلی سریع تأثیرگذاری‌شان را در خط دفاعی ثابت کرده‌اند. در همین حال جیدون سانکو هم بازیکن مستعد خاص دیگری بوده است که می‌تواند راه کریستین پولیسیچ را در پیش بگیرد.

با وجود از دست دادن عثمان دمبله، ترکیب دورتموند در این فصل سازمان‌یافته و منظم به نظر می‌رسد. در نهایت اما بهترین بخش فعالیت زورک می‌توانست اتفاقی باشد که رخ نداد چون اوبامیانگ تصمیم به ماندن در وستفالن گرفت به جای اینکه به پیشنهاد‌های پاری‌سن‌ژرمن یا میلان پاسخ مثبت بدهد.

روز پنج‌شنبه اوبامیانگ تا حدودی موضعش را درباره تابستانی که برای او گذشت، مشخص کرد. او گفت: «در ابتدای ماه ژوئن، من با ناصر الخلیفی (رییس PSG) ملاقاتی داشتم. آن اتفاق قبل از آمدن آنترو انریکه (مدیر ورزشی جدید پاریسی‌ها) بود. زمانی که او آمد، تصمیم باشگاه عوض شد و آنها دیگر مرا نخواستند. میلان هم به من پیشنهاد داد. من تحت تأثیر پروژه این باشگاه قرار گرفتم اما این انتقال هم به بنا به دلایلی محقق نشد.»

یکی از دلایلی که دورتموند پنجره نقل و انتقالات را 6 هفته قبل از پایان بازار، به روی مهاجم 28 ساله‌اش بست، این بود که می‌دانست برای پیدا کردن جانشین برای بازیکنی که یک سوم گل‌های فصل گذشته‌ تیم را به ثمر رسانده بود، زمان کافی ندارد. در حقیقت درسی که آنها از ماجرای پیدا کردن جانشین برای مهاجم طراز اول قبلی‌شان، روبرت لواندوفسکی گرفتند – کسی که سال 2014 به بایرن مونیخ پیوست – مانع از این شد که این بار آن اشتباه را درباره اوبامیانگ تکرار کنند.

آن سال دورتموند برای پر کردن جای خالی ستاره لهستانی‌اش، چیرو ایموبیله‌ای را به خدمت گرفت که علیرغم سابقه خوبش در سایر تیم‌هایی که بازی کرده بود، در وستفالن نتوانست کار خاصی انجام دهد. آن ماجرا به دورتموندی‌ها آموخت که پیش از فروش یک ستاره جانشینی شایسته برای او پیدا کنند. لواندوفسکی زیر سایه لوکاس باریوس پیشرفت کرد و اوبامیانگ هم زیر سایه لواندوفسکی. دورتموند اما الان مهاجمی ندارد که زیر سایه اوبامیانگ باشد و با رفتن او استعدادهایش شکوفا شود.

اینکه رؤیای اوبامیانگ برای بازی در رئال مادرید محقق می‌شود یا نه هنوز مشخص نیست. این چیزی بود که خودش بیش از یک بار به آن اعتراف کرد اما حالا طور دیگری درباره‌اش حرف می‌زند: «من هیچ رؤیایی ندارم. دیگر درباره مادرید هم حرف نمی‌زنم. آنها مرا نمی‌خواهند. مشکلی نیست. به کارم ادامه می‌دهم. من در دورتموند راحتم. از اینکه شرایط انتقالم مهیا نشد ناراحتم. با باشگاه توافق کرده بودم که می‌توانم بروم اما این اتفاق رخ نداد. این ناراحت کننده است اما از ماندنم هم خوشحالم.»

اوبامیانگ تابستان سال آینده 29 ساله می‌شود و یک بار دیگر منتظر فرصتی برای ترک بوندس‌لیگا برای دو سه برابر شدن حقوقش خواهد بود و هیچ کسی هم نمی‌تواند او را به این خاطر مورد انتقاد قرار دهد. اینکه باشگاهی پیدا شود که رقم درخواستی دورتموند را بپردازد و پروژه ورزشی‌ هم برای این مهاجم گابنی اقناع کننده باشد، موضوع دیگری است.

برای ماندن او در دورتموند هم دلایلی وجود دارد. تیم او با روی کار آمدن پیتر بوژ روزهای خوبی را آغاز کرده است و هم‌تیمی‌هایش را خوب می‌شناسد و محبوب هواداران است و جایگاه اسطوره را برای آنها هم پیدا خواهد کرد اگر رکورد گلزنی‌ تیم‌شان را بشکند. با داشتن دو فرزند او تنها نمی‌تواند آینده خودش را در نظر بگیرد بلکه محلی که فرزندانش رشد خواهند کرد را هم باید در نظر داشته باشد. در هر حال اگر او تصمیم به ماندن بگیرد، دورتموند طی دو سال آینده قطعاً یک گام بلند روبه جلو برخواهد داشت و برنده بزرگ در این میان کسی نخواهد بود جز خود اوبامیانگ.

منبع: ESPN / استفان بوژکو