استقبال از نقاشی‌های سمیرا علیخانزاده در گالرى اثر
می‌نیمالیسم و انتخاب متریال‌های غیر معمول در هنر از دیگر خصوصیات آثارعلیخانزاده به شمار مى‌آید که در آثار تازه‌اش بازنمود بیشترى دارند.
ایلنا: «رفتن اما بازماندن»، تازه‌ترین آثار «سمیرا علیخانزاده» در حالى عصر جمعه چهارم بهمن در گالرى اثر رونمایى شد که انبوه دیدار کنندگان از این نمایشگاه، آثار علیخانزاده را معاصر‌تر از همیشه ارزیابى کردند.
به گزارش ایلنا، محورمفهومى آثار او همچنان بر پایه ترجمان معاصر از عکس‌هاى دهه ٢٠ و ٣٠ خورشیدى‌ست اما او این بار با تاکید بر عنصر زیبایى شناسى «تکرار و تاکید» و نیز بهرگیرى از متریال‌هاى تازه، گفتمانى نو از روایت منحصر به فردش را به نمایش گذاشته است.
دیر سالى ست زمان، جان‌بخشی و بازیابى، رمز و مفهومی است که در آثار سمیرا علیخانزاده جریان دارد. او با دست مایه قرار دادن عکس و پرتره‌هایى که از آلبوم‌هاى خانوادگى آشنا و غریبه برمى‌گزیند، نوستالژى‌هاى ایران یکصد سال پیش را یادآورى مى‌کند؛ او با این تمهید خلاقانه خود را از دغدغه موضوع جدا و تلاشش را معطوف به مفهومی کردن آثارش کرده است. جدا از موضوع چاپ که به آثار این هنرمند ماهیت نقاشانه می‌بخشد، او با عبور از رسانه‌هاى عکس و نقاشى، حضور آیینه را به امضاى همیشگى خود بدل ساخته و ضمن خلق آثارى بینارشته‌اى، معناآفرینى را اولویت نخست خویش قرار داده است و صد البته در این راه از ارائه فرم‌هاى جذاب غافل نبوده است.
او در مجموعه آثار «رفتن اما بازماندن» با انتخاب عکسی که مبانی زیبا‌شناسانه کلاسیک را همراه دارد و در نگاه مخاطب ایرانى، تصویری آشنا به نظر مى رسد، نوعی گرامى داشت زیبایى را به نمایش گذاشته است و از این مفهوم مى گوید که زیبایى ناب به رغم گذشت سالیان دراز کهنه نمى‌شود؛ او با استفاده از عنصر تکرار اثر هنرى و نمایش تنها یک پرتره در دکوپاژهاى مختلف و چیدمان آن‌ها در چهار رسانه هنرى به ابعاد مفهومی آثارش هوایى تازه بخشیده است؛ چیدمان صندوقچه، تورهاى فلزى استوانه‌اى، یک آینه بیضى بزرگ که با بهرمندى از تکنولوژى، تصویر پرتره و مخاطبى که روبرویش ایستاده است را پیاپى در هم دیزالو مى‌کند و نیز بوم‌هایى که به مجسمه نقاشى‌هایى بدل شده‌اند که بر رویشان آینه‌هاى گرد و مربع کلاژند، مخاطب را از زوایاى گوناگون با معناى مورد نظر هنرمند روبرو مى‌کند.
می‌نیمالیسم و انتخاب متریال‌های غیر معمول در هنر از دیگر خصوصیات آثارعلیخانزاده به شمار مى‌آید که در آثار تازه‌اش بازنمود بیشترى دارند؛ این نوآورى‌ها در کنار دستمایه‌هاى همیشگى او نظیر حضور مخاطب در متن اثر(از رهگذر وجود آینه) و نیز نقش مفهومى آینه و کارکردش در زندگى روزمره(به ویژه زنان) از جذابیت‌هاى «رفتن اما بازماندن» قلمداد مى‌شود.
آثار سمیرا علیخانزاده در گنجینه موزه‌ها و مجموعه‌هاى عمومی نظیر موزه هنرهای معاصر تهران، موزه لس آنجلس(لاکما)، موزه فرجام در دوبی و بنیاد هنری دِوی در هند نگهداری می‌شود. آثار او همچنین در شش سال اخیر در نمایشگاه‌های بین‌المللی(آرت‌فیر‌ها) ابوظبی آرت، کانتِمپورِری استانبول، آرت مسکو، آرت دوبی، کانتِمپورِری مونیخ، آرت اِسکوپ بازل سوییس، پاریس فوتو و… بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
سمیرا علیخانزاده در سال ١٣٧٧ کار‌شناسی ارشد نقاشى را اخذ و از سال ١٣٧٨ نیز نمایشگاه‌هاى انفرادى خود را برپا کرده است.
«رفتن اما بازماندن» تا ٢٣ بهمن ماه در گالرى اثر واقع درخیابان ایرانشهر، رو به روی خانه هنرمندان، شماره ١۶به روى دیوار خواهد بود و علاقمندان مى‌توانند یکشنبه تا پنجشنبه از ساعت ١١ تا ٢٠ و جمعه‌ها از ساعت ١۶ تا ٢٠ از این آثار دیدن کنند.
