توقف زمان در گالری اثر با نقاشی‌های ایمان افسریان
در نمایشگاه ایمان افسریان؛ هشت نقاشی رنگ و روغن که نتیجه سه سال فعالیت خلاقانه هنرمند است با موضوع همیشگی فضاهای خالی و اشیایی که مدت هاست مورد استفاده قرار نگرفته‌اند در معرض تماشا گذاشته شده است.
ایلنا: این روز‌ها گالرى اثر میزبان تازه‌ترین نقاشى هاى ایمان افسریان با عنوان «بر بساطى که بساطى نیست» است؛ آثارى که نشانه شناسى هاى تصویرى مختلفی از حس نوستالژیک جاری در آثار تا توجه به موضوع کنج‌ها و گوشه‌ها که در آثار نقاشی کمتر دیده شده است را در برمی گیرد.
به گزارش ایلنا، در این نمایشگاه هشت نقاشی رنگ و روغن که نتیجه سه سال فعالیت خلاقانه هنرمند است با موضوع همیشگی فضاهای خالی و اشیایی که مدت هاست مورد استفاده قرار نگرفته‌اند در معرض تماشا گذاشته شده است.
افسریان در بوم‌های نقاشی‌هایش نوعی گرامی داشت توامان با حسی غربتی غریب برای اشیاء یا حتی گوشه‌ای از مکان‌های از یاد رفته بازتاب می‌دهد که روزگاری ارج و قربی داشتند و امروز دیگر از آن روزگاران فاصله بسیار دارند؛ یک سینی، یک دیوار خانه یا حتی یک آبراه در حمام؛ هر یک بازگو کننده نوستالژهایی هستند که در قاب افسریان جان می‌گیرند، او در مورد آثار تازه‌اش در این نمایشگاه گفت: «من در این مجموعه، نقاشی‌هایی از مکان‌ها و اشیایی قدیمی را به تصویر کشیده‌ام. این مکان‌ها احساس خاصی را در ما زنده می‌کنند. این خانه‌ها و مکان‌های قدیمی را دوست دارم و قبل از آنکه آن‌ها را تخریب کنند به سراغ آن‌ها می‌روم اگر امکان آن باشد در مکان مورد نظر نقاشی می‌کنم در غیر این صورت از آن‌ها عکس می‌گیرم و عکس‌ها را در آثارم بکار می‌گیرم.»
او اضافه کرد: «سینی، لوس‌تر، مبلمان قدیمی و… اشیایی هستند که مدت‌ها با آن‌ها زندگی کرده‌ایم و احساس خاصی نسبت به آن‌ها پیدا کرده‌ایم. دوست دارم آن‌ها را اینگونه به تصویر بکشم.
آثار تازه افسریان از نظر بیان مفهومی در ادامه آثار قبلی او ارزیابى مى شود اما وى توانسته با خلق تفاوت‌هایی تکنیکی و نیز ارائه تازه اى در بافت کمپوزیسیون فضایى نو در بوم‌هایش به نمایش بگذارد، افسریان در این باره گفت: «فضاهاى آثار مجموعه «بر بساطی که بساطی نیست» خلوت‌تر و می‌نیمال ترند. این تفاوت از نظر تکنیکی در اجرای آثار نیز وجود دارد. در این آثار لایه‌هایی که روی هم آمده‌اند با آثار قبلی تفاوت دارند و مرزهای اتصال رنگ‌ها با هم تغییر کرده است، و کیفیت اتصال رنگ‌ها و تنها برایم مهم بوده است.
او در مورد انتخاب عنوان «بر بساطی که بساطی نیست» برای مجموعه آثار تازه‌اش گفت: این عنوان را بر اساس شعر داروگ نیما یوشیج انتخاب کردم زیرا احساس نزدیکی با حال و هوا و فضای شعری نیما دارم.
او در مورد استفاده از عکس در نقاشی‌هایش گفت: «در بعضی از مکان‌ها که امکان آن وجود ندارد که در همان جا نقاشی کنم، عکس می‌گیرم و در کامپیو‌تر به نور و کنتراست مورد نظر می‌رسم و از آن عکس چند پرینت می‌گیرم زیرا در پرینترهای مختلف رنگ عکس‌ها متفاوت می‌شود به همین دلیل گزینه‌های رنگی متنوعی برای کار کردن دارم. البته خودم بیشتر ترجیح می‌دهم از روی عکس کار نکنم زیرا مشاهده حضوری و مستقیم اشیاء، رنگ‌ها و نور‌ها را بسیار گریزان و دست نیافتنی می‌کند و تلاش برای به چنگ آوردنشان چالش اصلی من است.
او همچنین در این آثار با نور و سایه، کانسپت مفهومى آثارش را غنا داده و علاوه بر بعد و عمق بخشیدن به سوژه‌هایش، بارمعنایى آن را تقویت کرده است؛ به نحوى که مخاطب در معرض آفتاب کم رمق بوم هاى او، نوعى حس رخوت و سالخوردگى اشیا و مکان‌ها را با همه وجود لمس مى کند.
ایمان افسریان متولد ۱۳۵۳ تهران است او که کار‌شناسی ارشد تصویر سازی اخذ نموده در نوزده سال گذشته در ایران و گالری و مراکز فرهنگی معتبر نظیر آراریو نیویورک، وا‌تر هاوس‌اند واو لندن، ارنست هیگلروین، دوسالانه هنر آسیا تایپه، موزا نتورم فرانکفورت، خانه هنرمندان مسکو و نیز آرت فرهای لندن و استامبول و… آثارش به معرض تماشا در آمده است. افسریان از سال ۱۳۸۲ تا کنون مسئولیت مدیریت هنری فصلنامه «حرفه: هنرمند» را بر عهده دارد و نمایشگاه «بر بساطی که بساطی نیست» هفتمین نمایشگاه انفرادی او محسوب می‌شود.
این نمایشگاه تا ۲۹ آذر ماه در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، رو به روی خانه هنرمندان، شماره ۱۶ دایر است و علاقمندان می‌توانند از این آثار یکشنبه تا پنجشنبه از ساعت ۱۱ تا ۲۰ و جمعه‌ها از ساعت ۱۶ تا ۲۰ دیدن نمایند. گالری اثر شنبه‌ها تعطیل است.
