نماینده مجلس شورای اسلامی:
یک روز با عنوان صلح نام‌گذاری شود
این مجمع می‌تواند به مبانی فلسفی و معنوی صلح توجه بیشتری کند و ناکامی‌های آن در جهان معاصر را ریشه‌یابی کند تا از بروز واقعیت‌های تلخ و جنگ‌طلبی‌ها جلوگیری کند.
نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: صلح بدون عدالت مانند شاخه گلی است که ریشه ندارد و چون ریشه ندارد امیدی به ثمردهی آن نیست.
به گزارش خبرنگار ایلنا، غلامعلی حداد عادل در کنفرانس " صلح جهانی در نظام اسلامی " با اشاره به صلح و ویژگی‌های آن گفت: در قرآن کریم در مورد اهمیت صلح کلمات متعددی مطرح شده است و حتی خداوند پیرامون این واژه از اصطلاح «الصلح الخیر» استفاده کرده‌اند.
وی افزود: ملت ما و امت ما مردمی هستند که در قرآن با شعار «الصلح الخیر» کنار آمده‌اند و به خوبی این عبارت را درک کرده‌اند اما صلح امروز در دنیا حقیقتی گمشده است مانند سیمرغ و کیمیا که نامش است اما خودش نیست.
حدادعادل افزود: درباره صلح سخن‌های بسیاری گفته می‌شود اما در عالم واقع بسیار اندک محقق شده است.
حدادعادل با اشاره به تاریخ تولد خود گفت: من زمانی که تاریخ تولد خود را با تاریخ میلادی تطبیق دادم پی بردم که در تاریخ زمان تولد من با تاریخ پایان جنگ جهانی دوم همزمان بوده و شاهد بودیم که جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید.
نماینده مردم تهران در مجلس گفت: نزدیک به ۷۰ سال از عمر من می‌گذرد و در تمام این مدت خبرهای مربوط به جنگ و صلح را پیگیری کرده و نسبت به هرگونه خبری پیرامون این موضوع حساسیت نشان می‌داده‌ام و می‌توانم از قدیمی‌ترین اخباری که درباره جنگ می‌شنیدم به اخبار جنگ کره که بعد از جنگ جهانی دوم رخ داد اشاره کنم.
وی یادآور شد: به یاد ندارم که بعد از جنگ جهانی دوم دنیا از جنگ تهی شده باشد و اگر بخواهیم تاریخ بنویسیم باید بگویم که تاریخ جنگ معنی بهتری دارد چراکه این روزها فراوانی جنگ بیشتر شده است.
وی ادامه داد: در این روزها، روزی نیست که خبری از انفجارها و کشته شدن ده‌ها و صدها نفر شنیده نشود و زمانی که به اخبار مراجعه می‌کنیم شاهد هستیم که امروز نسبت به ۳۰ سال گذشته منحنی صعودی قابل توجهی شکل گرفته است.
رئیس فرهنگستان ادب فارسی در ادامه اظهاراتش گفت: امروز شرایطی در جهان حاکم شده که در طول یک روز ممکن است چند خبر از انفجار و کشته شدن ده‌ها نفر و زخمی شدن صدها نفر منتشر شود که این مساله تبدیل به یک امر عادی شده است.
حدادعادل اظهار داشت: در چنین شرایطی که هر روز از جنگ صحبت می‌شود جا دارد تا یک روز با عنوان صلح نام‌گذاری کنیم. چرا که دنیای امروز همان‌گونه که همگی می‌شناسیم و می‌بینیم به گونه‌ای شده است که همه به ظاهر مدافع صلح هستند ولی برای به دست آوردن آن می‌جنگند و این از شگفتی‌های صلح است.
به گفته نماینده مردم تهران در مجلس برای حفظ صلح کشورها و سیاسیون در حال جنگ هستند و این مسئله‌ای بوجود می‌آورد مبنی بر اینکه چرا تاکنون صلح در جهان برقرار نشده و چرا به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده و این موضوع ما را بر آن داشت تا آن را ساده نگیریم.
وی با اشاره به ریشه‌ها و علت اصلی مظلومیت صلح و دشواری دستیابی به آن اظهار داشت: با نگاهی به تاریخ غرب متوجه می‌شویم که غرب زمان حاضر همان غرب قرن ۱۹ و ۲۰ است و به عبارت دیگر همان غرب استعمار است. وقتی تاریخ را می‌خوانیم در مواجهه با غرب با استعمارگری مواجهه می‌شویم.
وی به اتفاقاتی که مردم آمریکای لاتین از استعمارگری‌های غرب دچار آن شدند اشاره کرد و یادآور شد: در موارد متعددی دیدیم که کشتی‌های جنگی غرب به آمریکای لاتین نزدیک شده و مردم بی‌گناه بسیاری را کشتند و به نام ایجاد آبادانی در همه جای جهان سلطه‌گری کردند.
حدادعادل ادامه داد: نکته این است که نباید تصور کنیم مبنای غرب تحول ماهوی پیدا کرده و امروز از استعمارگری پشیمان شده‌اند بلکه غرب امروز همان غرب قرن‌های گذشته است.
حدادعادل خاطر نشان کرد: گاهی از خودم می‌پرسم اگر قرار باشد تحولی در نگرش استعماری غرب بوجود آید چه اتفاقی در دنیای غرب رخ می‌دهد و چه اقتضائاتی باید داشته باشد و در چنین شرایطی انتظار ما چه خواهد بود.
نماینده مجلس شورای اسلامی در ادامه با طرح این سؤال که چه دلیلی می‌تواند باعثشود تا دنیای غرب قرن حاضر را با قرن ۱۷ و ۱۸ متفاوت بدانیم، گفت: آیا پیامبری آمده و یا اینکه فیلسوفی در آن ظهور کرده و حرف تازه‌ای زده که غربی‌ها به اشتباه خود پی ببرند و بتوانند آن را اصلاح کنند؟ و در پاسخ باید گفت که چنین اتفاقی نیفتاده و غرب همان غرب قرن‌های گذشته است.
به گفته حدادعادل، گفتمان‌ها عوض شده اما بینش‌ها و منش‌های آنها تفاوتی نکرده است و ما باید این مسئله را به دقت مورد توجه قرار داده و زمانی که از صلح صحبت می‌کنیم نگرش غرب را تکرار نکنیم.
نماینده مردم تهران همچنین به ارتباط بین صلح و عدالت اشاره کرد و افزود: با نگاهی به نطق‌های رؤسای جمهور و رهبران غربی و یا حتی نطق‌های دبیرکل‌های سازمان ملل مشاهده می‌کنیم که با یک بررسی تحلیل محتوایی در بکارگیری واژه صلح و عدالت با دو فراوانی چشمگیر روبرو می‌شویم. به این معنا که فراوانی کلمه صلح بیشتر از فراوانی واژه عدالت است. و این کاملاً محسوس است.
وی اظهار داشت: اگرچه این مسئولان خود را علاقمند به صحبت درباره صلح نشان می‌دهند اما علاقه چندانی به عدالت ندارند و نمونه بارز آن را می‌توان در فلسطین مشاهده کرد که آنها در جهت منافع خود در خاک این کشور از صلح صحبت می‌کنند اما از به کار بردن واژه عدالت پرهیز می‌کنند.
حدادعادل گفت: صلح بدون عدالت مانند شاخه گلی است که ریشه ندارد و چون ریشه ندارد امیدی به ثمردهی آن نیست.
وی در ادامه گفت: امروز بحثی از صلح را با ابزارهای ساختاری مانند بازی با الفاظ به کار می‌گیرند چرا که غرب متوجه شده شگرد نظامی دیگر پاسخگو نیست.
وی یادآور شد: دنیای امروز ما دنیایی است که در گوشه و کنار آن توطئه‌هایی مانند حمله صهیونیسم از همه جای دنیا به فلسطین صورت می‌گیرد و صهیونیسم با ظاهر صلح‌طلبی وارد خاک این کشور می‌شوند و مال و جان آنها را غارت می‌کنند و در مقابل مردمی که برای دفاع از جان و مال سرزمین خود تلاش می‌کنند از سوی غرب و آمریکا تروریسم قلمداد می‌شوند و حتی اتحادیه‌های بزرگی مانند اتحادیه اروپا در این میان جانب صهیونیسم را گرفته و حزب‌الله را که برای دفاع از مردم لبنان تلاش می‌کند تروریسم می‌خواند و صهیونیسم را طالب صلح عنوان می‌کند.
این نماینده مجلس همچنین به پیام اخیر بانکی مون اشاره کرد و گفت: آقای بانکی مون در بیانیه خود مشکلات حاکم بر صلح را ناشی از فقدان آموزش در جهان می‌داند این در حالی است که این مشکل بسیار عمیق‌تر و ریشه‌ای‌تر است و مشکل صلح در دنیا با قلم و دفتر کاهش پیدا نمی‌کند. جالب آنجا است که بانکی مون پیام خود را زمانی امضا می‌کند که ناوهای آمریکا مانند شبحی برای جنگ و حمله به سوریه در این کشور سایه انداخته‌اند و این کمی متناقض است و نباید این مسئله را تا این اندازه ساده انگاشت.
به گفته حدادعادل، ظلم به فقرا تنها به انسان محدود نمی‌شود و ظلم به طبیعت را هم در برمی‌گیرد.
حدادعادل صلح را بدون عدالت و عدالت را بدون حق و حق را بدون حقیقت و حقیقت را بدون اعتقاد به خدا امکان‌پذیر ندانست و گفت: تمام این گزینه‌ها باید مطلق صورت گیرد چرا که در صورت نسبی بودن عدالت هم نسبی خواهد بود.
وی در پایان ضمن تشکر از افرادی که مجمع جهانی صلح اسلامی را در ۵ سال اخیر پویا نشان دادند گفت: این مجمع می‌تواند به مبانی فلسفی و معنوی صلح توجه بیشتری کند و ناکامی‌های آن در جهان معاصر را ریشه‌یابی کند تا از بروز واقعیت‌های تلخ و جنگ‌طلبی‌ها جلوگیری کند.
