سازمان جنگل ها و تفکرات غلط مسئولان برای ۱۲۰۰ کارگر؛
طراحان تنفس جنگل چه خوابی برای کارگران دیده اند؟!
سال ۱۳۹۶ طرح تنفس ۱۰ ساله جنگل ها اگر چه با هدف حفظ و صیانت از جنگل ها اجرایی شد؛ اما گویی مجریان و از جمله وزارت جهاد کشاورزی و تصمیم گیرندگان عواقب ناشی از اجرای این دستورالعمل را پیش بینی نکرده بودند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سال ۱۳۹۶ طرح تنفس ۱۰ ساله جنگل ها اگر چه با هدف حفظ و صیانت از جنگل ها اجرایی شد؛ اما گویی مجریان و از جمله وزارت جهاد کشاورزی و تصمیم گیرندگان عواقب ناشی از اجرای این دستورالعمل را پیش بینی نکرده بودند؛ مصوبه ای که قرار بود از سال ۱۳۹۹ اجرایی شود و سه سال زودتر انجام شد و شاید همین موضوع بود که کارخانه هایی که مواد اولیه اشان چوب بود، به بحران کشیده شدند! نه طرح جایگزینی ارایه شده بود و نه نهاد و سازمانی پاسخگو بود!
در این میان سرنوشت تلخی هم برای کارگران شاغل در جنگل ها که عنوان "حافظان جنگل" را یدک می کشند؛ رقم خورد. گویا در آن ایام که طرح تنفس جنگل ها اجرایی می شده قرار بوده برای کارگران هم سرنوشتی دیگر رقم بخورد که با مقاومت کارگران مواجه می شود و مخالفت شورای تامین استان مازندران و مسئولان را در پی داشته و این گونه می شود که کارگران در جنگل می مانند. امروزاگرچه کارگران درجنگل مانده اند و در قالب شرکت های پیمانی و تعاونی ها تعریف می شوند؛ اما ظاهراً دل نگرانی ها ادامه دارد.
خشایار سالار رئیس شورای کارگری چوب و کاغذ مازندران و نماینده کارگران حافظان جنگل ها در مازندران درگفت وگو با "ایلنا" اگر چه به طور آشکارا سخن نمی گوید اما از دل نگرانی های جدید خود درباره وضعیت کارگران جنگل رونمایی می کند! ظاهراً مسئولان سازمان جنگل ها خواب های تازه ای برای کارگران جنگل که شمارشان به ۱۲۰۰ نفر می رسد؛ دیده اند.
او به شدت از طرح تنفس جنگل ها انتقاد می کند و این که وزیر وقت جهاد کشاورزی به طور یک جانبه و با یک بخشنامه قانونی را که مقرر شده بود ازسال ۱۳۹۹ اجرایی شود؛ سال ۱۳۹۶ ابلاغ کرد؛ دستوری که نه برای جنگل ها مفید بود و نه سرانجام خوشی ر ا برای کارخانه ها وکارگران رقم زد! چوب وکاغذ مازندران با ۳۰ درصد ظرفیت فعالیت می کند و فریم و نکا چوب حال و روز خوشی ندارند.
او می گوید: درحوزه ساری سه کارخانه بزرگ چوب وکاغذ، نکاچوب وفریم وجود دارند؛ درشرکت نکاچوب ۵۰۰ نیروی حفاظتی تحت پوشش این واحد هستند؛ حال اگر شرکتی بیاید وبرنده شود؛ سرنوشت این کارگران چگونه خواهد شد؛ تکلیف نکاچوب با ۵۰ سال سابقه چه خواهدشد؟
خشایار سالار ادامه می دهد: این موضوع با شعارسال "تولید؛ پشتیبانی ها و مانع زدایی ها" چه سنخیتی دارد؟!
این فعال کارگری می گوید: بیم آن داریم که قصه تلخ نساجی ها این بار درباره کارخانه های چوبی مازندران تکرار شوند؛ تفکرات مسئولان سازمان جنگل ها خطرناک است و با واکنش کارگران مواجه خواهند شد.
او می گوید: در شرکتی مثل چوب وکاغذ مازندران که طرح طبقه بندی مشاغل اجرایی شده سرنوشت ۲۵۰ تا ۳۰۰ کارگر حافظ جنگل چه خواهدشد؛ اگر بخواهند کارگران را به شرکتی بسپارند با مقاومت های کارگری روبه رو می شوند و قانونی هست به نام قانون کار! اینها تخصصی درکار تولید ندارند؛ به فرض بخواهیم در بخش تولید ازآنان استفاده کنیم، کارخانه با ۳۰ درصد ظرفیت فعالیت می کند، خب تکلیف کارگران جدید خطوط تولید چه خواهد شد؟ آیا تر وخشک با هم سوختن انصاف است؟!
او اضافه می کند: "نکاچوب و فریم" هم چنین وضعیتی دارند؛ حمایت های مالی و قانونی سازمان جنگل ها چه می شود؛ آقایان ماه هاست که بدقولی می کنند؛ چه در فکرشان هست؟
نماینده کارگران حافظان جنگل های مازندران می گوید: تکلیف تعاونی های کارگری که نیروهای حفاظتی جنگل در آنها تعریف شده اند؛ چه می شود؟ انحلال و تعطیلی؟!
او می گوید: طراحان تنفس جنگل سال ۱۳۹۶ با تعجیل طرح را اجرایی کردند اما امروز با مقوله ای به نام کارگر مواجه هستند؛ تعجیل در کار به صلاح نیست! او ادامه داد" مگر با اجرای طرح تنفس جنگل ها؛ قاچاق چوب متوقف شده که از آن به عنوان افتخاریاد کنیم! مگرنهال کاری ها محقق گشت؟ مگر شرکت های پیمانی حق و حقوق کارگران را پرداخت کرده اند؟!
سالار می گوید:شرکتی مثل چوب و کاغذ از تولید برمی دارد وبه کارگران حافظ جنگل ها حقوق ومزد پرداخت می کند، آیا شرکت های دیگر هم این چنین خواهند کرد؟
