برداشت 1000 تن انجیر از باغات گلوگاه/ انجیر گلوگاه هم کام مردم را شیرین نکرد

به گزارش ایلنا، ششمین جشنواره انجیر گلوگاه با عنوان مرغوبترین انجیر ایران، همزمان با فصل برداشت این محصول از باغات متمرکز و پراکنده گلوگاه برگزار شد؛ اما با وجود گذر از پنج دوره برگزاری جشنواره و در آستانه ششمین سال برگزاری، همچنان صنایع تبدیلی، حلقه مفقوده باغات و باغداران گلوگاهی برای اشتغال پایدار است.

جشنواره انجیر هم جوابگوی مطالبه گری شش ساله  نبود

فرماندار گلوگاه، جشنواره انجیر نمادی از توسعه و پیشرفت شهرستان است و برای توسعه  باید از ظرفیت های بالقوه و بالفعل و صنایع خرد و بزرگ استفاده شود.

فریدون کلبادی افزود:اگر ساختارمند و نظام مند نباشیم بدون کمکاتحادیه ها و استفاده از توان  تعاونی ها نمی توان راه به جایی ببریم. 

وی با اعلام اینکه ششمین جشنواره انجیر میراث گذشتگان است؛ یادآور شد: با گذشت شش سال از جشنواره هنوز به مطالبه گری شش ساله نرسیدیم و اگر به صنایع تبدیلی به عنوان نیاز مهم شهرستان و تولید انجیر توجه نشود؛ این فرصت تبدیل به تهدید  می شود.

فرماندار گلوگاه گفت: سالانه یکهزار تن تولید انجیر داریم  اما دسترنج کشاورزان و باغداران ما توسط  دلالان به قیمت نازل خریداری و به راحتی سرمایه های فرزندان ما به یغما می رود.

برندسازی، صنایع تبدیلی و توسعه صادرات، نیاز انجیر گلوگاه

نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، هم مشکل اصلی رونق انجیر را، فقدان صنایع تبدیلی و بسته بندی مناسب و کیفی سازی این محصول دانست.

علی محمد شاعری گفت: بانک ها باید پای کار آمده و مسئولان هم از ظرفیت  1.5 میلیارد دلاری از صندوق ذخیره ملی که توسط مجلس در نظر گرفته شد؛ استفاده و سهم خواهی شود.

وی با بیان اینکه شهرستان گلوگاه از ظرفیت بالایی در تولید انجیر برخوردار است؛ خاطر نشان کرد: باید در رابطه با انجیر گلوگاه، علاوه بر تازه خوری در بخش صادرات و بسته بندی مناسب وارد عمل شویم و باید با این جشنواره ها موانع برطرف شود.

صنایع تبدیلی از آمال و آرزوهای مردم  گلوگاه برای توسعه اشتغال

شهردار گلوگاه هم به عنوان دبیر ششمسن جشنواره انجیر گلوگاه گفت: ایجاد صنایع تبدیلی از آمال و آرزوهای مردم برای توسعه اشتغال است و انتظار است تا بزودی صنایع بسته‌بندی داشته باشیم چرا که 150هکتار باغ  انجیر داریم که 100هکتار به بار نشسته و می تواند  وجود این باغات هم نقطه قوت و هم تهدید باشد.

محمدرضا ترابی افزود: کاری نکنیم که کشاورزان به چه کنم بیفتند و باید همه تلاش کنیم تا در راستای توسعه باغات و صنایع تبدیلی تلاش شود.

جای خالی انجیر در جشنواره انجیر گلوگاه

در کنار همه این موارد جای خالی انجیر در این جشنواره بیش از همه به چشم می خورد و نه تنها مردم و شهروندان و مسافران از عدم وجود انجیر شکایت داشتند؛ بلکه داوود کشاورزیان استاندار اسبق مازندران هم به عنوان مهمان این جشنواره از نبود انجیر در این جشنواره گلایه کرد و گفت: " این جشنواره انجیر همه چیز داشت؛ جز انجیر"

این در حالیست که در این جشنواره به عنوان مهد مرغوبترین انجیر ایران، محصولات استان های مختلف به معرلض نمایش و فروش گذاشته شد اما از انجیر گلوگاه در مهد انجیر خبری نبود.

فاطمه موجرلو یکی از شهروندان گلوگاهی با گلایه مندی از مکان برگزاری جشنواره و نبود انجیر اظهار کرد: با مهمانان خود برای خرید آمدیم و با توجه به اینکه خودمان گلوگاهی هستیم؛ اما واقعا این نمایشگاه در خور شهرستان نیست.

وی به خبرنگار ایلنا گفت: با توجه به برگزاری جشنواره در جاده دریا و فاصله چند کیلومتری خارج از شهر، تردد بسیار مشکل بود و با توجه به اینکه مقرر شد تا تاکسی در این مسیر باشد در اولین شب برگزاری خبری از تاکسی نبود.

عظیمی از دیگر شهروندان گلوگاهی هم زمان برگزاری جشنواره را نامناسب اعلام کرد و یادآور شد: زمان برگزاری جشنواره باید اوایل تا نیمه مرداد ماه بود و اکنون آخرین روزهای باردهی انجیر است و با توجه به بارش اخیر باران، انجیر مرغوبی نداریم.

او گفت: تعدد غرفه ها با محصولات استان های مختلف و عدم وجود انجیر و فرآورده های آن در غرفه ها یک دهن کجی به جشنواره بود و انتظار بود که در ششمین سال از برگزاری شاهد جشنواره پربارتری بودیم نه اینکه تنها به برگزاری افتتاحیه و سوغات استان های دیگر و موسیقی و جشن ها بسنده شود.

جشنواره انجیر گلوگاه و وعده هایی که در حد حرف باقی ماند

عظیمی افزود: سالهاست که این جشنواره برگزار می شود و بسیاری از وعده های مسئولان بر زمین مانده است و همچنان فرزندان ما در دکل بندی جان خود را از دست می دهند و دهان ما با شیرینی انجیر گلوگاه و صنایع تبدیلی که تنها در حرف باقی مانده است؛ شیرین نمی شود.

وی گفت: مهم ترین دغدغه مردم ما ایجاد اشتغال برای جوانان با ایجاد صنایع تبدیلی و کارخانجات است که متاسفانه با گدشت 6 سال از برگزاری این جشنواره محقق نشد و همچنان شاهد دست فروشی انجیر توسط جوانان گلوگاهی در حاشیه جاده ها هستیم.

به گزارش ایلنا، برگزاری جشنواره های مختلف در استان مازندران این روزها به یک اپیدمی تبدیل شده است و به نوعی تنها برخی از پیمانکاران با در دست گرفتن غرفه ها تنها برای فروش محصولات و بازار گرمی خود و برگزاری جشن های شبانه بسنده کرده اند؛ در حالی که مهمترین اصل در برگزاری جشنواره ارائه محصولات مورد نظر در جشنواره و بیان توانمندی های شهرستانی و استانی است که این سال ها از جشنواره ها رخت بر بسته است.