نکاتی از فروش قایدی؛ چرا جدایی او درست بود؟
استقلال تهران در تابستان امسال مهدی قایدی را به شباب الاهلی امارات منتقل کرد و او اکنون یکی از لژیونرهای جدید فوتبال ایران شناخته میشود.
به گزارش ایلنا، خبر فروش مهدی قایدی باعث شد تا موجی از نارضایتی را درمیان هواداران استقلال به راه انداخت، اما درباره فروش شماره 10 آبی ها چند نکته را باید مورد توجه قرارداد که نشان می دهد تصمیم مدیران استقلال و کادرفنی برای ترانسفر شدن و فروختن ستاره جوان تیم درست و منطقی بوده است.
نکته اول اینکه قایدی با باشگاه استقلال در ابتدای لیگ هفدهم قراردادی 5 ساله بست که در لیگ بیست و یکم به پایان می رسید. به عبارت دیگر این آخرین فرصت باشگاه برای فروش و درآمدزایی از بازیکنی بود که 5 سال روی او سرمایه گذاری کرده بودند. به لحاظ اقتصادی و قانون تجارت فروش قایدی کاملا درست و منطقی است. آنهم در شرایطی که دلار در بازار آزاد ورود به کانال 28 هزار تومان را تجربه می کند.
نکته دوم اینکه مهدی قایدی در چند بازی آخر فصل که به پایان رقابتها نزدیک شده بودیم کیفیت گذشته را نداشت. دلیل این موضوع هم نگرانی و ترس او از مصدومیت در بدترین زمان ممکن یعنی شروع نقل و انتقالات تابستانی بود. در نتیجه قایدی اگر می ماند هم بعید بود که با تمام توان در میدان برای استقلال بدود و بجگند و خطر مصدومیت در آخرین فصل حضورش در استقلال و فوتبل ایران را به جان بخرد.
نکته سوم هم به تاثیر منفی و مخربی است که قایدی در کار تیمی استقلال داشت. قایدی یک ستاره است و در هر لحظه از بازی می تواند با نبوغ و هوش ذاتی اش گل بزند یا پاس گل بدهد، اما تک روی ها او موقعیت حمله بارها باعث شد تا موقعیت گلزنی برای ارسلان مطهری و دیگر بازیکنان ازبین برود. قایدی به نوعی استقلالی ها را تنبل کرده بود. آنها اغلب فقط توپ را به قایدی می رساندند و فقط نظاره گر بودند تا او یک تنه جور همه را بکشد. در یک کلام حضور قایدی با تمام ویژگی های مثبتی که داشت، به تیم بودن و یکدست شدن تیم لطمه می زد. نبود قایدی این فرصت را به استقلال می دهد که به معنای واقعی کلمه تیم باشد.
نکته چهارم به حواشی قایدی بر می گردد. هرچند قایدی در 2 فصل اخیر به شکل محسوسی حاشیه های فراوانش را کمتر کرده بود، اما چندان هم بازیکن بی حاشیه ای نبود. نمونه آخرش همین ماجرای سفرش به دوبی است که باعث شد تا کمیته اخلاق برای پاره ای از توضیحات از او دعوت کند. قایدی در طول فصل هم حاشیه هایی داشت. حضور در جشن تولد همسرش بدون رعایت پروتکل ها و آنهم درست در شب بازی استقلال و برنگشتن به ایران بعد از بازی های تیم ملی و سفر تفریحی دونفره با سردار آزمون آنهم در شرایطی که در میانه فصل بودیم و استقلال با توجه به شرایط ویژه اش نیاز مبرمی به او داشت فقط بخشی از این حواشی است.
نکته پنجم هم اینکه طبق صحبت های خود مجیدی که به تازگی مطرح شده، قایدی به دنبال زندگی و بازی در خارج از کشور بود و در نتیجه نمی توانست دلش با استقلال باشد. بازیکنی که دلش با تیم نباشد و اشباع شده است نمی تواند باعث موفقیت تیمش شود.
نکته ششم اینکه استقلال در این 5 سال با قایدی چه چیزی به دست آورده است که هواداران نگران از دست رفتن آن باشند؟ تنها جام سال های اخیر استقلال یعنی حذفی لیگ هجدهم روی درخشش مامه بابا تیام به دست آمده بود. 2 گل دربی آنهم در دربی هایی که با تساوی به پایان رسیده است! استقلال با ستاره ای مثل قایدی موفقیت بزرگی کسب نکرده است که با رفتن او نگران از دست دادن آنها باشد.
نکته هفتم و آخر هم اینکه در تمام بازیهای فصل گذشته با مهار شدن قایدی استقلال به تیمی بدون زهر و بی خطر تبدیل می شد. جدایی او کار تیم های مقابل برای از کار انداختن موتور استقلال را سختتر میکند.