امروز حال صنعت و صنعتی ها هیچ خوش نیست

این روزها یک روز به نام صنعت ،معدن و تجارت نامگذاری شده! به قصد گرامیداشت جایگاه صنعت و آدم هایی از جنس کار و تلاش! و البته اگرحال و رمقی مانده باشد برای اهالی کوی صنعت در خیابانی مملو از مشکلات و در بزرگراهی از جنس پیچ و خم هایی که اغلب خود ساخته ایم!

بگذارید بگوییم هر روز که حال صنعت خوب باشد، آن روز ،روزصنعت است و حال آدم های صنعتی هم خوش ! اما گویی قرار نیست این روزهای خوش را ببینیم و یا حداقل این که تجربه کنیم و ظاهراً باید مثل خیلی از چیزها به آرشیو حسرت هایمان افزوده شوند!

سالیان سال است که صنعت و تولید و اشتغال به دغدغه اول رهبر معظم انقلاب تبدیل شده و همه ساله به فرمان ایشان بسیج ملی اعلام می شود تا همه در جهت کاهش مشکلات همزبان و همدل شوند و امسال که کشورمان در شرایطی خاص به سر می برد؛ با عنوان "رونق تولید" وارد سال 1398 شدیم به این امید که حداقل گام های بلندتری در جهت حل مشکلات تولید و حمایت از این بخش مهم اقتصاد کشور برداشته شود؛ اما تیرماه داغ که آمد؛ زبان حال کار آفرینان و مردان از جنس تولید و صنعت؛ خوش نبود و جملگی تاکید دارند که "صنعت، حال و روز خوشی ندارد".

دولت تدبیر و امید با شعار حل مشکلات تولید به میدان آمد و با همراهی مجلس آنچه در توان داشتند برای رفع مشکلات رو کردند.

ستاد های تسهیل تولید بیش از گذشته فعال شدند؛ بانک ها تلاش کردند به کمک کارخانه ها بیایند؛ ادارات دارایی و آب و برق و گاز سعی کردند در بحث مطالبات خود سخت گیری گذشته را نداشته باشند و سازمانهای مسئول در نظارت و بازرسی هرآنچه در بحث مقابله با قاچاق در چنته داشتند؛ رو کردند تا از این طریق به کمک صنعت و تولید ملی بیایند!

با وجود همه این تدابیر؛ امروز حال صنعت و صنعتی ها هیچ خوش نیست؛ تحریم ها صنعت را نشانه رفته اند در حالی که می خواهیم وابستگی هایمان را به در آمدهای نفتی کاهش دهیم و به صنعت و تولیدات صنعتی دل ببندیم!

آنانی که در عمل دستی برآتش دارند؛ می گویند حال صنعت خوب نیست؛ دولت در ظاهر می خواهد کمک حال صنعتگران باشد لیکن در عمل اینگونه نیست؛ نهادهای نظارتی ناظرانی تیز بین بر روند مخرب قاچاق کالاهای خارجی هستند و گویی توان برخورد ندارند اگر چه صحبت های خوبی بر زبان می آورند!

بانک ها دست از سر واحدهای تولیدی برنداشته اند و همچنان منافع خود بر منافع ملی را ترجیح می دهند؛ اعطای تسهیلات و همراهی با صنعت از سوی بانک ها فقط درحد ادعا مانده و کارآفرینان در آتش کمبود نقدینگی می سوزند و فریادشان درگلو خفه می شود!

قاچاق کالا به شدت ادامه دارد و کارخانه ها یکی پس از دیگری از میدان خارج می شوند و تولید تعطیل و اشتغال هر روز کمرنگ و کمرنگ تر می شود و به گفته رئیس خانه صنعت و معدن مازندران، اکنون 1500 واحد تولیدی استان در ضعف کامل از نظر فروش محصولات خود به سر می برند! و لابد هزاران واحد تولیدی در خارج از کشور با قدرت فعال هستند تا کالاهایشان به سرعت وارد بازار ایران شود و....

حرف هایمان در حد نوشته نماند لطفاً! حالا که قرار است صنعت پیشگام مبارزه با دشمنان و بدخواهان نظام و مردم ایران در جبهه اقتصادی باشد؛ صنعتگران را تنها در میدان رها نکنیم و یاری اشان کنیم تا بمانند و رقابت کنند با رقبایی که تا دندان مسلح آمده اند و برای تولید ملی ما خط  و نشان می کشند!

خاکریزهای از جنس صنعت را در جبهه های اقتصادی به دست خودمان نابود نکنیم! از کنار قاچاق که مخرب اقتصاد هستند به راحتی عبور نکنیم؛ به کمک کارخانه هایی که ظرفیت رشد و پیشگامی دارند بشتابیم و صنعتگرانی را که می توانند در شکوفایی اقتصادی نقش آفرینی کنند، یاریشان کنیم!

صادرات همچون تولید تنفس گاه اقتصاد کشورند؛ اقتصادی که در معرض هجوم همه جانبه و بی رحمانه بدخواهان است و متاسفانه برخی مقاطع تیشه به دست گرفته و ریشه این درخت در حالت تناور شدن را زدیم و بازم متاسفانه این روند ادامه دارد!

کارخانه ها را به برخی نااهلان سپردیم و نتایج اش را دیدیم؛ این روند لطفا متوقف شود! و اگر مصمم به واگذاری کارخانه ها به هردلیلی هستیم؛ به کسانی اعتماد کنیم که اهل باشند و دلشان واقعاً به حال صنعت و تولید و اشتغال و ایران بسوزد و قلبشان برای اعتلای این سرزمین مقدس به تپش بیفتد و اگر این چنین شد؛ گشایش ها رخ خواهد داد.

خدایا چنان کن سرانجام کار/تو خوشنود باشی و ما رستگار

محمد درخشنده