انتشار آییننامه اجرایی ماده ۶ قانون حفاظت از دریاها در مقابل آلودگی نفتی در روزنامه رسمی
آییننامه اجرایی ماده(۶) قانون حفاظت از دریاها و رودخانههای قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی در روزنامه رسمی منتشر شد.
ایلنا: آییننامه اجرایی ماده(۶) قانون حفاظت از دریاها و رودخانههای قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی در روزنامه رسمی منتشر شد.
به گزارش ایلنا، این آییننامه به شرح زیر در روزنامه رسمی منتشر شده است:
وزارت راه و شهرسازی، وزارت نفتة وزارت امور اقتصادی و دارایی، سازمان حفاظت محیط زیست
هیئتوزیران در جلسه مورخ ۱۰/۷ / ۱۳۹۲ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانههای راه و شهرسازی، نفت و جهادکشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد تبصره ماده(۶) قانون حفاظت از دریاها و رودخانههای قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی مصوب ۱۳۸۹ آییننامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:
آییننامه اجرایی ماده(۶) قانون حفاظت از دریاها و رودخانههای قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی
ماده۱ در این آییننامه اصطلاحات زیر در معنای مشروح مربوط به کار میروند:
الف سازمان: سازمان بنادر و دریانوردی.
ب قانون: قانون حفاظت از دریاها و رودخانههای قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی مصوب ۲۷/۵ / ۱۳۸۹
ج آلودگی: تخلیه یا نشت نفت یا مواد نفتی یا آب توازن کشتیها، نفتکشها و شناورها در آبهای موضوع قانون.
د مواد نفتی: هرگونه مایع نفتی یا مخلوط دارای نفت از قبیل سوخت نفتی، لجن نفتی، مواد زاید و فضولات نفتی، انواع فرآوردههای نفتی و مشتقات آن.
ه مالک کشتی، نفتکش یا شناور: شخصی یا اشخاصی که نامشان به عنوان مالک کشتی، نفتکش یا شناور ثبت شده و هر شخص در حکم مالک که کشتی، نفتکش یا شناور را در تصرف دارد.
و تعهدنامه: سندی که به موجب آن موسسههای مالی، بانکها، باشگاههای حفظ منافع و جبران خسارت و نظایر آنکه اعتبارشان مورد تایید سازمان است، متعهد میشوند خسارات ناشی از آلودگی نفتی را مطابق کنوانسیونهای بینالمللی، قانون و این آییننامه جبران کنند.
ز باشگاه حفظ منافع و جبران خسارت(کلوپ پیاندآی): اجتماعی از مالکان کشتی، نفتکش و شناور که اقدام به تشکیل گروهی نمودهاند که بر اساس یک رابطه غیرتجاری و دوطرفه همدیگر را نسبت به مسوولیت موجود در برابر ثالثبیمه میکنند.
ح بیمهنامه: سندی که به موجب آن بیمهگر در مقابل گرفتن حق بیمه متعهد میشود خسارات موضوع قانون را جبران نماید.
ط واحد محاسبه: حق برداشت ویژه(SDR) مطابق تعریف صندوق بینالمللی پول.
ی کنوانسیون مسؤولیت: کنوانسیون مسؤولیت مدنی ناشی از خسارات آلودگی نفتی مصوب ۱۳۴۸(۱۹۶۹ میلادی) و پروتکل ۱۳۷۰(۱۹۹۲ میلادی) و اصلاحیه آن.
ک کنوانسیون نفت سوخت: کنوانسیون بینالمللی درباره مسؤولیت مدنی برای خسارات آلودگی نفت سوخت کشتی مصوب ۱۳۸۰(۲۰۰۱ میلادی).
ل کنوانسیون تحدید مسؤولیت: کنوانسیون تحدید مسؤولیت برای دعاوی دریایی مصوب ۱۳۵۵(۱۹۷۶ میلادی).
ماده ۲ هر کشتی، نفتکش و شناور، برای جبران خسارات احتمالی ناشی از آلودگی آبهای موضوع قانون به مواد نفتی، باید بیمهنامه یا تعهدنامه معادل ریالی یا ارزی بر مبنای واحد محاسبه موضوع این آییننامه تهیه کند.
ماده ۳ مالک هر کشتی، نفتکش و شناور که بیش از(۲۰۰۰) تن نفت موضوع کنوانسیون مسؤولیت به صورت فله به عنوان محموله حمل میکند، باید تا حدود مندرج در کنوانسیون یاد شده، برای پوشش خسارات ناشی از آلودگی نفتی، بیمهنامه یا تعهدنامه مالی به شرح زیر تهیه کند:
الف تا(۵۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص(۴۵۱۰۰۰۰) واحد محاسبه
ب از(۵۰۰۰) تا(۱۴۰۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص به ازای هر واحد اضافه بر(۵۰۰۰) تن(۶۳۱) واحد محاسبه به بند(الف) اضافه میشود.
ج بیش از(۱۴۰۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص(۸۹۷۷۰۰۰۰) واحد محاسبه.
ماده ۴ مالک هر کشتی، نفتکش و شناور که حداکثر تا(۲۰۰۰) تن نفت موضوع کنوانسیون مسؤولیت را به صورت فله به عنوان کالا حمل میکند، باید بیمهنامه و یا تعهدنامه مالی به شرح زیر تهیه کند:
الف تا(۱۰۰) تن ظرفیت ناخالص(۵۰۰۰۰۰) واحد محاسبه
ب از(۱۰۱) تا(۱۵۰) تن ظرفیت ناخالص(۱۰۰۰۰۰۰) واحد محاسبه
ج از(۱۵۱) تا(۶۰۰) تن ظرفیت ناخالص(۱۵۰۰۰۰۰) واحد محاسبه
د از(۶۰۱) تا(۲۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص(۲۵۰۰۰۰۰) واحد محاسبه
ه از(۲۰۰۱) تا(۵۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص،(۳۰۰۰۰۰۰) واحد محاسبه
ماده ۵ مالک هر کشتی، نفتکش و شناور، برای جبران خسارات ناشی از نفت سوخت کشتی، نفتکش و شناور، باید بر مبنای ظرفیت ناخالص کشتی، بیمهنامه یا تعهدنامهای با مبالغ زیر تهیه کند:
الف تا(۲۰) تن ظرفیت ناخالص(۲۰۰۰) واحد محاسبه
ب بیش از(۲۰) تن تا(۵۰) تن ظرفیت ناخالص،(۱۰۰۰۰) واحد محاسبه
ج بیش از(۵۰) تن تا(۱۰۰) تن ظرفیت ناخالص،(۲۵۰۰۰) واحد محاسبه
د بیش از(۱۰۰) تن تا(۳۰۰) تن ظرفیت ناخالص،(۷۰۰۰۰) واحد محاسبه
ه بیش از(۳۰۰) تن تا(۵۰۰) تن ظرفیت ناخالص،(۱۶۷۰۰۰) واحد محاسبه
و بیش از(۵۰۰) تن تا(۳۰۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص،(۱۶۷۰۰۰) واحد محاسبه به اضافه(۱۶۷) واحد محاسبه به ازای هر تن ظرفیت اضافه پس از حداکثر ظرفیت معین شده در بند(ه).
ز بیش از(۳۰۰۰۰) تا(۷۰۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص،(۱۲۵) واحد محاسبه بهازای هر تن ظرفیت اضافه به علاوه حداکثر مقدار واحد محاسبه شده در بند(و).
ح بیش از(۷۰۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص،(۸۳) واحد محاسبه به ازای هر تن ظرفیت اضافه به علاوه حداکثر مقدار محاسبه شده در بند(ز).
ماده ۶ مالک هر کشتی، نفتکش و شناور که مواد نفتی به غیر از نفت موضوع کنوانسیون مسؤولیت، حمل میکند باید بیمهنامه و یا تعهدنامه با مبالغ زیر تهیه کند:
الف تا(۲۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص(۱۰۰۰۰۰۰۰) واحد محاسبه
ب از(۲۰۰۱) تا(۵۰۰۰۰) تن ظرفیت ناخالص(۱۰۰۰۰۰۰۰) واحد محاسبه بهاضافه(۱۵۰۰) واحد محاسبه برای هر تن ظرفیت اضافی.
ج از(۵۰۰۰۱) تن ظرفیت ناخالص به بالا(۱۰۰۰۰۰۰۰) واحد محاسبه بهاضافه(۳۶۰) واحد محاسبه برای هر تن ظرفیت اضافی و در هر صورت سقف پوشش بیمه، نباید از(۱۰۰۰۰۰۰۰۰) واحد محاسبه تجاوز نماید.
ماده ۷ در بیمهنامه حداقل باید مشخصات کشتی، نفتکش و شناور مطابق گواهینامه ثبت، مشخصات و اقامتگاه مالک یا مالکین و بیمهگزارها، مبلغ بیمه، مدت بیمه، تاریخ و محل انعقاد قرارداد، مبلغ حق بیمه و خطرهای تحت پوشش بیمهنامه درج شود.
ماده ۸ در تعهدنامه حداقل مشخصات و اقامتگاه ضامن و مضمونعنه، مبلغ تعهد، امضاء و مهر ضامن، مدت تعهد، تاریخ و محل ایجاد تعهد، مشخصات کشتی، نفتکش و شناور مطابق گواهینامه ثبت و خطرهای تحت پوشش تعهد درج شود.
ماده ۹ گواهینامههایی که در اجرای کنوانسیونهای بینالمللی مورد الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران توسط کشورهای متعاهد در چارچوب کنوانسیونهای مذکور صادر شده و به تشخیص سازمان بیانگر رعایت مفاد این آییننامه است، به منزله وجود بیمهنامه یا تعهدنامه قابل قبول میباشد.
ماده ۱۰ سازمان موظف است از ورود، ترک بندر یا فعالیت کشتی، نفتکش و شناور فاقد بیمهنامه، تعهدنامه یا گواهینامه در آبهای موضوع قانون جلوگیری بعمل آورد.
تبصره مالک و یا سایر مسؤولان کشتی، نفتکش و شناور باید بیمهنامه یا تعهدنامه و گواهینامه را در کشتی، نفتکش و شناور نگهداری کنند و در صورت درخواست سازمان ارایه نمایند.
معاون اول رییس جمهور اسحاق جهانگیری