هم افزایی تشکلات کارگری و کارفرمایی برای تقویت جامعه کارموثر است

عضو کانون هماهنگی شورای اسلامی کار استان مازندران درگفتگوبا خبرنگار ایلنا در بابل گفت: کانون‌هایی که نمایندگان کلیه بخش‌های کارگری در تشکیل، هیات مدیره، اداره و ساختار آن‌ها دارای جایگاه یکسان باشند از حمایت و پشتیبانی تمام کارگران برخوردار خواهند بود و توانایی لازم برای دفاع از حقوق کارگران و پیگیری مطالبات آن‌ها را خواهند داشت.

رئیس شورای اسلامی کار شهرداری بابل ،کانون شورای اسلامی کار را نماینده قشر تلاشگر عرصه کار و تولید خواند و از دیگرخواسته های این قشر ایجاد مرکز استعداد یابی و مدیریت استعداد برای کارگران و فرزندان آنها با حمایت مالی و اداری و ایجاد زمینه استقلال مالی و اداری تشکلات کارگری در جهت تقویت انجام وظایف قانونی و پیگیری مطلوبتر مطالبات کارگری عنوان کرد.

محسن آقاجانزاده گنجی هم افزایی تشکلات کارگری و کارفرمایی را برای تقویت جامعه کار موثر دانست و تصریح کرد: تشکلات کارگری و کارفرمایی اگر دوشادوش یکدیگر حرکت نمایند می توانند در اجرای صحیح قانون کار به جامعه کار کمک نمایند.

وی با انتقاد از شیوه برخورد دولت و سایر نهادهای حاکمیت با اعتراضات صنفی کارگران، گفت: اخیرا باب شده است هر جا اعتراض صنفی می‌شود، شماری از معترضان را بازداشت کنند. پس اعتراض صنفی چه معنایی دارد؟ قانون اساسی حق اعتراض مسالمت آمیز را به رسمیت شناخته است، اعتراض صنفی کارگران که دیگر جای خود دارد.

گنجی افزود: در شرایطی که دولت و تشکل های قدرتمند کارفرمایی یک آرمان مشترک به نام کسب سود بیشتر دارند و  در مقابل تحول مزدی کارگران با هم متحد می شوند، ساخت یافتگی متشکل بدنه کارگر یک ضرورت بنیادین است.

عضو کانون هماهنگی شورای اسلامی کار استان مازندران تصریح کرد: برخورد‌ با اعتراضات صنفی کارگران، نفرات ضعیف در تشکل‌های رسمی را به سکوت وادار کرده است.

وی افزود: برای دستیابی به حقوق شهروندی و صنفی طبقه کارگر، تشکل های قوی، منسجم و متصل به بدنه کارگری مورد نیاز است.

آقاجانزاده در ادامه با بیان این مطلب که کارفرمایان صاحب تشکل های قدرتمند مثل انجمن های صنفی و اتاق بازرگانی  هستند گفت: سالهاست  تشکل های کارفرمایی به صورت سیستماتیک در دولت نفوذ می کنند و متاسفانه باید گفت گرایش مثبت به تشکل های کارفرمایی در همه دولت های پس از جنگ وجود داشته است.

رئیس شورای اسلامی کار شهرداری بابل درپایان این گفتگو اظهار کرد: وزارت کار در یک دهه گذشته انتخابات تشکلات رسمی کارگری را به شیوه‌ای مدیریت کرده است که در بسیاری مواقع نفرات خاصی در این تشکل‌ها بالا بیایند و آن‌ها نیز زیر مجموعه‌شان را از وفاداران به خود انتخاب کرده‌اند. این شرایط به تداوم حضور اینان در ساختار تشکل‌های رسمی کارگری دامن زده است. از طرفی آگاهی نداشتن بدنه رای دهندگان از ظرفیت‌های تشکل رسمی کارگری مزید بر علت شده است.