مقایسه‌ی دو استقلال/ نفر به نفر

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، استقلال در لیگ شانزدهم بد کار نکرد و به ویژه در نیم فصل دوم بهترین تیم لیگ بود. با این حال، کسب عنوان نایب‌قهرمانی چیزی نیست که هواداران این تیم را راضی کند. استقلال در لیگ برتر سه بار به مقام قهرمانی رسیده و هر سه بار با هدایت امیر قلعه‌نویی.

در این یادداشت مروری داریم بر مقایسه‌ی نفر به نفر بازیکنان استقلال فصل 94-93 که امیر قلعه‌نویی سرمربی‌اش بود و استقلال 96-95 که منصوریان آن را هدایت کرد. برای راحتی مقایسه هر دو تیم را با سیستم 1-3-2-4 چیدمان کرده‌ایم و نفرات برگزیده با رنگ آبی مشخص شده‌اند.

گلر: محسن فروزان- مهدی رحمتی

رحمتی به دلیل مشکلاتی که با قلعه‌نویی داشت از استقلال جدا شد و آبی‌ها محسن فروزان را به خدمت گرفتند. با این حال، گلر جدید آبی‌ها نتوانست در حد انتظارات ظاهر شود و دفاع ضعیف استقلال هم در این باره بی‌تاثیر نبود. فروزان در 30 بازی آن فصل 34 گل دریافت کرد، ولی موفق شد 5 کلین‌شیت داشته باشد.

دفاع راست: میلاد فخرالدینی- وریا غفوری

غفوری اگر چه بسیاری از بازی‌های فصل را به دلیل مصدومیت از دست داد یکی از بهترین بازیکنان استقلالِ منصوریان بود و جزو معدود آبی‌پوشانی بود که به تیم ملی دعوت شد. وی در بازی با السد طی 20 دقیقه‌ای که در زمین حضور داشت سطح بالای بازی خود را به رخ کشید و با مصدومیت زودهنگام وی استقلال در ادامه‌ی بازی نتوانست از جناح راست فشاری روی دروازه‌ی السد وارد کند. زوج حیدری-غفوری یکی از بهترین زوج‌های استقلال در جناحی بود که استقلال همواره در آن قوی بوده است.

دفاع چپ: هاشم بیگ‌زاده- میلاد زکی‌پور

بیگ‌زاده با آن که روی اعصاب هواداران بود یکی از ملی‌پوشان استقلال و کسی بود که کی‌روش در نظر داشت در جام جهانی از او استفاده کند- تا پیش از مصدومیت وی. در آن سو، زکی‌پور جایگزین یعقوب کریمی پر اشتباه شد. کریمی اگر چه در کارهای تهاجمی برتری چشمگیری نسبت به وی داشت، سوتی‌های تدافعی‌اش برگ برنده‌ای شده بود برای حضور زکی‌پور مطمئن در کارهای دفاعی در ترکیب آبی‌ها. در این میانه، بیگ‌زاده متعادل‌تر از هر دوی این بازیکنان بود و در کارهای تهاجمی و تدافعی هارمونی را برقرار می‌کرد.

دفاع میانی: امیر حسین صادقی- لئاندرو پادوانی

صادقی با این که مدافع افسانه‌ای استقلال و یکی از استقلالی‌های ملی‌پوش بود نتوانست در آخرین فصل حضور خود در استقلال عملکردی که در یک دهه‌ی گذشته داشت را ادامه دهد. در این سو، پادوانی یک سورپرایز برای استقلالی‌ها بود. او و رابسون زوج مطمئن و دوست‌داشتنی استقلال در این فصل بودند. از طرفی، پادوانی چند گل حساس هم در لیگ قهرمانان برای استقلال به ثمر رساند و قدرت گلزنی خود را به رخ کشید.

دفاع میانی: حنیف عمران‌زاده- رابسون جانواریو

رابسون بهترین مدافع استقلال در فصل اخیر بود. این بازیکن بی‌ادعا پس از عملکرد نسبتاً ضعیف در چند بازی ابتدایی فصل به مدافعی بدون اشتباه بدل شد و در بیشتر دوئل‌های خود به برتری دست یافت. او دقیقاً نقطه‌ی مقابل عمران‌زاده بود.

هافبک میانی: آندرانیک تیموریان- امید نورافکن

تیموریان در آن سال کاندیدای کسب عنوان بهترین بازیکن لیگ برتر بود و با کوله‌باری از تجربه نقطه‌ی اطمینان تیم قلعه‌نویی. در این سو، نورافکن جوان که در تیم آن سال نیمکت‌نشین آندو بود خود را به عنوان یک سورپرایز در ترکیب منصوریان ثابت کرد.

هافبک میانی: امید ابراهیمی- امید ابراهیمی

این که ابراهیمی و حیدری تنها بازیکنان مشترک دو استقلال کنونی و سه سال پیش هستند سیر تغییر و تحولات و نوع باشگاه‌داری ایرانی را نشان داده و عیان می‌کند. با این حال، ما با دو ابراهیمی طر هستیم. ابراهیمیِ تیم قلعه‌نویی 9 گل به ثمر رساند تا یکی از موفق‌ترین خریدهای این تیم لقب بگیرد. در آن سو، ابراهیمیِ تیم منصوریان بسیار پخته‌تر نشان داده و در کنار نورافکن زوج دوست‌داشتنی هواداران را ساخته است. او در این فصل 4 گل زد و 5 پاس گل داد.

هافبک چپ: محمد قاضی- علی قربانی

قاضی در آن فصل در دوران اوج خود قرار نداشت و نه توانست در امر گلزنی برای استقلال مثمر ثمر باشد، نه در امر گلسازی. در این سو، علی قربانی جوان چند گل حساس و سرنوشت ساز برای تیم منصوریان به ثمر رساند (از جمله گل به ماشین‌سازی و پرسپولیس) و هر بار که به عنوان بازیکنان ذخیره به میدان آمد سرنوشت بازی را تغییر داد.

هافبک راست: خسرو حیدری- خسرو حیدری

دومین و آخرین بازیکن ثابت دو استقلال. حیدری در این سالها چندان تغییر نکرده. با این حال، آن موقع جوانتر بود و به تیم ملی دعوت می‌شد و اکنون جای خود را به وریا غفوری و سایر بازیکنان جوان داده است.

طراح: جاسم کرار- فرشید اسماعیلی

کرار تنها بازیکنی بود که می‌توانست جای خالی بازیساز بزرگ سال‌های گذشته‌ی استقلال، مجتی جباری، را پر کند. او یکی از بهترین فصل‌های خود را پشت سر گذاشت و با 7 پاس گل یکی از بهترین‌های استقلال در فصل بی‌فروغ 94-93 بود. در این سو، اسماعیلی هم به عنوان یک پدیده خود را به مخاطبان فوتبال شناساند و دو گل بیادماندنی در دو دیدار حساس استقلال، برابر پرسپولیس و لوکوموتیو، به ثمر رساند.

مهاجم: سجاد شهباززاده- کاوه رضایی

انتخاب از میان این دو بازیکن هم دشوار است. چرا که به مانند گزینه‌ی قبلی هر دو بازیکن خوب کار کرده‌اند. شهباززاده در آن فصل اگر چه با ادینهو در صدر جدول گلزنان فاصله داشت با 12 گل زده دومین گلزن برتر لیگ بود. در این سو رضایی در آسیا 4 گل به ثمر رساند و 7 گل در لیگ زد و 8 پاس گل داد تا یکی از برترین‌های استقلال باشد.

در این تیم برگزیده 7 بازیکن از تیم منصوریان و 4 بازیکن از تیم قلعه‌نویی انتخاب شده‌اند. آمار هم نشان می‌دهد که عملکرد تیم منصوریان بهتر بوده است. آنها 14 بازی خود در این فصل را نبردند و 9 مساوی و 5 باخت داشتند. در حالی که تیم قلعه‌نویی 17 بازی خود را نبرد و 9 بار (از جمله دو باخت به پرسپولیس) مغلوب شد.

استقلال منصوریان 27 گل خورد و استقلال ژنرال 34 گل. نکته‌ی مهمتر این که استقلال منصوریان تیم دوم لیگ شد و استقلال قلعه‌نویی ششم شد. در نهایت، استقلال منصوریان از گروه خود در لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد و این تیم نتایج خوبی در نیم‌فصل گرفت و بهترین تیم نیم‌فصل دوم لیگ ایران از نظر امتیازگیری بود.

از طرفی، منصوریان در 30 دیداری که به عنوان سرمربی در فصل گذشته روی نیمکت استقلال نشست، 57 امتیاز کسب کرد که میانگین 1/90 امتیاز در هر بازی را نشان می‌دهد. امیر قلعه‌نویی 214 بازی هدایت استقلال را برعهده داشت و 402 امتیاز کسب کرد و میانگین امتیازی‌ او 1/88 است. پرویز مظلومی 98 دیدار سرمربی استقلال بود و با 183 امتیاز میانگین 1/87 را گرفت.