«قلعه‌نویی» داخل گیومه!
تراکتورسازی در ادامه نتایج بد خود این بار در تبریز مغلوب پدیده شد تا نارضایتی هواداران این تیم از شرایط موجود دو چندان شود.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، بدون شک داستان استقبال هواداران تراکتور از امیر قلعه نویی، در زمان اولین ورود او به تبریز به عنوان سرمربی سرخپوشان، داستانی فراموش نشدنی و شاید در فوتبال ما غیرقابل تکرار باشد.
قلعه‌نویی که در آن زمان در اوج دوران مربیگری خود قرار داشت، در قامت مردی فاتح و منجی وارد تبریز شد. ورودی که با استقبال هزاران هوادار تراکتور رنگ و بوی دیگری به خود گرفت و موجب شد تا از همان ابتدای کار، همدلی کم نظیری در تبریز برای موفقیت تیم اول این شهر شکل بگیرد.
در آن زمان تقریباً تمام طرفداران تراکتور در داخل و خارج از تبریز، قلعه نویی را بهترین گزینه و انتخاب برای تیم خود می دانستند و با توجه به رزومه فوق العاده او در استقلال و سپاهان، این امید در میان تمام هواداران تراکتورسازی وجود داشت تا موفقیت‌های قلعه‌نویی در تهران و اصفهان، در تبریز نیز تکرار شود تا بالاخره، نخستین قهرمانی تراکتور در تاریخ فوتبال ایران و لیگ رقم بخورد. امیدی که تا واپسین روزهای لیگ نیز ادامه داشت، اما در پایان محقق نشد.
پس از اتمام لیگ و در شرایطی که هواداران تراکتور از حضور قلعه نویی در این تیم راضی بودند و توقع داشتند تا او با تمدید قرارداد خود، در تبریز بماند و کار نا تمام خود را در این شهر به پایان برساند، قلعه‌نویی تصمیم گرفت به تهران برگردد تا برای دومین بار هدایت استقلال را در دست بگیرد. تصمیمی که البته برای هواداران تراکتورسازی هم قابل قبول نبود اما پس از گذشت چند ماه مصاحبه‌های جنجالی امیرقلعه نویی و کنایه‌های او به هواداران تبریزی اختلافات را تشدید کرد. اینگونه بود که رابطه امیر پاشا و پرشورها برخلاف تمام مدت زمان حضور او در تبریز، وارد فاز منفی شد.
در این بین امیر قلعه نویی معتقد بود تراکتورسازی و هوادارانش باید به دلیل کسب عنوان نایب قهرمانی لیگ، که بهترین مقام در تاریخ باشگاه بوده است، از او ممنون باشند. در واقع همین نگاه از بالا بود که موجب شد تا او تراکتور و هوادارانش را وام دار خود بداند و با کنایه‌های گاه و بیگاه، هر بار بگوید نمی دانسته است که تراکتور پیش از حضور او در تبریز، "هر سال قهرمان لیگ می‌شده." البته او سال بعد نیز مشابه همین رفتار را در قبال هواداران استقلال و با خطاب قراردادن آنها با لفظ "مردم کوفه" از خود بروز داد که بازخورد این صحبتها هم چیزی جز کاهش محبوبیت او در میان هواداران استقلال نبود.
قلعه‌نویی البته در اولین سال جدایی خود از تراکتور باز هم موفق بود و این بار با استقلال قهرمان لیگ شد، تا همین موضوع باعث شود تا در مورد اختلافات او با تبریزی ها، قلعه نویی باز هم در موضع قدرت قرار بگیرد. اما بعد از این قهرمانی، دوران نزول او آغاز شد و و در نهایت قلعه نویی در پایان دومین دوره سه ساله حضور خود در استقلال، با شکست در دو دربی رفت و برگشت و کسب مقام پنجم، با چهره‌ای بازنده از استقلال برود.
امیر بعد از این اتفاقات، در ابتدای فصل جاری، در حالی که برعکس سالهای قبل کمترین پیشنهادات را از تیم های لیگ برتری داشت با پاسخ مثبت دادن به یکی از معدود پیشنهادات خود راهی انزلی شد تا هدایت ملوان را برعهده بگیرد، اما بعد از حضور موقت در انزلی و جو نه چندان مناسبی که علیه او وجود داشت، و البته شرایط نامساعد مالی و کمبود امکانات سخت افزاری ملوان، باعث شد تا او بدون عقد قرارداد راهی تهران شود تا بعد از تقریباً 5 ماه و در آستانه نیم فصل، در اتفاقی غیرمنتظره برای دومین بار راهی تبریز شود. تصمیمی که طبق پیش بینی‌ها بر خلاف دوره اول حضور او در تبریز، از همان ابتدا با موضع گیری هواداران روبرو شد و به مرور این موضع‌گیری‌ها تشدید شد. بخصوص که امیر حالا نتایج قابل قبولی هم در تبریز کسب نمی‌کند. او می‌گوید جز در سایه همدلی نمی‌توان تراکتورسازی را به روزهای اوجش رساند اما موضوع اصلی این است که خود امیر این اختلاف را گاهی با کنایه‌هایش تشدید کرده است.
حالا دو راه پیش روی امیر است؛ اول: در تبریز برنده شود و بتواند خود را احیاء کند و دوم اینکه در صورت ادامه نتایج ضعیف تبریز را ترک کند که در این صورت آماری عجیب از خود به جای گذاشته و در طول یک فصل با دو تیم ناکام مانده است. به نظر می‌رسد امیر به سخت‌ترین روزهای دوره مربیگری‌اش رسیده است.