اتفاقات ورزشی در سالی که گذشت/از جنگجهانی دوم تا جامجهانی بیستم
رویدادهای متعدد ورزشی در سال 93 در ایران و جهان، این سال را به یکی از به یادماندنیترین دوران برای علاقهمندان ورزش در کشورمان تبدیل کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بدونشک جامجهانی 2014 که بزرگترین رویداد فوتبالی دنیا محسوب میشود به عنوان بزرگترین اتفاق سال 93 در اذهان باقی خواهد ماند، جایی که ژرمنها جام را در سرزمین فوتبال بالای سر بردند. ولی در زیر به اتفاقات کلی ورزش در سالی که گذشت مروری داشتهایم که میخوانید:
دنیا به کام ژرمنها
جامجهانی 2014 سال گذشته برگزار شد با همه اشکها و لبخندهایش، شکستها و پیروزیهایش و تلخیها و شیرینیهایش اما این جام بستر یکی از بزرگترین رویدادهای ادوار جام جهانی بود. شکست ناباورانه برزیل برابر آلمان در نیمه نهایی این جام با هفت گل، هیچ گاه از ذهن فوتبالدوستان پاک نمیشود و شاید بتوان آن را تاریخیترین اتفاق جامهای جهانی از آغاز تا کنون دانست. جایی که آلمان هفت جان میزبان را گرفت و در دیدار پایانی برابر آرژانتین، دیگر غول آمریکای لاتین سزاوارانه به برتری رسید تا جام بیستم را بالای سر ببرد. غیر از دیدار دراماتیک برزیل و آلمان، شاید تا مدتها کسی درخشش خامس رودریگز در خط آتش کلمبیا، حرکت زننده لوئیز سوارز در درگیری با کیهلینی، نمایش خیره کننده سنگربانانی مانند نویر، اوچوا، هاواراد و رومرو و شکست دور از ذهن اسپانیا از لالههای نارنجی را از یاد نبرد.
حذف تکراری ایران!
صرفنظر از اتفاقات مراحل پایانی جام بیستم، چهارمین حضور تیم ملی ایران در جام جهانی، نقطه عطف دیگری برای فوتبال ایران به شمار میآید. هرچند ملیپوشان کشورمان در این مسابقات هم سنتشکنی نکردند و مانند سه دوره گذشته در دو دیدار از سه مسابقه مرحله گروهی شکست خوردند تا عملاً شانس حضور در دور یک هشتم نهایی را از دست بدهند اما جام جهانی 2014 به یقین برای ایران پیامدهای مثبتی دربر خواهد داشت. حالا فوتبال ایران میتواند مانند سال 1998 امیدوار به حضور لژیونرهایش، خارج از مرزهای قاره پهناور باشد. از طرف دیگر شاگردان کروش با انجام بازیهای قابل قبول به ویژه برابر آرژانتین، نایب قهرمان این دوره، علاوه بر کسب نمره قبولی، نگاه دنیا را به فوتبال ایران تغییر دادند. تا پیش از آغاز این رویداد، اکثر کارشناسان و صاحبنظران فوتبال جهان، شانسی برای صعود ایران قائل نبودند اما ایران تا دقایق پایانی سومین دیدار مرحله مقدماتیاش برابر بوسنی و هرزه گوین شانس صعود داشت. دو مسابقه دیگر ایران در این مرحله هم به دیدارهایی تاریخی برای فوتبال کشورمان تبدیل شدند. ایران در گام نخست برابر نیجریه با انجام یک مسابقه حساب شده و با چیدمان دفاعی، کار را برای نماینده آفریقا دشوار کرد. کروش با قراردادن سید جلال حسینی، پژمان منتظری، خسرو حیدری، امیرحسین صادقی و مهرداد پولادی در خط دفاعی، عملاً با پنج مدافع ثابت را برابر اوبی میکل و یارانش قرار داد. ضمن اینکه آندرانیک تیموریان، جواد نکونام، احسان حاج صفی و بعضاً اشکان دژاگه هم در کمبرند میانی ایران، وظایف دفاعی را به خوبی انجام میدادند. البته حساسیت نخستین بازی، ناخواسته روی شاگردان مرد پرتغالی تاثیرگذار بود و موقعیت مناسبی نصیب رضا قوچاننژاد که ایران در خط حمله به فرصتطلبی او دلخوش کرده بود، نشد. حضور علیرضا حقیقی در ترکیب اصلی هم از نکات جالب توجه تیم ملی ایران در این رقابتها بود، چرا که انتظار میرفت کروش در این رقابتها از حضور رحمان احمدی یا دانیال داوری در سنگر تیم ملی بهره ببرد اما کروش با بازی دادن به حقیقی که زمانی خودش استاد وارد کردن شوک بود، به آنالیزورهای رقبای ایران، شوک عجیبی وارد کرد تا در نهایت با بازی قابل قبول این سنگربان، دروازه ایران برای نخستین بار طی یک مسابقه در جام جهانی گشوده نشود و تیم ملی کشورمان یک امتیاز حیاتی از مصاف با شاگردان استفن کشی، که حدود 16 لژیونر در باشگاههای مطرح اروپایی داشت، دشت کند . دیدار ایران برابر آرژانتین اما حکایت دیگری داشت. سرمربی تیم ملی کشورمان برای بازی دوم، پیرنگ ویژهای در نظر گرفته بود. حضور مسعود شجاعی به جای خسرو حیدری در ترکیب اولیه تیم ایران برابر آرژانتین، برگ دیگری بود که از سوی کادرفنی تیم ایران رو شد. این مسابقه مطابق انتظار با حملات متعدد آرژانتین و بازی دفاعی ایران آغاز شد اما هرچه از زمان بازی میگذشت، یوزهای ایرانی جسورانهتر برابر لیونل مسی و یارانش می ایستادند. تیم ایران که 90 درصد ترکیب دیدار نخست را حفظ کرده بود، فاصله خطوط میانی و دفاعیاش را به حداقل رساند تا روزنههای نفوذ روی ستارگانی مانند مسی، دیماریا، هیگواین و آگوئرو بسته شود. آلبی سلسته که در دیدار نخستش بوسنی و هرزه گوین را شکست داده بود، برای کسب یک پیروزی پرگل و قطعی کردن صعودش به مرحله بعدی، گام به میدان گذاشته بود اما شاگردان سابیا در نیمه نخست هرچه زدند به در بسته خورد. نیمه دوم پلان بعدی نقشه کروش، که برخی کارشناسان و مفسران فوتبال او را متخصص مهار مسی میدانند، در مستطیل سبز جان گرفت. تیم ایران با شناخت نسبی از آرژانتین و با توجه فضاهای خالی پشت سر دی ماریا، فرناندز و زابالتا، پس از خنثی کردن حملات حریف نامدارش، نیم نگاهی هم به دروازه رومرو داشت و حتی در چند صحنه میتوانست با ضربات دژاگه و قوچاننژاد، دروازه این سنگربان را روی پاشنه بچرخاند اما درخش رومرو و بدشانسی مهاجمان ایران مانع از این اتفاق شد. صحنه بحث برانگیز این دیدار به دقیقه 54 و زمانی که دژاگه با خطای آشکار زابالتا در محوطه جریمه آرژانتین نقش بر زمین شد، مربوط میشد اما میلارد مازیج، داور صربستانی این صحنه را پنالتی ندانست تا یک بخت مسلم گلزنی را از ایران بگیرد. تلویزیون برزیل هم با نمایش صحنهای که به جاگیری مازیچ اختصاص داشت، نشان داد این داور تا چه حد از درگیری دژاگه و زابالتا فاصله داشته و اشتباه تاثیرگذاری در نتیجه بازی از او سرزده است. علی رغم این اتفاق، ایران در ادامه به یک بازی منطقی پرداخت اما دقیقه 1 +90 توپ در یک رفت و برگشت، پشت محوطه جریمه تیم ملی کشورمان به مسی رسید، کاپیتان آرژانتین هم با یک حرکت عرضی قوچاننژاد، یار مقابلش را کنار زد تا با یک ضربه فنی توپ را دور از دستان حقیقی، به سه کنج دروازه ایران بفرستد و شاگردان کروش علی رغم انجام دیداری سزاوارانه، مقهور فرصتطلبی مسی شوند. با وجود این شکست، برخی کارشناسان معتقدند این مسابقه بهترین دیدار تاریخ فوتبال ایران است و به این ترتیب میتوان گفت ورزشگاه مینیرائو بلوهوریزنته که میزبان دیدار تاریخی برزیل و آلمان در نیمه نهایی بود، برای فوتبال ایران هم ورزشگاهی تاریخی شد
شکست ایران برابر آرژانتین و برتری نیجریه بر بوسنی و هرزهگوین، شانسهای صعود تیم ملی کشورمان را کمرنگ کرد اما یوزها امیدوارانه به دیدار سوم گام نهادند. جایی که باید علاوه بر برتری مقابل بوسنی، انتظار شکست نیجریه را از مسی و یارانش میکشیدند اما بعد از دو بازی موفق این بار ورق برگشت. ایران این دیدار را با ترکیب اولیه تقابلش با آرژانتین آغاز کرد اما از ابتدای مسابقه برتری نسبی با بوسنی بود و دقیقه 24 ادین ژکو، مهاجم این تیم، پشت 18 قدم ایران ضربهای دقیق و زمینی به کنج دروازه حقیقی فرستاد تا گل نخست بازی رقم بخورد. نیمه دوم هم با برتری شاگردان سافت سوسیچ دنبال شد و دقیقه 54 اشتباه سیدجلال کار دست ایران داد. پاس اشتباه مدافع ایران به بازیکنان بوسنی رسید تا آن را برای میرالیم پچانیچ که با حقیقی تک به تک شده بود بفرستند، ضربه دقیق این بازیکن هم دروازه ایران را برای بار دوم روی پاشنه چرخاند تا شانسهای ایران برای صعود کمرنگ تر شوند. دقیقه 82 ایران روزنهای برای نجات ایران گشوده شد و قوچاننژاد روی پاس نکونام دروازه خالی آسمیر بگوویچ را گشود اما امیدهای زنده شده ایران، فقط یک دقیقه دوام آورد. آویدا ورساویچ دقیقه 83 از زاویه بسته سومین گل بوسنی را به ثمر رساند تا ایران دیگر شانسی برای بازگشت به بازی نداشته باشد و در نهایت شاگردان کروش این دیدار را هم به حریف واگذار کنند تا ایران علیرغم برتری 3 بر 2 آرژانتین برابر نیجریه، چهارمین حذف در مرحله گروهی را در چهارمین حضورش تجربه کند و از این حیث رکورددار شود.
دست و دندان سوارز
گروه D رقابتهای جام جهانی برزیل به دلیل حضور تیمهای ایتالیا، انگلستان و اوروگوئه در کنار تیم کاستاریکا به گروه مرگ معروف شده بود. خیلیها گمان میکردند دیدار آتزوری و سه شیرها در دور نخست مرحله گروهی، یک فینال زودرس است اما پس از پیروزی 2 بر 1 ایتالیا بر انگلستان، شاگردان پراندلی و هاجسون در دیدارهای بعدی با نتیجه نگرفتن برابر کاستاریکا و اوروگوئه وداعی زودهنگام با جام بیستم داشتند. لاجوردیپوشان در دیدار دومشان برابر کاستاریکا یک بر صفر مغلوب شدند و اوروگوئه هم که در گام نخست برابر نماینده آمریکای مرکزی تن به شکست داده بود این بار با درخشش سوارز انگلستان را شکست داد. با شکست ایتالیا، انگلستان عملاً از گردونه رقابتها خارج شد و بازهم سهشیرها نتوانستند خاطرات سال 1966 و قهرمانی در ومبلی با بازی بیبدیل جف هرست را تکرار کنند. ایتالیا هم برابر اوروگوئه سرنوشتی بهتر از انگلستان نداشت و با شکست تیم لاجوردی قاره سبز برابر شاگردان اسکار تابارز با تک گل دقیقه 81 دیهگو گودین، در نهایت کاستاریکا و اوروگوئه به ترتیب با کسب رتبههای نخست و دوم راهی دور حذفی مسابقات شدند. نکته شایان توجه در دیدار ایتالیا و اوروگوئه درگیری سوارز و کیهلینی بود که در این صحنه مهاجم اوروگوئه با حرکتی عجیب شانه بازیکن ایتالیا را گاز گرفت! این حرکت از چشم داور مسابقه دور ماند اما سوارز به مدت 4 ماه از فوتبال محروم شد. ضمن اینکه فیفا وی را از 9 بازی ملی هم محروم کرد. او پیش از جام جهانی و در جریان رقابتهای لیگ برتر انگلستان در دیدار لیورپول و چلسی با گاز گرفتن دست برانیسلاو ایوانوویچ، مدافع حریف 10 جلسه از همراهی تیم باشگاهیاش هم محروم شده بود. به این ترتیب بازیکنی که جام جهانی پیشین در دیدار اوروگوئه و غنا با دستش مانع از ورود توپ به دروازه شد و تیمش را به نیمه نهایی رساند، این بار با دندانش کاری کرد تا تابارز مهاجم کلیدیاش را برای ادامه رقابتها از دست بدهد و در یک هشتم نهایی، مغلوب کلمبیا و خامس رودریگز شود.
سقوط یک پلهای در بازیهای آسیایی
۱۹ سپتامبر ۲۰۱۴ بازیهای آسیای اینچئون در 3 تا ۴ اکتبر در ۳۶ ورزشی آغاز شد. این سومین بار بود که کرهجنوبی میزبان بازیهایی آسیایی میشد. کرهایها پیش از این در سالهای 1986 سئول و 2002 بوسان میزبانی این بازیها را برعهده داشتند.
کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی اینچئون با 21مدال طلا، 18 نقره و 18 برنز پس از چین، کرهجنوبی، ژاپن و قزاقستان در رده پنجم ایستاد. این رقابتها برای ورزشکاران ایرانی، لحظاتی به یادماندنی خلق کرد. هرچند تیم فوتبال ایران با شکست عجیب 4 بر یک مقابل ویتنام و تساوی یک بر یک با قرقیزستان و حذف در مرحله گروهی کام فوتبالدوستان را تلخ کرد اما درخشش خیرهکننده تکواندوکاران ایران و کسب 4 نشان طلا، 2 نقره و یک برنز از اینچئون، اقتدار تکواندوی ایرانی را در کشوری که خودرا صاحب این رشته ورزشی میداند نشان داد. نکته مهمتر اینکه مدالهای نقره و برنز تکواندی ایران را بانوان ملیپوش کسب کردند و حتی اگر در مبارزه اکرم خدابنده برابر حریف چینی، داوران در روز روشن حق او را نمیخوردند و امتیازات بیدلیل به حریفاش نمیدادند، تکواندوی بانوان ایران هم صاحب یک نشان زرین میشد. ظهور پدیدهای به نام فرزان عاشورزاده در منهای 58 کیلوگرم که تنها با 17 سال سن با اقتدار مدال طلا را به دست آورد، دیگر اتفاق خوشایند برای تکواندوی ایران بود.
وزنهبرداری دیگر، ورزشی بود که میتوانست شمار مدالهای خوشرنگ ایران را در جدول بالا ببرد اما این اتفاق نیفتاد و تنها بهداد سلیمی که مدال او بسیار محتمل هم به نظر می رسید قهرمان سنگین وزن شد و کیانوش رستیم در 85 کیلوگرم هم یک نشان نقره برای ایران به دست آورد تا وزنهبرداری به یکی از رشتههای ناکام ایران در بازیهای آسیایی تبدیل شود.
کشتی آزاد و فرنگی هم در مجموع 6 مدال طلا، یک نقره و 4 برنز برای کاروان ایران به ارمغان آورد. مسعود اسماعیل پور، حبیبالله اخلاقی و مهدی علیاری به ترتیب در اوزان 61، 80 و 125 کیلوگرم در کشتی فرنگی و میثم مصطفی جوکار، رضا یزدانی و پرویز هادی در 86، 97 و 125 کیلوگرم آزاد به نشان طلا رسیدند. عزتالله اکبری آزادکار وزن 74 کیلوگرم تنها نشان نقره کشتیگیران ایران را به گردن آویخت و افشین بیابانگرد، سعید عبدولی، پیام بویری، مجتبی کریمفر و بشیر باباجانزاده هم 5 مدال برنز برای کشتی ایران در فرنگی به دست آوردند.
کاراته دیگر رشته مدال آور برای کشورمان در اینچئون بود و امیرمهدیزاده و سعید حسنیپور در 60 و 75 کیلوگرم مردان و حمیده عباسعلی در 68 کیلوگرم بانوان روی سکوی نخست ایستادند و 3 نشان زرین ارزشمند برای ایران به دست آوردند. فاطمه چالاکی و نسرین دوستی هم در منهای 61 و منهای 50 کیلومتر بانوان هم دو مدال برنز به کارنامه تیم کاراته ایران اضافه کردند.
ووشو کاران ایران هم در اینچئون عملکرد نسبتاً خوبی داشتند. محسن محمدسیفی در منهای 65 کیلوگرم مدال طلا را به گردن آویخت. حمزه دلاور هم در منهای 75 کیلوگرم به نایب قهرمانی و مدال نقره رسید و نشان برنز منهای 70 کیلوگرم هم به سجاد عباسی رسید. در بخش بانوان و در منهای 52 کیلوگرم ساندای بانوان هم الهه منصوریان یک مدال نقره با ارزش برای تیم ایران به دست آورد.
مدال طلای ناب ایران در والیبال به عنوان تنها ورزش تیمی هم از اتفاقات شیرین این بازیها بود. تیم ایران با هدایت اسلوبودان کواچ رقبای خود را یکی پس از دیگری برداشت تا در دیدار نهایی مقابل ژاپن قرار بگیرد و فینال 4 سال پیش را در گوانژو تکرار کند. تیم ایران در این دیدار هم 3 بر یک ژاپن را که شیمیزو، بازیکن کهنهکار خود را هم به اینچئون آورده بود، شکست داد تا بر سکوی نخست قاره کهن بایستد.
تیم بسکتبال ایران هم در حالیکه میتوانست نخستین قهرمانیاش را در بازیهای آسیایی به دست آورد، در یک بازی دراماتیک و در ثانیههای پایانی مغلوب میزبان شد. این شکست وقتی دردناکتر شد که ایران در لحظه پایانی میتوانست با شوت 3 امتیازی صمد نیکخواه بهرامی فاتح بازیهای آسیایی شود اما پرتاب صمد درون سبد جا نگرفت تا کرهایها قهرمانی را ازچنگ بلندقامتان ایران بیرون بکشند.
تیمهای کبدی مردان و زنان ایران که تا دیدار نهایی این بازیها با قدرت جلو رفته بودند، برابر تیمهای هندوستان مغلوب شدند. هرچند باخت تیم بانوان ایران از پیش قابل تصور بود اما شکست تیم مردان کشورمان در حالیکه نیمه نخست 6 امتیاز از حریف پیش بودند، در پایان این دیدار با نتیجه 27 بر 25 مغلوب حرفهای گری هندیها شدند تا تیم شایسته ایران به مدال نقره بسنده کند.
شمشیربازی ایران هم در اینچئون نمره خوبی گرفت و تیم ایران در رشته سابر متشکل از سید علی اسماعیلزاده، فرزاد باهر، مجتبی عابدینی و محمد رهبری به مدال نقره رسید. تیم ایران در دیدار فینال برابر تیم قدرتمند کرهجنوبی قرار گرفت و در پایان با نتیجه 45 بر 26 مغلوب میزبان شد.
مدال طلای محمد دانشور در کایرینگ باعث شد دوچرخهسواران ایرانی با سری بالا اینچئون راترک کنند. رکابزنان ایران در دوچرخهسواری جاده هم با آروین معظمی به نشان نقره رسیدند و حسین عسگری هم در تایمتریل انفرادی، تک مدال برنز ایران در رشته دوچرخهسواری را به گردن آویخت.
در قایقرانی همه نگاهها به احمدرضا طابیان بود تا کایاک یکنفره مدال طلا را به خود اختصاص دهد اما او با یک لحظه لغزش، این نشان ارزشنمد را با نقره عوض کرد و ورزشکار ازبکستان را بالاتر از خود دید. محسن شادی اما در روئینگ یکنفره به قهرمانی رسید تا پاروزنان ایران هم از طلا بینصیب نمانند. تیم کایاک دونفره هزارمتر ایران متشکل از علی آقامیرزایی و سعید فضلالله به نشان نقره رسید و در روئینگ دونفره سید مجتبی شجاعی و امیر رهنما برای ایران یک برنز تیمی به دست آوردند. همچنین عادل مجللی در کانو یک نفره 200 متر به مدال برنز رسید. در بخش بانوان هم پاروزنان کشورمان خوش درخشیدند و آرزو حکیمی، سونیا گماری و سولماز عباسیزاده برای ایران به ترتیب در کایاک یکنفره، اسلالوم انفرادی و روئینگ یکنفره سه مدال برنز کسب کردند در روئینگ 4 نفره بانوان هم ایران یک برنز تیمی دیگر به دست آورد.
بوکس ایران هم کارنامه متوسطی در اینچئون از خود به جا گذاشت. برای ایران علی مظاهری در 91 و جاسم دلاوری در سنگین وزن 2 مدال نقره به دست آوردند. این دو ورزشکار ایرانی در دیدارهای نهایی مغلوب حریفان قزاق خود شدند. احسان روزبهانی هم در 81 کیلوگرم یک مدال برنز به کارنامه بوکس ایران در اینچئون اضافه کرد.
در دو و میدانی هم، مطابق انتظار احسان حدادی با اقتدار در پرتاب دیسک به مقام قهرمانی و مدال طلا رسید اما مدال نقره لیلا رجبی در پرتاب وزنه ارزشی کمتر از طلا برای دو و میدانی بانوان ایران نداشت.
نجمه خدمتی اما پدیده کاروان ورزشی ایران در اینچئون بود. این ورزشکار 17 ساله، نخستین طلای کاروان ایران را به ارمغان آورد. او در تپانچه بادی 10 متر به عنوان قهرمانی رسید و نرجس امامقلینژاد، بانوی نقرهای ایران در این رشته بود. تیم تپانچه بادی 10 متر بانوان ایران هم متشکل از نجمه خدمتی، الهه احمدی و نرجس امام قلینژاد هم یک مدال برنز تیمی ارزشمند برای کاروان ایران به ارمغان آورد.
در تیراندازی با کمان، قهرمان کامپوند انفرادی کسی جز اسماعیل عبادی، تیرانداز ماهر کشورمان نبود. او در فینال حریفی از هندوستان را شکست داد و به مدال طلا رسید. ضمن اینکه در کامپوند تیمی، تیم کشورمان متشکل از متشکل از امیر کاظمپور، اسماعیل عبادی، مجید قیدی به مقام سوم و نشان برنز رسید.
کاروان ایران که سال 2010 در گوانگژوی چین با 20 طلا، 15 نقره و 24 برنز و مجموع 59 مدال بالاتر از قزاقستان در رتبه چهارم قرار گرفته بود، در اینچئون با 21 طلا، 18 نقره و 18 برنز یک رتبه نزول داشت و در جایگاه پنجم و پایینتر از قزاقستان ایستاد.
شاهکار معلولان در شرقدور
کاروان ایران در رقابتهای پاراآسیایی اینچئون با کسب 120 مدال طلا، نقره و برنز نسبت به دوره گذشته این رقابتها در گوانژو که ورزشکاران ایرانی موفق به کسب 80 مدال شده بودند، از حیث کمیت مدال رشدی 50 درصدی داشت. هرچند ایران در این دوره هم ماننده دوره پیشین جایگاه چهارم را به خود اختصاص داد اما میتوان گفت ایران در بازیهای پاراآسیایی اینچئون سیری صعودی نسبت به ادوار گذشته داشته است.
کاروان پاراآسیایی ایران که روزعید غدیر به اینچئون اعزام شد، نام مبارک غدیر را به خود گرفت. تلاش ورزشکاران ایرانی در روز آخر اگر تنها با یک مدال طلای دیگر همراه میشد، کاروان ایران جایگاه سومی را از چنگ ژاپنیها بیرون میآورد اما این اتفاق نیفتاد تا ورزشکاران دلاور کشورمان رتبه ارزشمند چهارمی گوانژو را اینبار در کرهجنوبی تکرار کنند.
اوج کار ورزشکاران پارآسیایی ایران در روز پنجم این رقابتها بود. ایران در 4 روز نخست موفق به کسب 18 طلا شده بود اما ورزشکاران ایرانی در روز پنجم نمایشی خارقالعاده داشتند و در روزی به یادماندنی برای ورزش ایران موفق به کسب 17 طلای دیگر شدند تا در مجموع 35 نشان طلا در کاروان غدیر بدرخشد. ژاپنیها در بعداز ظهر روز پنجم 32 مدال زرین داشتند اما در پایان آنها با یک مدال طلای بیشتر جایگاه سوم را به خود اختصاص دادند.
در این رقابتها، چین با ۱۷۴ طلا، ۹۵نقره و ۴۸برنز و در مجموع ۳۱۷ مدال جایگاه نخست را طبق معمول به خود اختصاص داد. کره جنوبی با ۷۱ مدال طلا، ۶۲ نقره و ۷۷ برنز و مجموع۲۱۰ بر سکوی دوم ایستاد.
درخشش ورزشکاران ایرانی در رشتههای انفرادی مدالهای متعددی را برای کشورمان به ارمغان آورد اما این میان قهرمانی تیم فوتبال 7 نفره و 5 نفره مردان، تیم ملی گلبال مردان و تیم والیبال نشسته ایران، رشتههای تیمی را هم از خوشرنگترین مدال بازیهای آسیای بینصیب نگذاشت. تیم گلبال بانوان ایران هم که تا فینال خوش درخشیده بود، در دیدار نهایی با نتیجه 3 بر یک مغلوب تیم قدرتمند چین شد تا مدال با ارزش نقره را به دست بیاورد. تیمهای بسکتبال با ویلچر زنان و مردان کشورمان هم به مقام سوم رسیدند و مدال برنز دریافت کردند تا در مجموع کاروان غدیر در ورزشهای تیمی درخشان ظاهر شود.
زهرا نعمتی، سرشناسترین چهره کاروان غدیر بود. این ورزشکار نامآشنای کشورمان که از سوی بنیاد بینالمللی اسپورت آکورد به عنوان چهره برتر پارالمپیک 2012 لندن شناخته شد، در اینچئون هم کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داد و در رشته ریکروی تیراندازی با کمان، نشان طلا را بر گردن آویخت. سیامند رحمان، وزنهبردار دسته سنگینوزن هم از چهرههای سرشناس و برجسته کاروان غدیر به شمار میآمد که در اینچئون مورد توجه رسانهها قرار گرفته بود که او هم به خوشرنگترین نشان اینچئون دست یافت.
جام ملتهای تلخ در سرزمین کانگورو
تیم ملی فوتبال ایران در شانزدهمین دوره جام ملتهای آسیا که از 19 دی تا 11 بهمن در استرالیا برگزار شد، مانند 2 دوره گذشته در مرحله یکچهارم نهایی حذف شد. ملیپوشان ایران پیش از این رقابتها حاشیههای زیادی داشتند. از اخطار شرکت هواپیمایی امارات به فدراسیون فوتبال ایران گرفته تا قهر علی کریمی و مصدومیت پژمان منتظری و هاشم بیکزاده و مساله بازیکنان سرباز و ... باعث شد کارلوس کیروش با ذهنی مغشوش وارد استرالیا شود.
تیم ایران درجام 2015 شروع خوبی داشت و در بازی نخست با گلهای احسان حاجصفی و مسعود شجاعی بحرین را شکست داد. شاگردان کیروش درگام بعدی با گل استثنایی سردار آزمون قطر را شکست دادند تا با حذف این تیم، صعود خود را به مرحله یکچهارم پایانی قطعی کند. دیدار سوم ایران برابر امارات، بازی تعیین تیم نخست گروه c بود. اماراتیها که با پیروزی 4 بر یک مقابل قطر و 2 بر یک مقابل بحرین از نظر تفاضل گل شرایط بهتری نسبت به تیم ایران داشتند، با یک تساوی هم صدرنشین میشدند. اهمیت سرگروهی این رقابت از آنجا بود که تیم دوم باید به مصاف ژاپنی میرفت که در گروه چهارم صدرنشین شده بود و مدافع عنوان قهرمانی به حساب میآمد. این دیدار تا دقیقه 92 با تساوی بدون گل دنبال میشد اما در این دقیقه ایران روی یک ضربه کرنر و با دخالت آندو تیموریان توپی را مقابل دروازه امارات فرستاد تا رضا قوچاننژاد فرصت طلب با ضربه سری دقیق گل برتری ایران را به ثمر برساند. ایران با این پیروزی به عنوان تیم نخست گروه خود باید به مصاف عراقی میرفت که چند روز پیش از آغاز جام ملتها در یک دیدار دوستانه با تک گل سردار آزمون شکستاش داده بود.
یوزهای ایرانی برابر عراق هم یک بازی حساب شده را در نیمه نخست به نمایش گذاشتند و با گل سردار که به زیبایی روی یک ارسال با ضربه سر به ثمر رسانداز حریف پیش افتادند اما صحنه بحثبرانگیز اخراج مهرداد پولادی با کارت زرد دومی که ویلیامز، داور استرالیایی در دقایق پایانی نیمه نخست به او نشان داد، برنامههای ایران را به هم ریخت. عراقیها نیمه دوم بازی را به دست گرفتند و احمد یاسین دروازه حقیقی را باز کرد تا این دیدار با نتیجه یک بریک به وقت اضافه کشیده شود.
در دقایق ابتدایی وقت تلفشده هم یونس محمود عراق را پیش انداخته تا کار ایران با یک بازیکن کمتر تمام شده به نظر برسد اما مرتضی پورعلی گنجی روی کرنر آندو تیموریان با ضربه سر دروازه جلال حسن را فرو ریخت و بازی را مجدداً به تساوی کشاند.
در وقت دوم یاسر قاسم با یک حرکت تکنیکی وارد محوطه جریمه ایران شد و با خطای پورعلیگنجی عراق در 4 دقیقه مانده به پایان این دیدار صاحب یک ضربه پنالتی شد و ضرغام اسماعیل برخلاف حرکت حقیقی آنرا به گل سوم عراق تبدیل کرد تا شاگردان راضی شنیشل خود را در نیمهنهایی ببینند اما خوشحالی آنها تنها 2 دقیقه دوام داشت و ایران با ضربه کرنر تیموریان و در حالی که علیرضا حقیقی هم تا محوطه جریمه حریف پیش آمده بود روی دروازه این تیم صاحب فرصت شد و در یک رفت و برگشت رضا قوچاننژاد یک بار دیگر گلی حیاتی برای ایران به ثمر رساند تا تیم ایران با 10 بازیکن در آستانه خلق یک شگفتی قرار بگیرد اما... ضیافت پنالتیها طعم شیرین مقاومت جانانه 10 مرد ایرانی را به کام فوتبالدوستان تلخ کرد و پس از ضربات متعدد پنالتی که دور از دستان حقیقی و حسن درون دروازه میرفت، وحید امیری توپش را به تیر دروازه کوبید تا عراق با گل کردن پنالتی بعدی ایران را برای سومین بار متوالی در مرحله یک چهارم نهایی ناکام بگذارد.
در دیدار نهایی این جام استرالیا با پیروزی 2 بر یک مقابل کرهجنوبی برای نخستین بار قهرمان قاره آسیا شد و امارات هم که با حذف ژاپن تیم شگفتیساز جام شانزدهم لقب گرفته بود، 3 بر 2 عراق را شکست داد و سوم شد. قضاوت علیرضا فغانی، رضا سخندان و محمدرضا ابوالفضلی، تیم داوری ایران در دیدار نهایی افتخاری بود که در جام شانزدهم نصیب فوتبال ایران و جامعه داوری کشورمان شد.
دربی درخشان 79
بدون شک برای هواداران پرسپولیس یکی از مهمترین اتفاقات ورزشی سال، پیروزی در دربی هفتاد و نهم است؛ آن هم 10 نفره. سرخ ها که روزگار چندان خوشایندی در لیگ برتر ندارند ولی با این حال طعم شیرین بردن دربی زیر زبان آنها خواهد ماند، چراکه هیچ هواداری از دو تیم بزرگ پایتخت، دوست ندارد تیمش در این دیدار سنتی و کلاسیک فوتبال ایران بازنده زمین را ترک کند.
شاگردان حمید درخشان در این دیدار در حالیکه نیمه نخست را با گل ثانیه های پایانی سجاد شهباززاده، گلزن قهار آبی ها، بازنده به رختکن رفته بودند ولی در نیمه مربیان این درخشان بود که تیمش درخشان ظاهر شد و گلهای محمد نوری و امید عالیشاه آنها را با برد به تعطیلات نیم فصل فرستاد. عالیشاه آنقدر در شادی گلی که به ثمر رسانده بود غرق شد که بدون توجه به کارت زرد نخستی که از داور دیدار گرفته بود، پیراهنش را از تن خارج کرد تا دومین کارت زرد را هم از حق وردی بگیرد و تیمش را 10 نفره کند.
این برد برای سرخ ها اتفاق بزرگی بود، چراکه حمید درخشان بعد از اینکه جانشین علی دایی شد به دنبال تثیبت جایگاه خود نزد هواداران متعصب تیم بود ولی نوسان در نتیجه گیری در طول هفته های قبل از دربی، نگذاشته بود جایگاه درخشان محکم باشد. پیروزی در دربی آن هم بعد از 4 تساوی پشت سر هم و 32 ماه گل نزدن و نخوردن در دربی های گذشته، دریچه های قلب هواداران را به روی درخشان باز کرد تا در تعطیلات نیم فصل به روزهای خوب با قرمزها بیندیشد. روزهایی که می توانست سومین بازگشت درخشان به نیمکت این تیم را به خاطره انگیزترین روزهای فوتبالی اش تبدیل کند. او دل به سکوها و ساق های بازیکنانش بسته بود تا با لشکر سرخ در لیگ چهاردهم هنرنمایی کند، هر چند روزگار خیلی بر وفق مراد سرمربی قرمزها نبود. پیروزی در دربی 79 در حالی رقم خورد که باشگاه آبی پایتخت در اقدامی عجیب بر روی سایت باشگاه این پیروزی قرمزها را به کمک تورج حق وردی داور این و سوت های او ربط داد تا کام هواداران فوتبالی را کمی تلخ کنند.
اگرچه استقبال چندان خوبی از این دیدار نشده بود ولی با این حال هواداران دو آتیشه تیم با اینکه 4 تساوی بدون گل را تحمل کرده بودند، باز هم دلخوش به عبور توپی از خط دروازه ها راهی سکوهای آزادی شدند و آنقدر شعار دادند تا بالاخره قفل دروازه ها بعد از حدود 400 دقیقه شکست. آیمون زاید آخرین گلزن دربی قبل از جدال هفتاد و نهم بود، آن هم در آن بازی عجیب و غریب و ماجرای بدل شدن بازی 2 بر صفر برده ی استقلالی های مغرور به 3 بر 2 با هت تریک گلزنی که دل ها را در گرمای آزادی ربود و دیگر هم تکرار نشد. اما در دربی هفتاد و نهم و در روزی که آبی ها سیاه پوشیده بودند، هوای پایتخت قرمز شد تا سربازان ژنرال با حس انتقام به دربی هشتادم پای بگذارند.
گالای 2014 با طعم پرتغالی
مراسم انتخاب بهترین های فوتبال فوتبال در سال 2014 روز 12 ژانویه 2015(22 دی ماه 93) رأس ساعت 21 به وقت ایران در زوریخ سوئیس مقر فیفا برگزار شد تا برترین بازیکنان، مربیان و تیم های فوتبال زنان و مردان انتخاب شوند. مهمترین انتخاب البته اهدای توپ طلا بود که کریستیانو رونالدو بالاتر از مانویل نویر و لئو مسی برای سومین بار آن را دریافت کرد تا سه گانه ای از خود در مقر فیفا ثبت کند. کریس رونالدو در رقابت با مسی و نویر توانست با 37.66 درصد آرا به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شود.
مجری زن مراسم توپ طلا و انتخاب بهترین های فوتبال جهان در سال 2014 کیت عبدوی انگلیسی بود. کیت عبدوی روزنامه نگار 33 ساله اسکای اسپورت است که به 4 زبان زنده دنیا (آلمانی، انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی) تسلط دارد. وی تجربه مجری گری در اجلاس سالانه یوفا در آگوست سال 2013 را نیز در کارنامه کاری اش می بیند.
فریاد رونالدو پس از دریافت جایزه توپ طلا از نکات جالب توجه این مراسم بود. او که مدت ها به دلیل جدایی از نامزدش زیر فشار بود به نظر با بوسه بر توپ طلای سومش از زیر بار این فشارها خارج شده بود. رونالدو همچنین پس از آنکه تیری آنری اسم وی را از پاکت بیرون آورد و نامش را اعلام کرد ه کرد در سخنانی از خانواده و آنجلوتی و مسئولان رئال مادرید و هم تیمی هایش تشکر کرد. وی همچنین از لیونل مسی نیز تشکر کرد که زمینه رقابتی فشرده و انگیزه ای بالا را برایش فراهم کرده است. بعد از کریس لیونل مسی با 15.76 و مانوئل نویر با 15.72 دوم و سوم بهترین های جهان شدند. همچنین نادین کسلر نیز عنوان بهترین فوتبالیست زن سال 2014 را به خود اختصاص داد.
در کنار رونالدو که 3گانه فیفا را به خود اختصاص داد، یوهان کرویف، میشل پلاتینی و مارکو فان باستن نیز هر کدام 3 بار این جایزه را کسب کرده اند. کرایف در سال های 1971 و 1973 و 1974 با آژاکس و بارسلونا موفق شد 3 جام فیفا را کسب کند. پلاتینی نیز با یوونتوس در سال های 1983 تا 1985 سه بار این عنوان را به خود اختصاص داد. همچنین فان باستن نیز با میلان در سال های 1988-1989 و 1992 سه توپ طلا را بالای سر برد. تنها بازیکنی که تاکنون موفق شده 4 بار توپ طلای سال فیفا را بالای سر ببرد لئو مسی است و حالا رونالدو یک توپ تا لئو فاصله دارد. شاید ناکام ترین مرد مراسم 2014 فیفا کسی نبود جز مانوئل نویر که فصلی خیره کننده را با بایرن مونیخ با ربودن تمام جام های ممکن باشگاهی و همچنین قهرمانی در جام جهانی 2014 پشت سر گذشت ولی حتی این جوایز هم برای کسب توپ طلا به این دروازه بان مطرح ژرمن ها کمکی نکرد. رونالدو پس از دریافت توپ طلای فیفا تاکید کرد می خواهد با تمرین و تلاش به یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان تبدیل شود. همچنین تیم منتخب سال 2014 فیفا نیز به این شرح انتخاب شد: نویر، تیاگو سیلوا، داوید لوئیز، سرجیو راموس، فیلیپ لام، تونی کروس، آنخل دی ماریا، آندرس اینیستا، آرین روبن، لیونل مسی و کریستیانو رونالدو.