نقبی بر دلالیسم فوتبالی؛
دست بزنید! فساد در فوتبال ریشه کن شد
حال تمرکز کنیم روی یک " محسن قهرمانی " و بیاییم او را محکوم کنیم و بقیه دست بزنند و سوت بزنند که خدا را شکر… ریشه فساد در آمد و آدم اصلی‌ها با زدوبندهای کلان راحت‌تر از قبل جولان بدهند
ایلنا - همه منتظر برنامه ۹۰ بودند تا شاید گرهی از کلاف سردرگم زدوبندها در فوتبال و داوری‌ها توسط عادل و عواملش باز شود، اما همانگونه که مولایی، فرد مطلع و بدنساز و یکی از محکومین و متهمین قضیه بین دایی - راه‌آهن - پرسپولیس و محسن قهرمانی از قول علیپور دبیر ستاد مبارزه با بی‌اخلاقی در فوتبال می‌گفت، گویی سناریوی طراحی شده به گونه‌ای عمل کرده که عادل هم تحت تاثیر آن قرار گرفت و دایره فساد فوتبالی را در دعوای لفظی دو - سه نفره علیپور - مولایی و قهرمانی محدود کرد. به قدری اتفاقات در این فوتبال هست و در همین برنامه ۹۰ دوشنبه شب گوشه‌هایی از آن به نمایش در آمد که نمی‌دانیم از کجا شروع کنیم.
شما از همین امید نمازی شروع کنید که چگونه و از چه راه‌هایی یکباره سر از کادر فنی تیم ملی در آورد و با چه ماموریت‌ها و مجوزهایی اخیرا به آمریکا رفته و بازیکنی را کشف کرده که برای اولین بار ایرانی‌ها اسمش را شنیدند، آن هم زمانی که لیست تیم ملی فوتبال اعلام شد.
باور کنید اصلا کاری به اینکه بیت‌آشور در آمریکا بازی می‌کند و چه و چه هست نداریم و اتفاقا معتقدیم هر ایرانی در هر گوشه گیتی که می‌تواند به تیم ملی کمک کند باید دعوت شود اما نه به این صورت! نه اینکه نمازی در سفر به آمریکا یکباره چنین بازیکنی را کشف کند و مستقیم نامبرده را به تیم ملی بیاورد بدون اینکه کسی بازی او را دیده باشد!
یعنی ۱۲ هفته بازی‌های فولاد خوزستان – گسترش تبریز - داماش گیلان و… دیده نشد و چطور این بازیکنی که در یک ایالت متحده آمریکا بازی می‌کند با چشمانی تیزبین دیده شد؟!
اگر اشکان دژاگه یا رضا قوچان‌نژاد به تیم ملی آمدند برای این بود که در لیگ‌های معتبر اروپایی بازی می‌کردند و بازی‌آنها را کم و بیش کارشناسان دیده بودند و بر توانمندی آنها صحه می‌گذاشتند و آنها هم خودشان را در بازی‌های دوستانه تیم ملی و بعد بازی‌های رسمی نشان دادند اما بیت‌آشور چرا و چگونه و با چه ضابطه‌ای سر از تیم ملی ایران در می‌آورد؟
حال تمرکز کنیم روی یک " محسن قهرمانی " و بیاییم او را محکوم کنیم و بقیه دست بزنند و سوت بزنند که خدا را شکر… ریشه فساد در آمد و آدم اصلی‌ها با زدوبندهای کلان راحت‌تر از قبل جولان بدهند چون ریشه فساد در فوتبال با محکوم کردن یک بدنساز و یک قهرمانی و یک نفر دیگر که حاضر بود چند ۱۰ میلیون بدهد تا مشهور شود و حالا به همین راحتی با محکومیتش از علی پروین هم مشهورتر شده، ریشه کن شد!
مگر فراموش کرده‌اید که عده‌ای حاضر بودند ۱۰۰ میلیون هم بدهند تا بتوانند لیست تیم ملی را یک روز قبل از اعلام رسمی بدست بیاورند. همین الان این روند از بین رفته؟ لیست را چه کسی به این دلال‌ها می‌دهد؟ این افراد کاسب خیابان شیخ بهایی که نیستند و یقینا از داخل فدراسیون فوتبال سربرمی‌آورند. این لیست به چه درد دلال‌ها می‌خورد؟
آن آقای دلال یک روز قبل از اعلام رسمی اگر به لیست دسترسی پیدا کند که می‌کند به چند بازیکن جوان و تازه دعوت شده تیم ملی زنگ می‌زند و از رابطه خود با سرمربی تیم ملی می‌گوید و به بازیکنان اعلام می‌کند اگر می‌خواهید در تیم ملی باشید چند میلیون بریزید تا عضو تیم ملی باشید. اینها هم آدم‌های ناشناسی نیستند و کاملا شناخته شده‌اند. آقای بازیکن به یار مستقیمش در لیگ چند میلیون می‌دهد تا او را اذیت نکند و او طوری از آن منطقه رفت و آمد کند که مربی تیم ملی نسبت به آمادگی‌اش مطمئن شود و از آن طرف قضیه هم رسانه‌های مورد نظر در باب خصوصیاتش بگویند و بنویسند تا به تیم ملی دعوت شود!
آقای مربی در هر بازی یک یار کلیدی تیم حریف را با وعده های مختلف خنثی می‌کند تا تیمش به قله برسد و البته با هر بازیکن یک جور بازی می‌کنند، مثلا یکی را می‌گویند خودت را در بازی قبل اخراج کن یا ۳ اخطاره شو، یکی را می‌گویند خودت را به مصدومیت بزن، یکی را می‌گویند یه تکل درون ۱۸ بزن و تمام. یکی را هم می‌گویند شماره حساب بده تا مشکل خانه‌ات حل شود. مگر مدیران باشگاه‌ها همه سالم هستند؟ اگر پیشنهادی به مربی، داور و بازیکن حریف و رسانه و… می‌شود یقینا مدیر ارشد هم باید با خبر باشد؛ چه اینکه اول و آخر به او ختم می‌شود.
وقتی سالی ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیارد پول در این فوتبال جابجا می‌شود خیلی‌ها خود را سهیم در آن می‌دانند و از هر راهی می‌خواهند سهم خود را ببرند و تنها زمانی درست خواهد شد که عزمی جدی و ملی و همه گیر پشت قضیه باشد. مگر نمی دانیم در همه بخش‌های جامعه ممکن است چنین اتفاقاتی بیفتتد. مگر نه این است که اختلاس‌های زیر یک میلیارد فرصت رسیدگی پیدا نمی کنند…
و باز همه اینها دلیلی نمی‌شود که ما از کنار فساد در فوتبال بگذریم ولی نه با این شیوه که آقای علیپور در پیش گرفته‌اند. نه اینکه با محروم کردن قهرمانی و مولایی و… که جمعا شاید ۱۰۰ میلیون هم بالا و پایین نکرده باشند، پرونده را مختومه اعلام کنیم.
گزارش: سیدرضا فیض‌آبادی
