تفاوت‌های استقلالِ نکونام و موسیمانه
بررسی وضعیت استقلال قبل و بعد از موسیمانه در فاکتورهای مختلف نشان می‌دهد این سرمربی نتوانسته از عهده رسالتی که برای آن استخدام شده بود، بر بیاید.
به گزارش ایلنا، بحرانی‌ترین برهه تاریخی استقلال در فصل بیست و چهارم در حالی شکل گرفت که مدیران این تیم پس از گذشت چندین هفته متوجه شدند فرصت دادن به جواد نکونام اشتباهی بوده که ممکن است برنامه‌های بلند مدت این باشگاه را تحت الشعاع قرار دهد.
نکونام فصل گذشته با دو اشتباه بزرگ قهرمانی را به رقیب سنتی هدیه داد؛ پس زدن اوستون اورونوف و تساوی بدموقع مقابل نساجی. نهایتا تماشای قهرمانی پرسپولیس باعث شد نکونام دیگر از حمایت جامعه هواداری و پیشکسوتان برخوردار نباشد.
به هر حال او فصل را به امید عدم تکرار اشتباهات و اسکواد قوی‌تر آغاز کرد؛ ۵ بازی در لیگ برتر و ۲ بازی در لیگ نخبگان آسیا روی نیمکت آبی‌ها نشست و مجموعا از این ۷ بازی، دو بار برنده شد، دو بار به تساوی رضایت داد و سه بار هم متحمل شکست شد؛ همین نتایج پایان راه نکونام بود و استقلال با گذر از او به سراغ مرد آفریقایی رفت.
پیتسو موسیمانه از بازی با خیبر خرم‌آباد در هفته نهم روی نیمکت نشست و واکنش‌های او لب خط و صحبت‌های هوادارپسندِ او در نشست‌ها، محبوبیت زودهنگامی برای او ایجاد کرد و هواداران نیز فارغ از نتایجی که کسب می‌شد صرفا به دنبال زمان دادن به او بودند تا تفکراتش را در استقلال پیاده کند.
اما محبوبیت موسیمانه در یک مقطع متوقف شد و این سرمربی در چهار دیدار پایانی نیم فصل اول، چهار تساوی به دست آورد و بی‌برنامگی در زمین نیز جای هیچ توجیهی برای او نگذاشت؛ البته موسیمانه هر بار در نشست‌های قبل و بعد از این چهار بازی، حرف‌های تکراری‌ای به زبان می‌آورد: من نمی‌دانم کادر قبلی که در این تیم حضور داشته چه کار کرده، اما واقعا برنامه آماده‌سازیخوبی در پیش‌فصل نداشتیم و بازیکنان‌مان همینطور چپ و راست مصدوم می‌شوند. حتی یک‌بار ترکیب کامل تیمم را در اختیار داشته باشم. باید تا نقل و انتقالات نیم فصل صبر کنم و بعد بازیکنان مدنظر خودم را جذب کنم. بهانه‌ای نیست اما این مشکلات وجود دارد و...
به هر حال او در لیگ برتر و لیگ نخبگان آسیا و جام حذفی مجموعا ۱۲ بازی آبی‌پوشان را هدایت کرد و ۴ شکست، ۲ برد و ۶ تساوی کسب کرد.
نکته جالب اینکه چینش موردعلاقه موسیمانه تفاوت چندانی نسبت به ترکیب‌های زمان نکونام ندارد و سرمربی آفریفایی هر بازی فقط بر اساس مصدومان تیمش، نفرات مورد علاقه نکونام را در ترکیب کنار هم می‌گذارد و نتایجی هم شبیه به او کسب می‌کند.
البته او در چندین بازی بازیکنان جوانی چون ابوالفضل زمانی، امیرعلی صادقی و... را به کار گرفت که اتفاقا نتیجه مثبتی هم به دنبال داشت و هر دوی آنها موفق به گلزنی شدند، موسیمانه هم بابت گلزنی آنها تحسین شد اما درخشش آنها به همان دو، سه بازی محدود ماند و بعدا که به عنوان یار تعویضی به زمین آمدند، کارایی خاصی نداشتند که هیچ، با اشتباهات خود، نتیجه را به ضرر استقلال تغییر دادند.
نکته مهم دیگر اینکه تیم موسیمانه توان بازگشت به بازی و تغییر نتیجه را هم ندارد؛ بلکه معمولا رقبای این تیم به راحتی توانستند، برد را از استقلال بگیرند. نمونه‌اش هم بازی استقلال مقابل الاهلی، آلومینیوم، سپاهان و...
بررسی همین موضوع در زمان نکونام نشان می‌دهد تیم او بهتر توانایی بازگشت به بازی را داشت و مقابل شمس‌آذر، ملوان و نساجی توانسته بود بازی باخته را به تساوی با برد تبدیل کند.
طبیعتا نتایجی که نکونام هم کسب کرد، برای تیم بزرگی مثل استقلال قابل دفاع نبود اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که موسیمانه هم توانایی ایجاد هیچ تغییر مثبتی نداشت و با اینکه زمان خوبی برای بهبود وضعیت استقلال در اختیار داشت نهایتا این تیم را در میانه‌های جدول و با فاصله ۵ امتیازی با منطقه صعود رها کرد و به تعطیلی ۸ روزه رفت.
ادموند اختر پیشکسوت استقلال هم به ناکارآمدی موسیمانه در تغییر شرایط تاکید داشت و گفت: «ما نفرات خوبی داریم و اگر نتیجه نمی‌گیریم به این دلیل است که برنامه‌ای برای حمله کردن نداریم. اینجاست که سرمربی با تفکرات خودش باید بتواند شرایطی را رقم بزند که تیم برنامه داشته باشد و بتواند حمله کند. در واقع اینجا ثابت شد که بعد از رفتن جواد نکونام، آمدن موسیمانه هیچ نتیجه‌ای نداشت.»
به هر حال موسیمانه در تعطیلات باز هم فرصت خوبی در اختیار دارد تا طبق تفکرات خودش، نفراتی به استقلال اضافه کند و آنها را به هماهنگی برساند. مصدومان این تیم هم به جز محمدحسین اسلامی و مهرداد محمدی، در نیم فصل دوم مهیای بازی هستند و طبیعتا جای هیچ بهانه‌ای برای او وجود نخواهد داشت. گوی و میدان در اختیار اوست و باید دید در نیم فصل دوم چه اتفاقاتی برای این تیم رقم خواهد خورد.
