ورمزیار: مکن ای صبح طلوع را همیشه زمزمه میکردم/ دوست دارم محافظ امام حسین (ع) باشم
پیشکسوت فوتبال از عشق و ارادت خودش به سیدالشهدا (ع) میگوید.
به گزارش ایلنا، صادق ورمزیار روز گذشته، ۱۵ شهریور در برنامه «نشان ارادت» حضور داشت. او معقتد است مردم لرستان وابستگیشان به امام حسین (ع) خیلی زیاد است و به همین دلیل در عزاداریها هم میخواهند دِینشان را به اهل بیت ادا کنند. ورمزیار همچنین گفت اگر در واقعهی عاشورا حضور داشت، علاقهمند بود به عنوان محافظ امام حسین (ع) باشد یا اینکه برایشان آب بیاورد. در ادامه بخشی از صحبتهای ورمزیار را میخوانید.
صادق ورمزیار در ابتدای برنامه دربارهی اولین مواجههی خود با امام حسین (ع) گفت: «فکر میکنم چهار یا پنج ساله بودم، با پدرم رفتیم حسینیه همدانیها که الان در خیابان ری است. چراغهای زنبوری را یادم میآید که از دم خیابان تا خود حسینیه دیده میشد. به همراه پدرم رفتیم بالا نشستیم و خیلی نمیدانستم کجا میرویم اما وقتی وارد شدم، فضا برایم حیرتانگیز و دوستداشتنی بود. اینطور شد که به امام حسین (ع) وصل شدم و خیلی وقتها هم چیزهایی از ایشان خواستهام که از دست خیلیها خارج است و فقط میتوانید از کسانی بخواهید که مافوق طبیعت هستند. در زندگی درمورد خیلی از مسائل میتوانید با اهل بیت صحبت کنید که با خیلیها نمیتوانید صحبت کنید.»
مکن ای صبح طلوع
بازیکن سابق تیم فوتبال استقلال دربارهی نوحههایی که به خاطر دارد، گفت: «فکر میکنم اولینبار مکن ای طلوع را شنیدم و چون برایم راحت بود، خیلی زمزمهاش میکردم. به یاد دارم همیشه شب عاشورا این نوحه را میخواندند و به خوبی در ذهنم مانده است.»
ادای دِین مردم لرستان به امام حسین (ع)
او همچنین درمورد عزارداریهای پرشور هموطنان لر توضیح داد: «فکر میکنم عزاداری به طور کلی پر شور است. هر جای کشور که بروید، عزاداریها رنگ و بو و قشنگیِ خودشان را دارند. اما در لرستان فکر میکنم وابستگیشان خیلی زیاد است، به دلیل اینکه در هر حرکتشان اسم اهل بیت را میآورند. یعنی هر بلند شدن و نشستنشان با آن اسامی است و طبیعتا چون همیشه با این اسامی هستند و با آنها ارتباط برقرار میکنند، در عزاداریها هم میخواهند دِینشان را به اهل بیت ادا کنند.»
به باب الحوائج متوسل میشدیم
ورمزیار در پاسخ به این سوال که آیا قبل از مسابقات به اهل بیت متوسل شده است، گفت: «ما هیچوقت بدون توسل وارد زمین نمیشدیم. ما نسبت به امام حسین (ع) خیلی ارادت داریم و همیشه هم از در درست وارد میشدیم. میگویند همیشه باید به حضرت ابوالفضل (ع) متوسل شویم و از ایشان اجازه ورود بگیریم. ما بیشتر از باب الحوائج درخواست میکردیم که آقا را راضی کند تا بتوانیم آن چیزی را که میخواهیم و به صلاحمان است را به دست آوریم. اما گاهی هم بردِ تیم مقابل اگر به صلاحمان نبود، باز هم از ایشان میخواستیم که برنده شویم. مثلا نذر میکردیم و دعای توسل میخواندیم تا حاجتروا شویم.»
دوست دارم محافظ امام حسین (ع) باشم
بازیکن سابق تیم ملی فوتبال در پاسخ به این سوال که اگر در واقعه عاشورا حضور داشت، در کدام قسمت از میدان به امام حسین (ع) کمک میکرد، توضیح داد: «واقعا خیلی سخت است که بگویم چه کمکی به امام حسین (ع) میکردم. چون حتی نمیتوانیم تصور کنیم در کدام قسمت از واقعهی عاشورا قرار بگیریم. میتوانم محافظ امام حسین (ع) باشم یا اینکه برایشان آب بیاورم. شاید کاری که حضرت ابوالفضل (ع) انجام داد را دوست داشتم انجام دهم. به دلیل اینکه همه منتظر آب بودند که حضرت ابوالفضل (ع) بیاورد.»
افتخار میکنم به علاقهمندان به شکل رایگان آموزش دهیم
ورمزیار همچنین درباره اینکه تا به حال به این موضوع فکر کرده که به خاطر امام حسین (ع)، به علاقهمندان کم بضاعت به شکل رایگان، فوتبال را آموزش دهد، گفت: «من در مرکز شهر و شرق، مدرسه فوتبال دارم و افتخار میکنم به کسانی که بپذیرند تا میهمان ما باشند. در دو، سه سال گذشته، یک نفر برای تست آمد و در نگاه اول متوجه شدم که توانمند است اما توجهام به کفشهایش جلب شد که باز بود. گفتم فردا برای تست بیا و کفشام را به او دادم. در تست هم قبول شد و بلافاصله چند هفته بعد هم شِفِر او را در تیم بزرگسالان برد و آن کفش هم یادگاری دارد.»
نگاه اهل بیت به ما ادامهدار باشد
ورمزیار در انتهای برنامه گفت: «ممنون از شما که باعث شدید حتی کوتاه با آقا امام حسین (ع) صحبت کنم. ممنونم برای همه محبتهایی که شما و اهل بیت در حق ما کردید. به چیزهایی که شاید سالها آرزویش را داشتم، خیلی راحت رسیدم. امیدوارم که اهل بیت نگاهشان به ما ادامهدار باشد و در تمام زندگیمان با محبت و بخشندگی نگاهمان کنند. همچنین به همه کردم نگاه کنند که مشکلاتشان برطرف شود.»