قران چراغ هدایت، پیامبر، پیغمبر رحمت و اسلام دین محبت "است

به گزارش ایلنا،فردوس حاجیان شاگرد مکتب علامه جوادی املی،همزمان با بزرگداشت مقام علمی و تجلیل از تلاش خستگی ناپذیر  این مفسردر بابلسر،  در سخنان ارزشمند و عالمانه ای که به پایگاههای خبری ارسال شد، گفت:علامه جوادی املی، "عقل عقول "و شکوهِ بی بدیلِ " حی متآله مائت" است.

 وی با تشریح جایگاه علمای بزرگ مازندران گفت: در بین معاصرین مازندران که مرجعیت دارند، مرحوم حضرت ایت الله کوهستانی، مرحوم حضرت ایت الله میرزا هاشم املی و مرحوم حضرت ایت الله صالحی مازندرانی با سه گویش مختلف " یک" منش و هدف واحد داشته اند. انها با تقدم و تاخر و بعضا در ایام مشترک سه راس مثلث " عرفان، حکمت و عقل" بودند.

 ایت الله کوهستانی، مرجعیتِ " عرفان و اشراق و عمل" ایت الله میرزا هاشم املی ،مرجعیتِ " حکمت و فلسفه و نَقل" و ایت الله صالحی مازندرانی، مرجعیتِ " عقل و ایمان و جهاد" بودند.

 در میان مرجعیتِ بلا منازعِ معاصرین، مازندران که نه،  بلکه کشور عزیز ایران دو گوهر تابناک را در بلندای دماوند به تماشا گذاشته است. علامه حسن زاده ی املی و علامه جوادی املی که هر دو مستجمع. جمیعِ صفاتِ فوق الذکرند.

 حضرت ِجوادی املی، " عالمِ عارفِ عامل" است و حضرت ِحسن زاده ی املی، " عارفِ عالمِ عامل"؛

 که هر دو فصی از فصوص اسرارِ الهی اند.

فردوس حاجیان، استاد برگزیده و دارنده ی مدال خوارزمی افزود:

 بحث کوتاه امروز ما در باره ی علامه جوادی املی است. به نظر من استاد جوادی املی، عقل عقول است و بر عقل مسلط است و حِنَک و تحت الحنکِ عقل را در اختیار دارد. از سویی دیگر عقل در او جاریست و مقدار ندارد، به همین سبب تفسیر جاودانه ی تسنیم را با شکوه عقلانی شگفت انگیزی به تصویر می کشد ، که بی شک اگر چنان چه علامه طباطبایی استاد ایشان و مفسر کبیر قران، در قید حیات دنیوی بود،شاگرد دیروز خود را مفسر کبیر قلمداد میکرد.

 چرا که در جای جای تفسیر تسنیم شکوه عقلانی، تسلط عقل عقول بر روش تحقیق تجربی و نیز در همراهی با قواعد و اصول روش تحقیق و اتصال به دریای " عقیله" مشهود است. حضرت جوادی املی در جایی در تفسیر " عقیله" که از جمله لقب حضرت زینب کبری است، می فرماید:در " عقیله" " تا" تای تانیث نیست، تای مبالغه است. و سپس به شیوایی هر چه تمام مقام زن را به گونه ای تفسیر میکند که در طول تاریخ تفسیر و ترجمه و تاویل چنین مقامی از زن از منظر بافت و موقعیت زبان و"نشانه معنا شناسی" به تصویر کشیده نشده است و این تسلط او را  بر نشانه ها و معنا و نیز بر زبان و ادبیات فارسی و عرب نشان می دهد.

 طبیعتا وی در "تفسیر تسنیم" در ساحت نقل ،علاوه بر ارجاع به منابع معتبر تاریخی ،ارجاع  به " عقیله" و " عقیله های مصداقی" دارد و در ساحت عقل، به قول شیخ شبستری صاحب گلشن راز که می فرماید در " م" محمد(ص)، چهل راز است، اولی عقل کامل، چهلمی علی(ص) ؛ایشان به " م" محمد(ص) متصل میشود و با عقل عقول، تفسیر میکند. یعنی در " انی" ، همان ان همان لحظه ی با شکوه، و در لحظه ای ، علم و عرفان به هم گره می خورد و ما تفسیری از " عالم. عارفِ بالله" را مشاهده می کنیم:

" تو عبدالهی للهی بالهی

   فنا فی الهی نور و نورالهی

تو رودی، سرودی، تویی کیقباد         توعودی، تو جودی، تو سودِ سواد  "...

 فردوس حاجیان اشاره کرد:

 همین بر ایند عقل و نقل ، علم و عرفان از یک طرف و پژوهش در عرصه ی تاریخ و زبان و فرهنگ و کتابهای مآخذ محور، سبب میشود که " مینیاتوری از عالم لا هوت ترسیم شود و از صورت های ازلی به عالم ناسوت بیاید، که کلید واژه ی تسنیم  از بلندای "فردوسِ برین"،شمیم ِ دلگشای سلسبیل  راهم با خودبیاورد و بپراکَنَد در فضای غمزده و گندم زار و سیبستانِ زمین: به باور من تفسیر تسنیمِ حضرت جوادی املی، " ایینه ی فردوسِ برین" است.

فردوس حاجیان با تاویل بسیار زیبا و نگاهی نو و هوشمندانه به مقوله ی " هرمنوتیک نو" پرداخت و با اشاره به  توصیف کردنِ تفسیر تسنیم به" ایینه ی فردوس برین" اضافه کرد:

 تفسیر تسنیم ، تصویر بهشت اسمانی را در زمین نشان می دهد و در جای جای این تفسیر " بشارت" مقدم بر " انذار" است، اگر چه هر یک مقوم دیگریست لیکن همین تقدم بشارت بر انذار جهان بینی " اعتدال قران" و جهان شمول بودن ان را به قلم تفسیری و تاویلی " عالمِ عارف و البته عاملِ" حضرت جوادی املی نشان می دهد که قران و مفسر ان باید همواره در میان مردم و کوچه و بازار باشند، نه قران در گوشه ی طاقچه و مفسران در کنج خلوت، زیرا طاقچه نشینی همان گناه بزرگ را بر گردن خواص می افکند که خلوت گزینی و عزلت نشینی،

 او در میان مردم است، ساده زیست است، همیشه دست نوازش بر سر مریدان خود میکشد، برای علم ارزش قائل است و کرامت،ویژگی ممتاز اوست.

علیرغم این که جهانی از دانش را در خود دارد هرگز ندای" انی ما اعظمُ شانی..."

 سر نداده است ، چرا که همواره  وصل به دریا بود و هست دریا را که تماشا می

کند،خود را قطره می بیند و این پاسخی است تاریخی،به سوال حضرت شمس از مولانا!

 علامه جوادی املی از باب همین قطره و دریا بودن و وصل به عقیله بودن است که نقدی می زند به این نظریه ی ارسطو، که " انسان حیوانیست ناطق"؛

 او تفسیر و تاویل می کند که انسان" حی متاله مائت" است.

" حی" است، چون حاضر و زنده و "موجود" است. " متاله "است ، چون، نَفَسِ رحمانی در او دمیده شده و حکمت دارد و مصداقِ " و لقد کرمنا بنی ادم...." است و "وجود" است و مائت است چون باز هم "موجود" است و جاودانه نیست و رو به مرگ است . یعنی انسان به مجرد انسان بودن هر سه ی این ویژگی را بالقوه دارد که " حی" و " مائت" بودن" فعلیتش از اراده ی انسان خارج است و " متاله" بودن دراراده ی انسان و ودیعه ی حضرت اله هست، این خود در جای دیگری نیاز به تفسیر دارد( رجوع شود به مقاله علمی- پژوهشی فردوس حاجیان در گنگره ی فدایی مازندرانی در ساری با عنوان حی متاله مائت)

با این تعبیر،انسان با مرگ نمی میرد چرا که اگر حیوان ناطق باشد "موجودِ موجود" است.پس مرگ پایان زندگیست.انسان " حی متاله مائت" که باشد، " وجودِ موجودش " نمی میرد و همان وجود سبب میشود به مصداق " کُن" ، " فیکون" موجود شود. شاید حضرت جوادی املی به نوعی دیگر  با تسلط بر نظریه ی

" من می اندیشم، پس هستم" دکارت -و نیز " من هستم پس می اندیشم" ابن سینای شرقی و هایدگر-تفسیر جدیدی از مباحث بسیار مهم " انتولوژیکی و اپیستمه لوژیکی" ارائه داده است. بااین تسلط بر اکثر علوم، شایسته است او را " علامه" خطاب کنیم، که قدر گوهر هایمان را زمانی که هستند و نفس میکشند و در میان ما حی و حاضرند بدانیم، از این سبب نگارنده با نکوداشتها و بزرگداشتهای زمان حیات دنیوی عالمان، نخبگان و فرهیختگان ، موافق است تا بزرگداشتِ پس از.....

فردوس حاجیان، مروج صلح فرهنگی در سطح ملی و بین المللی افزود:

 امروز و در شرایطی که خشونت روانی و بنیاد گرایی، بخشی از زیست جهانِ  ما را فرا گرفته است و به ویژه زنان و کودکان و مردم بی دفاع، به هر شکل و سیاقی قربانی قدرت، جاه طلبی، انتقام و خشونت میشوند، جامعه بیش از پیش نیاز به "هدایت، رحمت و محبت "دارد و این،بدون اموزش امکان پذیر نیست،

 "قران چراغ هدایت، پیامبر، پیغمبر رحمت و اسلام دین محبت "است.

 حضرت ایت الله جوادی املی به باور من با تم کلی " هدایت، رحمت و محبت" تفسیر"تسنیم "را به پیش برده است، تا همان گونه که از اسمش پیداست، رودی از " فردوس برین" را در ایینه ی زمین از فلک چهارم به تماشا بگذارد. که این همان از پرده ی حُسن به در امدن و متجلی شدن است.و او عاشقانه و تنهابه یاری خانواده ای صبور و محبوبی که در طلب شهرت نبوده اند این راه را پیمود.

 تا کنون کسی نگفت ولی من مایلم یاد اوری کنم، که بخش عظیمی از صواب تسنیم پس از حق پدر و مادر و استاد، نثار همسر مکرمه ی ایشان  می شود ان شائ الله؛........و فرزندش که " اسرا" را زکات علم پدر کرد و با نشر اثارش شاگردان و مریدانش را سیراب می سازد،از این چشمه ی جوشانِ " تسنیم و سر سبیل"،

 فردوس حاجیان عضو هیات علمی هنر دانشگاه الزهرا و هنرو معماری و مدیر گروه دکتری افزود:

 تفسیر تسنیم تجلی "هنر اسلامی" از باب سیر " انفسی و سیر افاقی" است و در واقع نکوداشت علامه جوادی املی نکوداشت هنر اسلامی در باب " انفسی و افاقی" است که یک سو ریشه در اسمان دارد و دگر سو ریشه در زمین،

 نگاه به جوادی املی نگاه به صورت جمال گرا نیست بلکه نگاه به سیرت جمال جو هست که فقط در حریم عاشقی ها امکان پذیر است و لا غیر، که:

" در ازل پرتو حسنت، ز تجلی دم زد

عشق پیدا شد و اتش به همه عالم زد"

شایسته ترین تکریم تسنیم ان است که مدیران فرهنگی ان را در بین مردم توزیع کنند تا قران بالای طاقچه ها خاک نخورد و هر کس به رای خود قران را تفسیر نکند و با بازیهای زبانیوحکم نراند، و نیز شایسته تر ان که در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری رشته های الهیات و قران وحدیث و حکمت و رشته های مشابه به عنوان ماخذ معرفی شود و " اتاق فکر" جوادی املی" در مراکز علمی- پژوهشی قرانی دانشگاهی تاسیس شود.

 " تکریم تسنیم" تکریم زندگی سعادتمند دنیوی و اخروی در سایه سار " هدایت، رحمت و محبت" است و در یک کلام ،تکریم ِ علامه جوادی املی، تکریمِ " اعتدال" است.