متهم «ش. س»: آقای –ف - دویست میلیون تومان به من بدهکار است

متهم – ش. س - در جلسه امروز – چهارشنبه - دادگاه رسیدگی به پرونده بیمه ایران ضمن شرح نحوه آشنایی خود با متهم - ف - گفت: آقای –ف - قرار بود که چهارصد - پانصد تومان به من حقوق بدهند که آن را هم به من پردا خت نکردند و ایشان حتی دویست میلیون تومان هم به من بدهکار هستند.

به گزارش خبرنگارایلنا، درابتدای سومین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده اختلاس بیمه‌ایران کیفر‌خواست یکی از متهمان به نام - ش. س - توسط قاضی محمدی کشکولی بدین شرح قرائت گردید؛

پولشویی به مبلغ دو میلیارد و چهارصد و پنجاه سه میلیون هشتصد و سه هزار و دویست و چهل ریال و معاونت در اختلاس به همین میزان.

بعد از آن - ش. س - در جایگاه متهم قرار گرفت و اعلام داشت که سابقه کیفری را قبول ندارد.

وی افزود: من و آقای –ف - از کودکی با هم بزرگ شدیم. هر دو از خانواده فرهنگی و متدینی هستیم. در سال ۸۳ برای تحصیل با هم به تهران آمدیم و چون بضاعت مالی خانواده وی بهتر از من بود بعد از دو سال تحصیل در تهران توانست خانه ای اجاره کند و مرا هم حمایت کردند و در خانهای که گرفته بودند به من جایی دادند.

وی افزود: آقای –ف - یک دفتر نمایندگی برای همسرش باز کرده بود و من در دفتر او به عنوان پیک فعالیت می کردم و حقوق بگیری ایشان بودم.

وی ادامه‌داد: آقای - ف - بعد از این که کارمند بیمه ایران شدند از پس اندازی که داشت یک تالاری را باز کرد و من در تالار به عنوان حسابدار مشغول کار شدم. بعداً که تالار ورشکست شد قرار داد من با ایشان فسخ گردید.

- ش. س - در ادامه دفاعیات خود گفت: چند سال بعد از این که از تالار بیرون آمدم آقای - ف - به کرج آمد - و بنگاههای دیگری مانند فروشگاههای پروتئینی، پیک موتوری برای خود درست کرد و از آن جایی که نمی توانست به همه جا سرکشی کند حساب و کتاب چند تا از بنگاهها را به من سپرد.

وی با بیان این که، نمی‌دانم چند فقره چک را در مجموع پاس کردم، گفت: آقای - ف - ۵ چک به من نشان دادند به نام من بوده اما امضای من در آن نبود.

قاضی خطاب به متهم با این استدلال که متهم به عنوان حسابدار شخص دوم بیمه محسوب می شده و متخصص در این امر بوده توضیحات وی را قابل قبول ندانست و به متهم خاطر‌نشان کرد: در مرحله نحقیقات مقدمانی آقای –ف - مطالبی را در مورد شما عنوان کرده‌اند که شما از کارهای ایشان کاملاً مطلع بودید.

- ش. س - ادامه داد: در مورد زمان وصول چکها متعلق به سال ۸۴ و یا ۸۵ و بوده و اخرین چک را در سال ۸۷ وصول کردم و اطلاعی دقیقی در مورد مجموع مبالغی را که پاس کردم ندارم.

متهم - ش. س - نظر هیات کارشناسان دادگستری مبنی بر پاس کردن ۱۱ فقره چک را در موردخود را تایید کرد و در مورد دلیل پاس کردن تعدادی از چکها از سوی همسر خود، توضیح داد: چون بعضی از چکها به نام همسر من بوده است می بایست صاحب چک آن را به بانک می برد و نقد می کرد.

قاضی خطاب به متهم گفت: در بازپرسی که از آقای –ف - صورت گرفته ا ست، ایشان اظهار کردند فکر نمی کردم که - ش. س - آن قدر بی‌فکر باشد که همسر خویش را آ لوده به این کار خطرناک کرده باشد.

- ش. س - همچنین درادامه دفاعیات خودگفت: آقای –ف - قرار بود که چهارصد - پانصد تومان به من حقوق بدهند که آن را هم به من پردا خت نکردند و ایشان حتی دویست میلیون تومان هم به من بدهکار هستند.

وی در مورد انگیزه همکاری خود با آقای –ف - گفت: وقتی که در فلاکت بودم آقای –ف - به من کمک کرد، ایشان دینی به گردن من داشتند که من باید آن را ادا می کردم.

وی همچنین افزود: وقتی در سال ۷۴و۷۹ دانشجو بودم، اقای –ف - در پرداخت شهریه دانشگاه که در آن زمان دویست هزار تومان بود به من کمک کرد.

بعد از دفاعیات متهم، نماینده دادستان در جایگاه قرار گرفت واظهارداشت: چون ایشان کارشناس حسابداری بوده می‌بایست اطلاعات کافی از این جریانات داشته باشد و از آن جایی که کسانی که سواد هم نداشتند اظهار می کردند که ما بعد از چک دوم و سوم به موضوع مشکوک شده بودیم، اما ایشان با این که کارشناس هستند حتی یک بار هم به موضوع شک نکردند، در نتیجه دفاعیات ایشان به هیچ عنوان قابل توجیه نیست.