سردرگمی در پرسپولیس؛ از بازیکنان تا سکوهای هواداری
زنگ خطر برای گاریدو به صدا آمد/ اینجا کسی صبر ندارد
سردرگمی تاکتیکی پرسپولیس در دیدارهای اخیر باعث شده موجی از انتقادات نسبت به تصمیمات گاریدو و تدابیر او وارد شود.
زمانی که پشت فرمان خودرو نشستهاید و چراغ خطری روشن میشود، هم میتوان نسبت به آن بیتفاوت بود و با یک سهلانگاری خطری را با خود همراه کرد و هم میتوان فوراً دنبال عیبیابی رفت و مشکل را برطرف کرد.
قصه این روزهای پرسپولیس هم شبیه خودرویی است که چراغ چکش روشن شده و حالا یک عده میگویند اگر به حال خودش رها کنیم، مشکلساز نمیشود و عدهای دیگر دنبال عیبیابی هستند.
واقعیت اینکه تیمها در هر برههای با چالشهای متعددی مواجه میشوند و چنانچه بموقع و به درستی تحلیل نشود، میتواند به سقوط آنها منجر شود. این روزها، پرسپولیس با چالشهای جدی مواجه است که عدم توانایی در ارائه یک بازی هماهنگ و منسجم به وضوح مشاهده میشود.
پرسپولیس در دیدار مقابل الغرافه یکی از بدترین نمایشهای خود در فصول اخیر را ارائه داده و اگر الکسیس گندوز را درون دروازه نداشت، شاید یکی از سنگینترین شکستهای خود در آسیا را تجربه میکرد.
وقتی تیمی چند ستاره بزرگ مانند علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و دانیال اسماعیلیفرد را در فصل تابستان از دست میدهد و نمیتواند ستاره در حدی جذب کند، رقم خوردن چنین نتایجی شاید خیلی هم دور از انتظار نیست. اسکواد این فصل پرسپولیس به شکل قابل ملاحظهای تضعیف شده و بازیکنان جدید هنوز قادر به برآورده کردن انتظارات هواداران نیستند.
البته با نگاه منصفانه باید گفت یکی از بهترین بازیکنان پرسپولیس تا به اینجای فصل دروازهبان این تیم یعنی الکسیس گندوز بوده است. او در بازی هفته چهارم تیمش در لیگ نخبگان که مقابل الغرافه قطر بود هم خودی نشان داد و عملکرد نسبتاً موفقی داشت اما سایر خریدهای پرسپولیس بسیار ضعیف هستند؛ از ژوائو گلنزن گرفته تا ایوب همیشه مصدوم!
مربیگری گاریدو که توأم بر تغییرات مداوم در ترکیب و فوتبال واکنشگرا است، به نظر میرسد بیش از آنکه به نیازهای ارتش سرخ پاسخ دهد، به سمت دیگری تمایل دارد. این رویکرد تاکتیکی، تیم را نسبت به حریفان سردرگم کرده و در بازیهای آسیا و لیگ داخلی، بازیکنان را در حالتی از سردرگمی و عدم هماهنگی قرار داده است.
اگرچه هر مربی سبکی خاص دارد، اما سؤال اینجاست که آیا این سبک در بستر فوتبال ایران جوابگو خواهد بود یا خیر. یکی از ابتداییترین اصول فوتبال، تعیین وظایف بازیکنان بهطور مشخص است که در سطوح پایینتر نیز قابل مشاهده است؛ اما در پرسپولیس شاهدیم که بازیکنان نهتنها از وظایف خود آگاه نیستند، بلکه در انجام دستورالعملها نیز با چالش مواجهند. در چنین شرایطی، سؤال اصلی این است که آیا واقعاً میتوانیم به موفقیت این تیم امیدوار باشیم؟
در چنین شرایطی طرفداران تیم پرسپولیس بلافاصله پس از پایان دیدار در فضای مجازی با ساختن هشتگ اخراج گاریدو خواستار جدایی این اسپانیایی از تیمشان شدند. اما عاشقان مدافع عنوان قهرمانی پس از گذشت مدت زمانی نهچندان طولانی با طرح این موضوع که «قبل از گاریدو «رضا درویش» (مدیرعامل این باشگاه) باید از این مجموعه جدا شود»، در کانالهای تلگرامی و صفحات اینستاگرامی از دنبالکنندگان خود میخواستند که هشتگ «اخراج گاریدو» را حذف و به جای آن هشتگ اخراج رضا درویش را جایگزین کنند.
این وضعیت یادآور آن جمله معروف است که «وقتی یک توپ برفی کوچک از نوک قله شروع به حرکت میکند، باید فوری آن را متوقف کرد» که با کوچک شمردن این مشکلات و عدم توجه به آنها، ممکن است پرسپولیس در آیندهای نهچندان دور با یک «بحران بسیار جدی» مواجه شود. پس بیایید بموقع این چالشها را شناسایی و نقد کنیم و با تحلیل دقیق، راهحلهای مناسبی برای برطرف کردن آنها ارائه دهیم.
اگر پرسپولیس میخواهد به روزهای درخشان خود بازگردد، نیاز به بازنگری عمیق در روند تاکتیکی، تمرینات و مدیریت تیم دارد. تنها با یک رویکرد نوین و بازنگری در شیوههای بازی، ممکن است این تیم بتواند بار دیگر جایگاه خود را در فوتبال ایران و آسیا بازپس گیرد.