محمدنژاد: نباید ورزشکاران المپیکی را رها کنیم
ما نباید ورزشکاران المپیکی را رها کنیم و اینگونه نباشد که ورزشکاران ما به جای رسیدن به مسائل ورزشی بروند در شورای شهرها و وزارتخانه ها کار کنند.
غلامرضا محمدنژاد درباره روند خصوصی سازی در حوزه فوتبال به خبرنگار ایلنا گفت: در مورد خصوصی و دولتی یا خصولی که ترکیبی از این دو است یک مثال میزنم.ملا نصرالدین زیرچراغ برق داشت دنبال انگشترش میگشت مردم به او گفتند اجازه میدهی ما کمکت کنیم که ملا نصرالدین قبول کرد. مردم به او گفتند انگشترت را کجا گم کردی ملا نصرالدین گفت زیرزمین . به او گفتند پس چرا اینجا دنبال انگشتر میگردی که او جواب داد چون اینجا روشن است. ما در مورد دولت خصوصی باید ببینیم در کدام چارچوبی از آییننامه میخواهیم حرکت کنیم. به عنوان مثال در اروپا باشگاههایی مثل بارسلونا،بایرن مونیخ،رئال مادرید و منچستر وچلسی میگویند ما خصوصی هستیم و سهام دار داریم و همه چیز مشخص و روشن است.
وی ادامه داد: به طور مثال باشگاه بارسلونا قبل از شروع بازیها میگوید 19 تا بازی خانگی در این فصل دارم و در هر بازی حدود 100 هزار تماشاگر میآید. قبل از بازیها بلیطها را میفروشند و بر این اساس درآمدی کسب میکنند. حق پخش هم معلوم است . در کشورهای اروپایی بر اساس رنکینگ تیم ها هزینه حق پخش به تیم داده میشود و همین باعث میشود که تیمها تا آخرین لحظه و تا آخرین روزها جذاب بازی کنند اما در کشور ما اینطور نیست. ما اگر این کار را انجام بدهیم و براساس رتبه تیمها به آنها حق پخش بدهیم تا آخرین روز لیگ جذاب میماند.
محمدنژاد تاکید کرد: در بحث خصوصیسازی درآمد باشگاهها از طریق فروش بلیتها، حق پخش تلویزیونی، آگاهی باشگاهها روی پیراهن، دور استادیوم و فروش لوازم ورزشی و از طریق نقل و انتقال بازیکن باشگاه به دست میآید. باشگاههای خصوصی فرمول و آییننامهای دارند و طبق آن عمل میکنند. در کشور ما نمیتوانیم بگوییم در این مسئله آییننامهای داریم و میخواهیم در مسیر آن حرکت کنیم. علت آن این است که ما کشوری اسلامی هستیم و قانون اساسی ایران براساس کلام قرآن است که یکسری خطوط قرمز را برای ما تعیین کرده است. ما میآییم از مرحوم دهداری، حجازی و تختی یاد میکنیم. اینها اسطورههای ورزشی ما هستند و ما به جوانانمان توصیه میکنیم که مانند اینها رفتار کنند وی ادامه داد: آیا ورزش هنر است یا صنعت؟اگر ورزش هنر است همان اسطوره های ورزشی مثل حجازی، تختی و دهداری به وجود میآید. اما وقتی صنعت است ما دیگر به فکر پولسازی هستیم و بازیکن تعصبی نسبت به باشگاه و پیراهنش ندارد. فقط این برایش اهمیت دارد که با تیمش خوب کار کند تا بتواند قرارداد هنگفتی ببندد.
این کاندید مجلس شورای اسلامی گفت: بنابراین ما باید در مجلس قوانین و آییننامههایی که در مورد ورزش است لحاظ کنیم.این قوانین و آییننامهها در کدام مسیر است. آیا ورزش را هنر میدانند یا صنعت؟ و بر این اساس خصوصی یا دولتی بودن باشگاهها را پیگیری کنیم. با توجه به قوانین و آییننامه های کشور من فکر میکنم اگر باشگاهها فعلاً خصوصی نشود بهتر است.
وی درباره عملکرد فراکسیون ورزش در مجلس نیز اینگونه واکنش نشان داد: یک گزارشی که کمیسیون اصل 90 همین چند وقت پیش منتشر کرد در مورد فساد در فوتبال بود به نظر من کمترین فساد در ورزش است. آن پولهایی که دیگران بردند و پس ندادند چه شد؟ ورزش ما درصد کمی از این فسادها را دارد.
وی ادامه داد: گزارش خوبی بود اما باید روی پیگیریها حساب کنیم. نباید این بشود که با تغییر نمایندگان اینگونه مسائل پیگیری نشود. این مسائل باید نتیجه داشته باشد. ورزشکار ما در المپیک قهرمان میشود اما بعدش ما با او چگونه رفتاری داریم. ما باید ببینیم کشورهای اروپایی با قهرمانان المپیکشان چگونه رفتار میکنند و ما چگونه رفتار میکنیم.
محمدنژاد تاکید کرد: ما نباید ورزشکاران المپیکی را رها کنیم و اینگونه نباشد که ورزشکاران ما به جای رسیدن به مسائل ورزشی بروند در شورای شهرها و وزارتخانه ها کار کنند.
وی درباره انتخابات فدراسیون فوتبال نیز گفت: در حوزه فوتبال باید بگویم کفاشیان کارایی خوبی داشته است. اگر امسال هم در انتخابات فدراسیون شرکت کند قطعاً رای بالایی میآورد.