آقای رئیس جمهور سفره کارگران واقعاً خالی شده است

عرف این است که در ایام پایانی سال از دستاوردها سخن بگوییم و به استقبال بهار و نشاط و سرزندگی برویم اما اینک که سال 97 رو به پایان است ؛ چه باید گفت؟ از کدام دستاوردها و تصمیماتی سخن گفت که آثار مثبت بر زندگی مردم داشته اند؟

ایام پایانی سال 96 را باید آغاز نوسانات بازار و شروع رقابت ها برای گرانی ها دانست؛ برای افکار عمومی که نگران روزهای آتی بودند چه باید می گفتیم در حالی که اصلا و ابدا روزهای خوش و امید بخشی متصور نبود؛ دولت وعده کنترل قیمت ها و سالی خوب را می داد و اما بازار به گونه ای دیگر بود!

سال 1397 را هم با پیام رهبر معظم انقلاب آغاز کردیم؛ رئیس جمهور هم پیام داد و بازهم وعده هایی که امروز به تاریخ پیوسته و در عمل واقعیت های تلخی پیش رویمان است!

گرانی و تورم شدت یافته و دولت تدبیر و امید که خود را دولت راستگویان معرفی می کرد؛ به نظر می رسد با مردم صادق نیست و مدام فرافکنی کرده و دیگران را مسبب این اوضاع می داند و تحریم های ظالمانه که به جای خود!

امروز شرایط بر آحاد مردم دشوار و طاقت فرسا شده است و جامعه کارگری به مراتب با فرومحرومیت دست و پنجه نرم می کنند؛ حداقل حقوق کارگران و بازنشستگان به هیچ عنوان با واقعیت های جامعه همساز نیستند و این اقشارشریف با سیلی صورت خویش را سرخ نگاه داشته اند و آنانی که هیچگاه سختی را تجربه نکرده اند به ظن اشان اوضاع و احوال خوب است و مردم با همت خویش بحران ها را یکی پس از دیگری پشت سر می گذارند!!

رسانه ها هرچه می گویند؛ گویی مسئولان محترم پنبه برگوششان نهاده اند و فریاد اعتراض مردم را به شادی و تشکر تعبیر می کنند و این امر در دولت راستگویان به امری عادی تبدیل شده است!

سرانجام یکی از نمایندگان محترم مجلس شهامت به خرج داده و طرح عدم کفایت رئیس جمهور را با محوریت تورم و گرانی مطرح و تلاش دارد موافقت منتخبان درخانه ملت را برای همراهی با خود جلب نماید؛ گویی این نماینده محترم بسان مردم سری به بازار قیمت ها زده و حال آستین همت بالا زده تا رئیس دولت را به صحن مجلس کشانده تا ایشان بلکه پاسخگوی نمایندگان باشند!

مسئولان محترم به خودشان بیایند؛ انقلاب اگر به سن 40 رسیده نتیجه پایمردی و ایثار مردمانی است که امروز در بزرگراه گرانی و تورم در ترافیک بسیار سنگینی گرفتارشده اند و این درحالی است که به زعم مسئولان محترم دولت همه چیز خوب است و مردم چون در یوم الله 22 بهمن به ندای رهبرشان لبیک گفتند؛ پس می توانند مشکلات را تحمل نمایند!

نظارت و کنترل به واژگانی بی معنی و چندش آور تبدیل شده اند و هر سازمان و نهادی سازخود را کوک می کند و دولت می گوید: جای نگرانی نیست؛ همه چیز تحت کنترل است!

سفره کارگران واقعاً خالی شده؛ مستمری بگیران اوضاع رقت انگیزی دارند و جامعه در آتش مشکلات و بی تفاوتی مسئولان می سوزد و دولتی ها می گویند اوضاع خوب است؛ مردم تحمل کنند؛ این شرایط را با موفقیت و پیروزی پشت سرخواهیم گذاشت!

هرچه بگوییم به نظر گزاف گفته ایم ؛ مردم خیلی خوب می فهمند و نمی توان آنان را با الفاظ و کلمات فریب داد!

شرایط بین المللی خوب نیست و جمهوری اسلامی ایران که نماد مقاومت و ظلم ستیزی درجهان است امروز در برابراستکبار و ایادی اش صف آرایی کرده و اینها به لطف حمایت های مردمی است که تمام سختی ها را تحمل کرده اند تا بنای مستحکمی که امام خمینی عزیز برپا داشته با عزت و اقتدار بماند؛ اما وظیفه مسئولان و دولتمردان چیست؟

آقای دکتر روحانی در نشستی بیان کرده که دشمنان درصدد فاصله انداختن بین مردم و دولت هستند؛ لیکن ایشان نگفته اند که چه کسانی مسبب این کار هستند! درحالی که نیک می دانند!

آقایان مسئول! انقلاب اسلامی وارد دهه پنجم حیات خود شده و مردم توقع ندارند که به مشکلات آنان بی توجهی شده و جریان ثروت و مافیا جامعه را به سمت و سویی بکشانند که روزگاری نه چندان دور امام راحلمان از نفوذ آنها در بدنه دولت نگران بودند و امروز رهبر معظم انقلاب مدام نسبت به عواقب اوضاع کنونی هشدار می دهند!

تحریم ها را شکست خواهیم داد؛ اما خود تحریمی ها و بی مسئولیتی ها در برابر ملتی که جان و مال خویش را نثارکردند تا انقلاب به اینجا برسد؛ چه؟ فردا به مردم چه خواهند گفت آنانی که وعده دادند با مردم صادق خواهند بود و امروز آنچه در این بازار آشفته موجود نیست؛ صداقت در گفتار و عمل است!

خدایا چنان کن سرانجام کار/تو خوشنود باشی و ما رستگار