پتروشیمی در مازندران؛ نابودی محیط زیست یا راهی برای برون رفت از بیکاری

به گزارش خبرنگار خبرگزاری ایلنا از مازندران، بیش از یکسال از  ایجاد پروژه پتروشیمی در جوار شبه جزیره و تالاب بین المللی میانکاله می گذرد و این روزها اما قرار است، پتروشیمی کمی دورتر از میانکاله و در محیط زیست دیگری ایجاد شود، کارخانه ای که با توجه به آلودگی زیست محیطی از همان ابتدا سر و صداهای بالایی ایجاد کرده بود.

با ورود کارشناسان، دوستداران محیط زیست و منابع طبیعی در بیش از یکسال گذشته، انگار عملا بساط پتروشیمی از میانکاله برچیده شده بود و قرار بود پتروشیمی در سمنان ایجاد شود، اما ظاهرا در سمنان هم به درهای بسته خوردند و دوباره به مازندران برگشتند.

۲۰ اسفندماه ۱۴۰۰ بود که عملیات اجرایی برای احداث کارخانه پتروشیمی در بهشهر استان مازندران با حضور احمد وحیدی وزیر کشور کلید خورده بود اما  علی سلاجقه رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت؛ اجرای این طرح مجوز زیست محیطی ندارد و سازمان محیط زیست با آن مخالفت است و بالاخره با همه تلاش های مردم و دوستداران محیط زیست  پتروشیمی از میانکاله رفت.

این روزها اما زمزمه ایجاد پتروشیمی مازندران در زمین صد هکتاری گهرباران فاجعه جدیدی را در کنار باغات، اراضی و منازل مردم این منطقه گوشزد می کند.

در این بین برخی معتقدند که ایجاد پتروشیمی باعث اشتغال بالا برای مردم خواهد شد و در کنار آن‌مخالفان‌ایجاد پتروشیمی نشانه رفتن محیط زیست و افزایش آلودگی را مهم ترین دلیل پاگرفتن پتروشیمی می دانند و بر این اعتقادند که اشتغالی که مسئولان و موافقان پتروشیمی اعلام‌ می کنند، ثمره و فایده ای برای جوانان بیکار منطقه ندارد و فقط موجب می شود که نیروی کار از شهرها و استان های دیگر وارد استان شده و فرزندان بیکار مازندران با از دست دادن اراضی بیکار تر شوند.

 ایجاد پتروشیمی تاراج محیط زیست و منابع طبیعی

مرتضوی یکی از باغداران‌منطقه گهرباران با اعتراض به ایجاد پتروشیمی در گهرباران می گوید: متاسفانه هر روز به بهانه های مختلف اراضی و باغات ما را به تاراج‌ می برند و کسی به داد ما نمی رسد.

وی به خبرنگار ایلنا‌ گفت: در حالی زمزمه ایجاد پتروشیمی بعد از اراضی مرتعی حسین آباد در جوار میانکاله منتفی شده که بعد از یکسال دوباره بخش دیگری از اراضی کشاورزی و باغی توسط رانت خواران نشانه رفته است.

مرتضوی افزود:منطقه گهرباران سالهاست که دستخوش تحولات مختلف شده و اراضی بسیاری به بهانه ویلا سازی و راهسازی و کارخانجاتی که آورده ای برای فرزندان ما نداشت و بسیاری از موارد دیگر از دست مردم رفته و این همه جفا شایسته مردمی که همواره‌ پای نظام بوده و هستند؛ نیست.

وی بیان داشت: ساخت پتروشیمی در شرق مازندران با توجه به کمبود آب موجود، مشکلات زیست محیطی از آلودگی های پتروشیمی و نزدیکی به حیات وحش میانکاله هیچ توجیهی ندارد و نباید ایجاد شود و ایجاد پتروشیمی در مازندران فقط بر آلودگی ها دامن‌می زند و ما خواهان  عدم ایجاد پتروشیمی در مازندران هستیم. 

 پتروشیمی قوز بالا قوز آلودگی زیست محیطی مازندران

یکی دیگر از  شهروند میاندورودی با اعلام اینکه پتروشیمی برای مازندران آورده ای ندارد و جز زمین خواری و اشتغال برای غیربومی ها و آلودگی چیزی نصیب ما نخواهد شد و اگر مسوولان به فکر مردم هستند، سوخت مازوت نیروگاه نکا را تعطیل کنند و با ایجاد پتروشیمی قوز بالا قوز آلودگی زیست محیطی نشوند.

عبدالله زاده به خبرنگار ایلنا گفت: ایجاد پتروشیمی در جوار  اراضی و منازل چه توجیهی می تواند داشته باشد و آیا سزاوار است که به بهانه اشتغال ، زمین‌ها و باغات تاراج شود و دست مان به جایی بند نباشد.

وی افزود: با ایجاد کدام کارخانه افراد بومی مشغول کار شدند که این دومین کارخانه باشد؟ مسئولان در ایجاد پتروشیمی در مازندران تجدید نظر کنند و اشتغال را بهانه مرگ محیط زیست نکنند.

 مسئولان‌ مازندران تاکنون در این باره واکنشی نشان نداده و عکس العملی برای  ایجاد پتروشیمی در گهرباران‌ نشان ندادند و با توجه به تماس های مکرر موفق به گفت و گو با  آنها نشدیم و همچنان منتظر نظر شان هستیم.

موضوع پتروشیمی در مازندران و دغدغه نابودی محیط زیست و یا راهی برای برون رفت از بیکاری مسئله مهمی است که باید کارشناسان امر در این حوزه وارد شده و با اطلاع رسانی درست برای جامعه روشنگری کنند اما اکنون مردم مخالفان اصلی ایجاد پتروشیمی در گهرباران هستند و بر این اعتقادند که ایجاد پتروشیمی در هیچ کجای مازندران توجیهی ندارد.