رئیس اتاق بازرگانی مازندران:
دولت مانع حرکت تولید کنندگان نشود؛ کمک نخواستیم/به‌جای درمان؛ مسکن تجویز می کنند
رئیس اتاق بازرگانی مازندران گفت:تولیدکننده موفقی داریم که می‌گوید دولت مانع من نشود؛ کمک نمی‌خواهم! منابع مالی هم نمی‌خواهد؛ مشکل او مانع‌تراشی‌های دولت است.
به گزارش خبرنگار ایلنا،اتاق‌های بازرگانی، مشاورینی امین و خبرگانی باتجربه هستند که می‌توانند دولت را در پیشبرد اهداف اقتصادی همراهی نموده و پیشران توسعه صنعتی باشند؛ دولت تدبیر وامید یکی از سیاست‌های اصولی و مهم خود را تلاش برای رفع موانع تولید و مشارکت بخش خصوصی در اقتصاد اعلام نموده و براین موضوع تأکید ویژه‌ای دارد.
در حین اجرای برنامه ششم توسعه هستیم و با چشم‌انداز توسعه ۱۴۰۴ فاصله زیادی نداریم؛ قرار است در این تاریخ، کشورمان در منطقه و دنیا چه جایگاهی داشته باشد؟ چقدر به بخش خصوصی و فعالان اتاق‌های بازرگانی اهمیت داده‌ایم؛ تا چه میزان آنان را وارد میدان عملی کرده‌ایم که قرار است رقبایی قدرتمند در برابر ما صف‌آرایی نمایند؟
"عبدالله مهاجر" رئیس اتاق بازرگانی مازندران در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرگزاری ایلنا از مشکلاتی رونمایی کرد که برهمگان آشکار است و برای دلسوزان و صاحب‌نظران این سؤال مطرح است که چرا اقدامی در جهت خروج از این وضعیت صورت نمی‌گیرد؟
آقای مهاجر؛ وعده‌های دولت محقق شده؟
این‌که بگوییم وعده‌هایی که داده‌شده محقق شده یا خیر؛ قابل‌بررسی است؛ توفیق خیلی خاصی نداشته‌ایم اما حرکت‌هایی صورت گرفته و به نظر می‌رسد در شعار دادن جلوتر از عمل هستیم! اگر عمل به شعارها محقق می‌شد، امروز شرایط بهتری داشتیم؛ البته دغدغه‌های دولت در باب صنعت و اشتغال قابل‌انکار نیست؛ امسال برای رونق تولید و حمایت از کارآفرینان و اشتغال حرف‌های زیادی زده شده و حرکت‌هایی را دیده‌ایم! اگر واقعاً مفهوم حمایت از بخش خصوصی را در قالب تخصیص منابع مالی ببینیم؛ کافی نیست؛ منابع مالی فقط یک بخش از مشکلات بخش خصوصی است!
ثبات بازار، تنها یکی از موضوعات خیلی جدی است؛ ما در کشور هنوز به ثبات لازم نرسیده‌ایم؛ در سال‌های متمادی کارها و برنامه‌های ما به‌روز است و به دلیل نوسانات بازار نمی‌توانیم زمان‌بندی کنیم؛ امروز را پشت سر می‌گذاریم و منتظریم ببینیم فردا چه می‌شود! برنامه میان‌مدت و بلندمدت برای تولیدکنندگان یا مفهوم ندارد و یا خیلی ضعیف است! این وضعیت برای تولید خوب نیست! برای بخش خصوصی خوب نیست! نگاه بخش خصوصی و انتظارش این است که دولت برنامه‌ای را تعریف کند و بر مبنای آن عمل نماید.
یک مثال بیاورم تا روشن شوید! طبیعی است که برای سال آینده باید برنامه‌ریزی کنیم؛ چه باید کنیم؟ منابع مالی ما چه باید باشد؟ مواد اولیه را از کجا تأمین کنیم و با چه ترتیبی؟ مشتریان را چه کنیم؟ همه جای دنیا شما به‌عنوان یک تولیدکننده همه عوامل و فاکتورها را در کنار هم می‌بینید و به یک نتیجه می‌رسید؛ در کشور ما چه؟ ما اصلاً برای فردایمان نمی‌توانیم برنامه‌ریزی کنیم! و برای ۶ ماه آینده اصلاً! سال گذشته اگر شما مواد اولیه تولید را به قیمت ۱۰۰۰ تومان می‌خریدی الآن باید ۴۰۰۰ تومان هزینه کنی! با این شرایط و این‌که چگونه در بازار حضور پیدا کنیم؛ دغدغه‌های ما متنوع‌تر می‌شود! خب اگر به موضوع نگاه جدی داشته باشیم می‌بینیم که خیلی جاها مشکلات ما به دولت ربط داشته و دارد!
دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌ها!
دستورالعمل‌های مختلف و بخشنامه‌های خلق‌الساعه! و مشکلات زیادی که برای تولیدکنندگان ایجاد می‌کنند! این وضعیت برای تولید زیبا نیست! الآن تولیدکننده موفقی داریم که می‌گوید دولت مانع من نشود؛ کمک نمی‌خواهم! منابع مالی هم نمی‌خواهد؛ مشکل او مانع‌تراشی‌های دولت است! هفته گذشته یکی از شرکت‌های موفق که حداقل ۵۰۰ کارگر دارد، مدیرعاملش می‌گفت آمادگی دارم اشتغال بیشتری فراهم کنم اگر شرایط مهیا باشد! او می‌گوید من الآن مجوزی برای صادرات محصولاتم می‌خواهم؛ محصولات تولیدی شرکت مازاد بر مصرف داخلی است و می‌تواند صادر کند اما مجوز نمی‌دهند و از آن‌طرف واردات همان کالا در حال انجام است.
بابا ما اصلاً پول نمی‌خواهیم فقط مزاحم تولیدکننده نباشند! ما را راهنمایی کنند که در چارچوب قانون چه کنیم اما اجازه دهند کارکنیم.
واقعیت‌ها را به مردم بگوییم
ارتباط ما با اداره کل "صمت" مازندران خوب است و جلسات خوبی را داریم و به نظرمی رسد با ورود مدیر جدید به این سازمان، شرایط بهتر و سالم‌تری ایجادشده است. همیشه تأکید دارم از واقعیت‌ها نهراسیم و با مردم روراست باشیم و اگر این‌گونه بود کمک خواهند کرد؛ مردم هوشیارند! نباید با الفاظ بازی کنیم!
متأسفانه درگذشته خیلی از مسائل را به مردم نگفته‌ایم مثلاً ما می‌دیدیم که ۵۰ درصد ظرفیت صنعت در استان تعطیل است و آمارمی دادند که صنایع با ۸۰ درصد ظرفیت کار می‌کنند و این‌یکی از موارد اختلاف ما بود. موضوع بعدی ما و صنعت و معدن استان نوع نگاه به کارخانه‌ها و نحوه کمک به آن‌ها بود.
در خیلی از جاها درگذشته به واحدهایی که دلیلی برای کمک به آن‌ها نبود، کمک می‌کردند و شرایطی پیش می‌آمد و اتفاقاتی می‌افتاد که نمی‌توانستیم مطالبات گذشته را وصول کنیم به این دلیل که درست تشخیص نداده بودیم.
مدیران "صمت" استان و ستاد تسهیل تولید باید جدی‌تر پای‌کار بیایند تا صنعت وضعیت کنونی را پشت سر بگذارد و درکل من شرایط را نسبت به گذشته خیلی بهتر می‌دانم.
اتاق بازرگانی یعنی کارآفرینان و تولیدکنندگان!
وقتی می‌گوییم اتاق بازرگانی یعنی؛ اتاق کارآفرینان و تولیدکنندگان! ما برای صادرات و واردات برنامه‌های خاص داریم؛ در برابر تولید ملی و صنعت و اشتغال و اقتصاد کشور خودمان را مسئول می‌دانیم.
در هر مقطع و فرصتی از کارآفرینان دفاع خواهیم کرد و این وظیفه همگان است؛ اگر مطالبه گری می‌کنیم در چارچوب قانون است و باید تأسف خورد که دولت به‌اندازه‌ای که شعار می‌دهد، به بخش خصوصی اعتقاد ندارد و البته شرایط نسبت به گذشته بهتر شده.
در خیلی از محافل و مجالس شاید حضورداشته باشم اما به‌عنوان یک عضو اصلی حضور نداریم؛ درگذشته که این‌چنین بود و الان البته پررنگ تر شده‌ایم اما این پررنگی مهم نیست! برای ما عملیاتی شدن حرف‌ها و قوانین ارزش بیشتری دارد.
در جلسه‌ای که چندی پیش مسئولان اتاق‌های کشور با معاون اول دکتر روحانی و چند وزیر کابینه داشتیم جناب جهانگیری تأکید داشت که هرجایی که بخش خصوصی احساس می‌کند جایش خالی است به ما بگوید؛ این‌ها خود می‌دانند که جایگاه بخش خصوصی کجاست و باید کجا باشد؟ قانونی مصوب می‌شود می‌رود برای اجرا و بعد می‌بینند که ایراد دارد؛ خب اگر نظر بخش خصوصی را جویا شوند، قانون مصوب کامل و جامع‌تر می‌شود.
به‌جای درمان، مسکن می‌دهیم!
فعلاً به‌جای درمان؛ برای صنعت و کارآفرینان مسکن تجویز می کنند در حالی که خیلی خوب می‌توانستیم این بیمار به نام صنعت و تولید و اقتصاد را به‌طورجدی درمان کنیم.
رونق تولید یکی از دغدغه‌های مهم رهبر انقلاب و دولت است؛ اما منصفانه و منطقی حرف بزنیم؛ آبان ماه‌رو به پایان است و هنوز بسیاری از مصوبات مربوط به رونق تولید را بانک‌ها اجرایی نکرده‌اند، خب یعنی چه؟ چه ترسی دارند مسئولان که نمی‌گذارند رسانه‌ها بروند سراغ تولید و کارآفرینان؟! چرا نمی‌گذارند فعالان عرصه تولید دغدغه‌هایشان را بازگو نمایند! اتفاقاً اگر بگذارند واقعیت‌ها گفته شوند؛ مجبور می‌شویم برویم و مشکلات را حل و فصل کنیم.
البته دولت یک سری مشکلاتی دارد واقعاً و می‌خواهد کاری کند برای رونق تولید و احیاء کارخانه‌ها و تقویت اشتغال، می‌رود جلو که اقدام کند می‌بیند جیبش خالی است! اگر حمایت کنند و پای‌کار باشیم، هم تولید رونق می‌گیرد وهم اشتغال!
مالیات برای کارآفرینان به هر قیمتی!
قانون‌گذار، فضای کسب و کار را کلید واژه حل مشکلات تعریف کرده و دبیرخانه‌اش در اتاق تعریف‌شده است. مشکلات محیط کسب‌وکار را به شورای گفت‌وگوی دولت با بخش خصوصی می‌بریم و اعتقادداریم که آقای استاندار به‌عنوان نماینده دولت می‌تواند در بحث معاف شدن کسب‌وکارها از پرداخت مالیات تأثیرگذار باشد؛ خروجی جلسه معافیت این بخش می‌شود اما سازمان مالیات به هر بهانه‌ای تلاش می‌کند از فضای کسب و کار مالیات اخذ نماید و صادرکننده و تولیدکننده به دلیل عدم آگاهی؛ زیر بار مالیات می‌روند!
خب اگر خروجی جلسات یا همان مصوبات شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی را قبول ندارند چه دلیلی دارد در این شورا حضور پیدا کنیم!
دولت مصوبه را به دستگاه‌های دولتی ابلاغ می‌کند و مدیران دستگاه‌ها در استان تبعیت نمی‌کنند؛ این‌ها دغدغه‌های ما هستند؛ نماینده دولت باید نظارت نماید و اجرای مصوبات را پیگیری کند!
جنوب روسیه؛ ظرفیت‌های فراوان
جنوب روسیه به دلیل همسایگی با مازندران، ظرفیت‌های زیادی برای گسترش تجارت دارد؛ چند سال پیش فعالیت‌های بازرگانی را در آستراخان روسیه آغاز کردیم و بعدها متوجه شدیم نباید در این استان سرمایه‌گذاری می‌کردیم و سرانجام دولت و اتاق بازرگانی به این نتیجه رسیدند!
ولگوگراد در مرکز جنوب روسیه واقع‌شده و 2 میلیون و پانصد هزار نفر جمعیت دارد؛ در تولید غلات و سایر مواد غذایی ظرفیت‌های خوبی در این منطقه است ضمن آن‌که به دریای سیاه راه دارد: تجارب آستراخان را به کاربستیم و آن‌چنان هزینه‌ای نداشتیم؛ همین‌الان یک سری صادرات به آن منطقه داریم که از نمایشگاه گذشته منشأ می‌گیرد.
در سه‌راه تجاری که قسمت فوقانی اتاق مازندران در ولگوگراد واقع‌شده برای نمایندگان ۸۰ شرکت ایرانی فضایی ایجادشده برای گسترش تعاملات با شرکت‌های دیگر! به غیر از ولگو گراد، ساراتف و روستوف مناطق جنوبی روسیه هم بسیار بااستعداد هستند!
در روستوف روسیه با ۵ میلیون نفر جمعیت! امسال ۱۲ میلیون تن گندم کشت‌شده است؛ منطقه، منطقه‌ای بسیار کشاورزی است ۲، ۵ میلیون تن ذرت کشت‌شده است؛ آنجا جو و روغن تولید می‌شود و ما می‌توانیم بهترین بهره را از این منطقه ببریم.
در ساراتف در جنوب روسیه هم آمادگی هست برای این‌که جو، گندم، ذرت به کشور بیاوریم اگرچه نمی‌توانیم به آنان پول منتقل کنیم و راه دیگری باید جست.
در یک ماه گذشته ۵۰ شرکت به سه‌راه تجارت ما آمده‌اند و خواسته‌هایی داشته‌اند! و ما می‌توانیم تأمین‌کننده اقلام درخواستی آنان باشیم.
در جنوب روسیه اعتمادسازی لازم انجام‌شده و قصد داریم به سراغ دیگر استان‌ها برویم؛ آینده را خوب وامید بخش می‌بینیم. به استاندار سابق مازندران گفتیم اگر دولت کمک کند؛ حجم مبادلات کالا با روسیه به ۳ میلیارد دلار خواهد رسید و این میزان ظرفیت وجود دارد؛ آنجا مبادلات بلندمدت می‌خواهند؛ آیا می‌توانیم چنین کاری انجام دهیم؟
صادرات و واردات با روزمرگی نمی‌خواند؛ آیا ما می‌توانیم تعهد ۶ ماهه و یک‌ساله بدهیم برای امورات بازرگانی؟ مسلماً؛ خیر!
