سکوت ژاوی شکست: شاید در جام جهانی مربی باشم!
ژاوی هرناندز، سرمربی سابق بارسلونا، در رؤیای بازگشت به عرصه مربیگری است.
به گزارش ایلنا، هانسی فلیک واقعاً بارسلونا را متحول کرده است، از آمادگی جسمانی بازیکنان گرفته تا فوتبال هجومی و مهم‌تر از همه، ذهنیت قدرتمند تیم. با این حال، می‌توان گفت که پایه‌های تیم جوان کنونی توسط ژاوی هرناندز در دوران حضورش در باشگاه بنا نهاده شد.
این اسطوره باشگاه بارسلونا در پایان فصل گذشته برکنار شد، آن هم تنها چند هفته پس از موافقت برای ماندن در تیم. هر چند مدیریت این وضعیت می‌توانست محترمانه‌تر باشد اما در نهایت به نفع بارسلونا تمام شد، تیمی که برای خروج از رکود نیاز به دیدگاهی تازه داشت.
ژاوی در اولین مصاحبه مفصلش پس از جدایی از بارسلونا که با فرانس فوتبال انجام شد، درباره دوران مربیگری‌اش در کاتالونیا صحبت کرد. او صحبت‌هایش را با تاکید بر این موضوع آغاز کرد که دوران حضور او در این باشگاه هیچ‌گاه یک شکست نبوده است و این ادعای او منطقی به نظر می‌رسد.
او در این باره اظهار داشت: «اگر به آمار ما نگاه کنید – و من کادر فنی‌ام را نیز در نظر می‌گیرم – نتایج ما کاملاً مثبت است. چون این باشگاه در یکی از بدترین دوران‌های تاریخش قرار داشت، شاید حتی بدتر از ابتدای هزاره جدید. انتظارات از من بسیار بالا بود، به دلیل تاریخچه‌ای که با بارسلونا داشتم. شاید ارتباط احساسی عمیق من با باشگاه گاهی به ضررم تمام شد چون بیش از حد احساسی بودم. اما این تجربه، تجربه‌ای واقعی و آموزنده برای من بود.»
با وجود تأکید بر موفقیتش، سرمربی سابق بارسا به اندازه کافی فروتن بود تا بپذیرد که در دوران مربیگری‌اش اشتباهاتی نیز مرتکب شده است: «اعتراف می‌کنم که در مدیریت تیم برخی اشتباهات را مرتکب شدم. جدایی بوسکتس ما را مجبور کرد که سبک بازی‌مان را تغییر دهیم. تصمیم گرفتم از خط میانی‌ای با سه هافبک هجومی استفاده کنم، اما این همیشه بهترین گزینه نبود.»
در عین حال، ژاوی از این که به نسل جدیدی از بازیکنان اعتماد کرده و آنها را به تیم اصلی آورده است، احساس غرور می‌کند. بازیکنانی که حالا دوباره بارسلونا را قدرتمند ساخته‌اند و آماده هستند تا عصر جدیدی را رقم بزنند.
ژاوی در این باره به فرانس فوتبال گفت: «فراتر از عناوین قهرمانی، به این افتخار می‌کنم که به نسل جدیدی مثل فرمین لوپز، لامین یامال، پائو کوبارسی و آلخاندرو بالده اعتماد کردم… آنها نمایندگان این باشگاه در آینده هستند.»
او در مورد چگونگی ورودش به بارسلونا به عنوان مربی مدعی شد که این باشگاه قبل از این که خوان لاپورتا با او تماس بگیرد، دو بار دیگر با او تماس گرفته بود: «بارسلونا دو بار قبل از تماس لاپورتا با من تماس گرفت اما احساس کردم که هنوز آماده نیستم.»
ژاوی با اشاره به عملکردش در دوران حضور روی نیمکت این تیم اضافه کرد: «یک سال و نیم اول من در بارسلونا بسیار خوب بود. ما با متئو آلمانی و یوردی کرویف یک پروژه داشتیم. این پروژه به ما کمک کرد که لیگ را در رتبه دوم به پایان برسانیم، سپس لالیگا و سوپر جام اسپانیا را فتح کنیم اما پس از آن، نتایج افت کرد. جدایی کرویف و آلمانی ضربه بزرگی بود.»
ژاوی سپس درباره سبک مربیگری‌اش و چگونگی کسب تجربه در مدت کوتاهش در قطر صحبت کرد: «در قطر، مربیانی مثل ماسیمیلیانو آلگری، پپ گواردیولا و هانسی فلیک به ما سر زدند. من در چندین کنفرانس مربیگری شرکت کردم که به من کمک کرد تا پیشرفت کنم. در آنجا، فوتبالی متفاوت را کشف کردم، فوتبالی که کاملاً از اصول یوهان کرویف فاصله داشت.»
او همچنین در ادامه توضیح داد که چگونه سعی کرد فوتبال را مدرن کند و بهترین عناصر از سبک‌های مختلف را ترکیب کند: «برخی مربیان روی ضدحملات، دفاع عمقی، یارگیری منطقه‌ای و تغییر فازهای سریع تأکید داشتند، چیزهایی که من هرگز در دوران فوتبالی‌ام آموزشی برای آنها ندیده بودم.
این موضوع باعث شد درباره دیدگاه خودم به فوتبال فکر کنم. وقتی مربی هستید، باید بر تمام جنبه‌های بازی مسلط باشید: تغییر فازها، ضربات ایستگاهی – که طبق مطالعه فیفا تقریباً یک‌چهارم گل‌های جهان از این طریق به ثمر می‌رسند – و همچنین جنبه‌های فیزیکی بازی.»
سرمربی سابق بارسا همچنین درباره اهمیت پرس بالا در فوتبال مدرن و تلاش‌هایش برای پیاده‌سازی این روش در بارسلونا صحبت کرد: «ازیکن حالا به ورزشکاری کامل تبدیل شده است و بازی سریع‌تر شده است: در عرض سه ثانیه، یک بازپس‌گیری توپ به یک حمله تبدیل می‌شود. ما در بارسا بر حریف مسلط بودیم و تعداد کمی از مربیان به پرسینگ بالا تکیه می‌کردند.
حالا همه این کار را انجام می‌دهند تا توپ را سریع‌تر پس بگیرند. بنابراین، باید روی نحوه خروج از پرس، استفاده از دفاع جلو کشیده، و بدون نادیده گرفتن هیچ جزئیاتی کار کرد.»
ژاوی در خلاصه‌ای از فلسفه خودش برای مربیگری گفت: «فلسفه من بر چهار عنصر استوار است: فشار، مالکیت، مرکزیت، ادراک و اشتیاق.»
با وجود ترجیح سبک مدرن نسبت به روش سنتی کرویفی، ژاوی اعتراف کرد که همچنان تحت تأثیر فوتبال مبتنی بر مالکیت توپ است: «من عاشق تماشای تیم‌هایی هستم که توپ را در اختیار دارند و هنگام از دست دادن آن بر حریف فشار وارد می‌کنند. من گواردیولا با منچسترسیتی، آرنه اشلوت با لیورپول، ونسان کمپانی با بایرن مونیخ، ژابی آلونسو با لورکوزن، میکل آرتتا با آرسنال، روبرتو دی زربی با مارسی و لوئیس انریکه در پاریس را دنبال می‌کنم.»
ژاوی در مورد بلندپروازی‌هایش به‌عنوان مربی صحبت کرد و به احتمال هدایت یک تیم ملی در آینده اشاره کرد: «به‌عنوان مربی می‌خواهم لیگ قهرمانان اروپا، یورو و جام جهانی را ببرم.»
او در پاسخ به این سوال که آیا لیگ خاصی در ذهن دارد که بخواهد در آن کار کند اظهار داشت: «نه، من آماده هستم. چرا یک تیم دیگر در لالیگا را هدایت نکنم؟ من به دنبال پروژه‌ای هیجان‌انگیز هستم و بلندپروازی کسب عناوین را دارم. این هدف اصلی است. من به پیشنهادهای مختلف فکر می‌کنم. چرا که نه، ممکن است یک تیم ملی را هدایت کنم و در مسابقات مقدماتی جام جهانی شرکت کنم.»
