مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی اعلام کرد؛
افزایش حقوق هیئت علمی دانشگاهها نظم خاصی ندارد
در چنین شرایطی، با فرض اینکه تفاوت دریافتی یک عضو هیئت علمی بازنشسته با دریافتی یک عضو هیئت علمی شاغل تا حد ۲۵ درصد میتواند قابل دفاع باشد.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با بررسی میزان حقوق بازنشستگی اعضای هیئت علمی در فاصله سالهای ۸۲ تا ۹۲ اعلام کرد؛ افزایش حقوق و مزایای اعضای هیئت علمی دانشگاهها از نظم و تناسب خاص و مشخصی برخوردار نیست.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات اجتماعی این مرکز اعلام کرد: افزایش حقوق و مزایای اعضای هیئت علمی دانشگاهها و موسسههای آموزش عالی و پژوهشی طی سالهای گذشته از نظم و تناسب خاص و مشخصی برخوردار نبوده است.
از جمله پس از ۹ سال ثبات، ضریب حقوق گروه مورد بحثدر سال ۱۳۵۷ از ۲۰۰ ریال به ۴۰۰ ریال افزایش یافت، سپس در سال ۱۳۶۹ پس از ۱۲ سال ثبات از ۴۰۰ ریال به ۱۲۰۰ ریال رسید به همین نحو افزایش حقوق اعضای هیئت علمی تا سال ۱۳۷۴ همچنان متوقف ماند تا اینکه قانون تسری افزایش ضریب حقوق کارکنان دولت به سقف اعضای هیئت علمی در تاریخ ۱۰/۸ / ۱۳۷۴ به تصویب رسید.
این توقفها و تعللها، تأمین معیشت اعضای هیئت علمی را تحت تأثیر خود قرار داد تا آنجا که به جبران آن، طی دو مرحله در سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۹ به اختصاص فوقالعاده ویژهای برای اعضای هیئت علمی شاغل منتهی شد.
این فرآیند از دو جهت به زیان بازنشستگان هیئت علمی انجامید، اول اینکه بر اثر توقف دورهای در افزایش سالانه حقوق اعضای هیئت علمی، آن عده از اعضای هیئت علمی که طی سالهای ثبات تعرفهها بازنشسته شدند دستکم در قیاس با سایر کارکنان دولت بهرهای نبردند و دوم اینکه از افزایش جهشی حقوق اعضای هیئت علمی شاغل، که به جبران ثبات و سکون چند ساله صورت گرفت، نیز بینصیب ماندند. نتیجه این نحو برخورد با حقوق و مزایای اعضای هیئت علمی به آنجا رسیده است که دریافتی یک عضو هیئت علمی بازنشسته در سال ۱۳۸۱ با احتساب تمام افزایشهای سالانه و در بهترین حالت بر حسب مراتب از ۴۴ درصد
دریافتی یک عضو علمی همتراز خود در سال ۱۳۹۲ بیشتر نیست.
در چنین شرایطی، با فرض اینکه تفاوت دریافتی یک عضو هیئت علمی بازنشسته با دریافتی یک عضو هیئت علمی شاغل تا حد ۲۵ درصد میتواند قابل دفاع باشد مرکز پژوهشها پیشنهاد کرده است در جهت احقاق حق بخشی از بازنشستگان هیئت علمی، متوسط دریافتی اعضای هیئت علمی بازنشسته در سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۰ به عنوان حداقل حقوق بازنشستگی اعضای هیئت علمی مبنا قرار گرفته و مابهالتفاوت آن نسبت به دریافتی اعضای هیئت علمی بازنشسته سالهای قبل از ۱۳۸۴ به این گروه از بازنشستگان که از ۴۴۵۶ نفر فراتر نمیروند پرداخت شود.