تاکتیک، مثلث و تیکی تاکا: در تمرینات منچسترسیتی چه می‌گذرد؟

به عنوان یک کودک 10 ساله که هنر فوتبال را یاد می‌گرفتم، می‌توانم به خاطر بیاورم که مرتکب یک خطای تاکتیکی شدم که باعث شد معلمی در میانه راه بازی را متوقف کند تا یک سرزنش شخصی انجام دهد. آن اشتباه وحشتناک این بود که یک پاس از مرکز خط هافبک به یک مدافع کناری با زمان و فضا برای شروع حمله بود. صدای خشمگین سوت با یک انفجار صدا همراه شد: "هرگز چنین پاسی را تکرار نکن. توپ را به جلو ببر."

گهگاه وقتی فوتبالیست‌های جوان ماجراجو، از نظر فنی عالی و شجاعی را که از آکادمی‌های انگلیسی بیرون می‌آیند و برای شروع در بهترین تیم‌های لیگ برتر تلاش می‌کنند و پیشاهنگانی از آلمان و سراسر اروپا را جذب می‌کنند، به «عقل» آن معلم در سال‌های اول فکر می‌کنم. 

فصل گذشته به تنهایی تماشای کیفیت بازیکنان زیر 23 سال در منچسترسیتی شگفت‌انگیز بود، چه مهارت و لمس هافبک‌های تهاجمی مانند کول پالمر و جیمز مک‌آتی، چه هوش و آگاهی فضایی رومئو لاویا (اکنون بازیکن ساوتهمپتون است).  بازیکنی که تنها پس از دو بازی در تیم اصلی به قیمت 10.5 میلیون پوند خریداری شد یا اعتماد به مدافع میانی مانند لوک امبته.

اما متدی که آنها دریافت می‌کنند چقدر با دستورالعملی که در زمینی پر از باد، گل‌آلود و شیب‌دار به من داده شده بود، بسیار متفاوت است؟ و اگر از سنین پایین رازهای بازی کردن پپ گواردیولا را یاد گرفته بودم، می توانستم یک بازیکن مدعی باشم؟

سوال دوم ساده‌ترین پاسخ را دارد: اگر تکنیک را ندارید، بهترین مربی در جهان کمکی نمی‌کند، به این معنی که متأسفانه من همیشه مقدر بوده‌ام که از روی سکوها فوتبال تماشا کنم.

با این حال، چیزی که شگفت‌انگیز بود این است که مربی‌ام آنقدر که من تصور می‌کردم در اندیشه‌های خود، قدیمی نبود.

از من دعوت شد تا در یک جلسه آموزشی به عنوان بخشی از راه اندازی مشارکت سیتی با OKX که پلتفرم مبادله ارزهای دیجیتال به حامی کیت آموزشی جدید باشگاه تبدیل شود، شرکت کنم، این فرصت به من پیشنهاد شد تا نگاهی به آنچه در داخل ورزشگاه اتحاد می‌گذرد بیاندازم.

و در حالی که تاکتیک‌ها از دوران دانش‌آموزی من بسیار پیچیده‌تر است، پیام قطعی تا حدودی مشابه است: نگاه کردن به جلو و بردن توپ در سریع‌ترین زمان ممکن.

ممکن است در مواجهه با درک منچسترسیتی پپ گواردیولا، یک دستگاه پاس که تیم ها را از بین می برد، پرواز کند اما این سرمربی کاتالانی گفته است که از اصطلاح تیکا تاکا - برچسبی که به مارک خاص فوتبال پاس او چسبیده است - متنفر است.

ارلینگ هالند، خرید جدید، در مراسم رونمایی خود در سیتی از آن استفاده کرد، زمانی که توضیح داد در جریان لیگ قهرمانان بروسیا دورتموند در ورزشگاه اتحاد به مدت 25 دقیقه به توپ دست نزده است اما از اولین تمرینات این هفته به او گفته می شود که همیشه باید هدفی برای پاس دادن وجود داشته باشد.

 «تیکی تاکا به معنای پاس دادن به توپ به خاطر آن است، بدون قصد مشخص.» گواردیولا در کتاب مارتی پرنائو درباره اولین فصل حضورش در بایرن مونیخ گفت و این بی معنی است. او همچنین گفته است که قرار دادن توپ در پشت دروازه سخت ترین کار در فوتبال است و به همین دلیل توجه زیادی به حمله جلب می شود.

در اوایل جلسه دو ساعته ما، یک بازی چهار در مقابل چهار وجود دارد که بازیکنان می‌توانند در هر یک از دروازه‌ها گلزنی کنند - تاکید قاطعانه بر شوتزنی.  توپ ها از کناره ها به داخل شلیک می شوند و اولین فکر این است که یا یک شوت دور بزنیم یا یک هم تیمی در موقعیت بهتری پیدا کنیم که بتواند به سرعت همین کار را انجام دهد. این غرایز را تیز می کند و انگیزه ارسال به پهلو را از بین می برد - ایجاد موقعیت در خط مقدم ذهن هر بازیکنی در زمین است.

اما فکر مشترکی در سراسر زمین وجود دارد. البته، دفاع مهم است، اما تکل زدن و مهار شوت ها اصول اساسی بازی هستند که نیازی به مربیگری سطح بالا ندارند.  مهمتر از آن فشار دادن برای بازگرداندن سریع توپ، بستن راه حریفان و کار تیمی است.

 خطاهای های کوچک برای بهبود آگاهی و حرکت و همچنین تکنیک مهم هستند. این اغلب بخشی از جلسات تمرینی تیم اول هستند که برای عموم آزاد است - به دلیل سادگی و پتانسیل دیدن فوق ستاره‌ها در تلاش برای گلزنی.

از سمت تهاجمی، تاکید دوباره بر روی پاس گل به جای ضربه زدن به پهلو در اطراف دایره است. همه چیز به یک سناریو در بازی مربوط می شود و پرس های جداکننده می توانند به سرعت تیم سیتی را در جلوی زمین قرار دهند.

اولین فلسفه گواردیولا در مورد دفاع بسیار ساده است: هر چه توپ از دروازه خودی دورتر باشد، گلزنی برای حریف سخت‌تر می‌شود. این یعنی انتقال از دفاع به حمله در سریع ترین زمان ممکن، چه ادرسون باشد که توپ را با فاصله بیش از 80 یارد به یک مهاجم رسانده یا یک پاس دقیق از طریق پرس رو به جلو برای رودری برای شروع حمله باشد.

برای تاکید بر اهمیت، در میانه راه یک بازی نه طرفه در طول جلسه تمرین، قانونی معرفی شده است که نمی توان به عقب پاس داد. بازیکنان تشویق می شوند که همیشه به حمله فکر کنند.

ساده به نظر می رسد، اما پرخطر و البته پاداش بالایی دارد، بنابراین بسیاری از آموزش ها خارج از زمین انجام می شود تا درک درستی از نقش هر بازیکن در تیم داشته باشد.

نمودارهای ترکیب تیم اول موقعیت‌ها و خطوط عبور هر بازیکن، محل حرکت و محل حضور هم تیمی های آنها را نشان می دهد.

مثلث‌ها مهم هستند، همیشه گزینه هایی را در اختیار فرد و توپ قرار می دهند که بهترین انتخاب را دارد که تیم را به حرکت در می آورد.

مدافعان کناری و وینگرها تشویق می‌شوند تا برای پاس‌ها به و از بازیکنان مرکزی، زاویه‌های بلند و وسیعی به توپ بدهند. پاس‌های بلند تیم‌ها را کشیده و فضایی برای حمله بازیکنان باز می‌کند.

این یک راز بزرگ نیست - شنیده شد که اریک تن هاگ در حال تمرین روی بازیکنان جدیدش در منچستریونایتد در یک جلسه تمرینی ابتدایی در تور پیش فصل آن‌ها درباره مثلث ها بود - اما این چیزی است که باید به گزینه دوم تبدیل شود. در حال حاضر  این تمرین سیتی‌ در سیتی مرسوم است.

احساس راحتی و اعتماد به نفس روی توپ و لذت بردن از بازی بسیار مهم است و در تمام رده های سنی باشگاه تا تیم اول قابل مشاهده است.

به همین دلیل است که بازیکنانی مانند فیل فودن و جیدون سانچو توانایی طبیعی خود را برای موفقیت در اوج بازی ساخته اند.

فوتبال یک بازی ساده است اما حتی گواردیولا می گوید که هنوز در حال یادگیری است. حتی یک جلسه آموزشی کوتاه بینش باورنکردنی را در مورد آنچه سیتی در چند سال گذشته بسیار موفق کرده، ارائه داد.

جاناتان اسمیت - GOAL