واکنشی به کمک‌های دولت به سالن‌های سینما؛
دست پدری سازمان سینمایی از آستین بیرون آمده است
انتشار فهرست کمک‌های سازمان سینمایی به سالن‌های سینما پرسش‌هایی را نسبت به میزان اختصاص مبالغ این سازمان مطرح کرده است. سالن‌داران این ارقام را بسیار پایین می‌دانند و معتقدند تنها ضرر می‌دهند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بر اساس جدولی که سازمان سینمایی روز چهارشنبه منتشر کرد، در ماه‌های مرداد و شهریور سالن‌های سینما به ترتیب مبلغ ۴۳۰ میلیون و ۱۷۱ میلیون تومان کمک دریافت کردند. در مرداد ماه نیز ۱۱۱ سینما در فهرست حمایت‌های سازمان سینمایی قرار گرفتند. براساس اطلاعات فهرست شهریور ماه به دلیل تعطیلی دو هفته‌ای سینماها به خاطر ایام محرم ۸۹ سالن سینما در فهرست حمایت‌های دولت قرار گرفتند.
نبود توازن در اختصاص مبالغ میان سالن‌های مستقل و پردیس‌های سینمایی و سازوکار رسیدن به این ارقام پرسش‌هایی است که صاحبان سینما پس از انتشار این فهرست آن را مورد تاکید قرار دادند. برخی از سینماداران معتقدند این ارقام که گاهی تا مبلغ ۱۵۰ هزار تومان تقلیل پیدا کرده است نوعی رفع تکلیف از سوی سازمان سینمایی است و نمی‌تواند دردی را از سینماداران دوا کند. در این گزارش به سراغ مسئولان انجمن سینماداران رفتیم که پس از طرح پرسش و چرایی و چگونگی اختصاص این مبالغ، از پاسخ دادن منصرف شدند. با این وجود ایلنا آمادگی انتشار اظهارات اعضای این انجمن و موضع آنها درقبال این کمک‌ها را دارد. اما سالن‌داران نسبت به کمک‌های ارایه شده گله‌مند بودند.
چیزی از سینما باقی نمی‌ماند
حمید فولادی (مدیر پردیس سینمای اطلس مشهد) با اشاره به کمک سازمان سینمایی به این سینما در دوران کرونا گفت: پرداخت این رقم‌ها باوجود هزینه‌های بسیاری که گریبان سالن‌های سینما را گرفته است واقعا جای تاسف دارد. روزی یکی از مدیران در روزهای کرونا به یکی از صاحبان هتل‌ها گفت، هتل را تعطیل کن و هر وقت مسافر آمد چراغش را روشن کن. مدیر هتل گفت مگر می‌شود تمامی تهویه‌ها و سیستم اداره هتل را تعطیل کنم و با ورود هر مسافر آن را راه‌اندازی کنم؟ سیستم تهویه هتل باید ۲۴ ساعته کار کند. سالن‌های سینما هم به همین شکل است. وقتی می‌گوییم سالن‌ها باید باز باشند و خدمات بدهند حتی اگر کسی هم وارد سالن نشود و فیلم نبیند بازهم هزینه‌های نگهداری سالن سینما بر دوش سینمادار است و با پرداخت چنین رقم‌های ناچیزی به غیر از اینکه یک تکلیف از دوش مسئولان برداشته شود، هیچ سودی برای سینمادار نخواهد داشت.
با همین وضعیت جلو برویم دیگر چیزی از سینما باقی نمی‌ماند. در عرصه تولید که با فقدان فیلم‌های خوب و تاثیرگذار روبرو هستیم و در عرصه اکران نیز سالن‌های سینما توانایی ادامه مسیر را ندارند
وی در ادامه گفت: پردیس سینمایی اطلس مشهد با داشتن ۷ سالن سینمایی چطور می‌تواند در این شرایط و با فروش بسیار کم فیلم‌ها به فعالیت خود ادامه دهد؟ این مبالغی که از سوی سازمان سینمایی واریز می‌شود حتی برای سینماهای تک سالنه هم رقم‌های ناچیزی است و چطور می‌تواند کفاف فعالیت‌ها و هزینه‌های سالن‌های ما را بدهد؟ وقتی جمع هزینه‌های نگهداری یک سالن از پروژکتورها و نگهداری پرده سالن تا حقوق کارکنان و قبوض آب و برق و گاز را کنار هم بگذاریم در یک ماه رقم بسیار زیادی می‌شود که امروز و در شرایط کرونایی سینمادار از پس آن برنمی‌آید.
فولادی در ادامه گفت: متاسفانه به حوزه فرهنگ آسیب‌های بسیاری وارد شده است اما کسی به داد فعالان این حوزه نمی‌رسد. وقتی صحبت از فرهنگ‌سازی می‌شود همه توقع دارند سینما در فرهنگ‌سازی پیش‌قدم شود. از سینما توقع دادن روحیه و جذب مخاطب و فرهنگ‌سازی دارند ولی در مقام عمل وقتی به موضوعات اجرایی و مدیریتی می‌رسیم کمترین بهره‌مندی را از مزایا و حمایت‌ها دریافت می‌کنیم.
وی با اشاره به وضعیت سینماها در ادامه سال گفت: اگر با همین وضعیت جلو برویم دیگر چیزی از سینما باقی نمی‌ماند. در عرصه تولید که با فقدان فیلم‌های خوب و تاثیرگذار روبرو هستیم و در عرصه اکران نیز سالن‌های سینما توانایی ادامه مسیر را با این وضعیت ندارند. بیشترین انتظارات و کمترین خدمات به حوزه سینما و فرهنگ وارد است که این نوع نگرش اجحاف در حق کسانی است که در این زمینه فعالیت می‌کنند.
فولادی در پاسخ به این پرسش که آیا کمک‌هایی در سطح استان و شهر مشهد به سینماهای این شهر شده است یا نه؟ گفت: شهر مشهد به دلیل زائرپذیر بودن از همان روزهای ابتدایی کرونا تا امروز در وضعیت قرمز و حاد به سر می‌برد و از این منظر تمامی بودجه‌ها بیشتر صرف مراکز درمانی و خدمات درمان می‌شود و دیگر بخش‌ها در این وضعیت نمی‌توانند توقع کمک داشته باشند. هر چند مسئولان بارها از حمایت در حوزه فرهنگ در سطح استان صحبت کردند اما واقعیت این است کمبود منابع مالی این امکان را نمی‌دهد تا مسئولان وعده‌های خود را تحقق ببخشند. در طول هفت ماهی که از ابتدای سال گذشته است تنها یک ماه و نیم است که سینماهای مشهد بازشده است و تا قبل از آن امکان بازگشایی به دلیل شرایط حاد شهر مشهد وجود نداشت.
شش ماه ۲۰۰ میلیون تومان خرج سینما کردم
عبدالله علیخانی (مدیر و صاحب سینما عصرجدید تهران) با اشاره به حمایت‌های سازمان سینمایی و واریز مبالغی برای فعالیت سینماها در مرداد و شهریور گفت: وقتی برای نگهداری سالن سینما ماهانه ۲۵ میلیون تومان هزینه می‌کنم، سازمان سینمایی می‌خواهد ۲۰ میلیون تومان به من کمک کند یا یک میلیون تومان؟ اگر قرار است رقم‌هایی پرداخت شود که در مقابل هزینه‌های نگهداری سالن سینما ناچیز است همان بهتر که پرداخت نشود.
برای سالن سینما فرقی نمی‌کند کل ظرفیت ۶۰۰ نفری آن پر شود یا ۵ نفر پای یک فیلم بنشیند. وقتی چراغ سالن سینما روشن می‌شود باید تمام خدمات ارائه شود
وی با ذکر مثالی گفت: در قدیم پدر و پسری صاحب حمام عمومی بودند. هر شب پسر خانواده بلند می‌شد و هیزم‌ها را برای گرم شدن حمام روشن می‌کرد که وقتی صبح پدر در حمام را باز می‌کند مشتری‌ها با حمام گرم روبرو باشند. یک روز پسر از خواب بیدار نشد و حمام را گرم نکرد. پدرش گفت چرا حمام را گرم نکردی؟ گفت دو تا «ها» کن حمام گرم می‌شود. حالا نقل ماجرای کمک‌های ارشاد است. مگر با دو تا «ها» کردن می‌توان سینما را گرم کرد؟ با این رقم‌های ناچیز کدام بخش از هزینه‌های ما جبران می‌شود؟ من از عید امسال که سینماها تعطیل است تا امروز بیش از ۲۰۰ میلیون تومان هزینه کردم. با کمک‌های یک میلیون تومانی کجای این هزینه‌ها جبران می‌شود؟ آن رقم‌ها را هم نمی‌گیرم تا منتی سرم نباشد.
این تهیه‌کننده سینما با اشاره به افت فروش فیلم‌ها در دوران کرونا گفت: هر سینمایی در اندازه خودش باید سنجیده شود. سینمای عصر جدید در روزهای عادی و زمانی که کرونا نبود روزانه یک میلیون تومان به طور میانگین فروش داشت که با شیوع کرونا و شرایطی که وجود دارد روزانه ۴۰ هزار تومان در گیشه بلیت می‌فروشیم. یعنی بیشتر از ۵ یا ۶ مشتری وارد سینما نمی‌شود. برای سالن سینما فرقی نمی‌کند کل ظرفیت ۶۰۰ نفری آن پر شود یا ۵ نفر پای یک فیلم بنشیند. وقتی چراغ سالن سینما روشن می‌شود باید تمام خدمات ارائه شود. از روشن کردن تهویه سالن‌ها تا حضور پرسنل و آپاراتچی و مسئول گیشه و ... باید آماده شود. لامپ‌های پروژکتور تاریخ و ساعت مصرف دارد. هر بار که روشن می‌شود از عمر آن کم می‌شود و باید در یک بازه زمانی تعویض شود. این هزینه‌های جاری یک سالن سینما است که باید در نظر گرفته شود.
علیخانی افزود: پدری کردن به این نیست که هر شب بیایی خانه و گوش بچه‌ات را بپیچانی که چرا نمره‌ات کم شده است. پدری کردن یعنی اینکه تمام امکانات را برای فرزندانت فراهم کنی. وزارت ارشاد و سازمان سینمایی چه حمایت‌هایی در این مدت از سینماگران کردند؟ نمی‌شود این جاده بین سینماگران و مدیران یک طرفه باشد و تنها از سینماگران توقع داشته باشند که در این مسیر همراهی کنند و هیچ‌گونه حمایتی از سوی مدیریت دولتی نباشد.
علیخانی با اشاره به اینکه نیروهایش را تعدیل نکرده است، گفت: ما تمام نیروهایمان را حفظ کردیم چون به سرمایه نیروی انسانی اعتقاد داریم. تمام افرادی که برای سینمای عصر جدید کار می‌کنند همگی در حوزه کاری خودشان متخصص هستند و نمی‌توان به راحتی آنها را از کار کنار گذاشت و بعد که سینما رونق گرفت دوباره به سراغشان رفت. تخصص در سینما با سالها حضور و تجربه به دست می‌آید و به راحتی نباید آن را از دست داد.
وی در پایان با پیش‌بینی وضعیت سینمای ایران در دوران کرونا گفت: بعید است حداقل تا یکسال آینده گشایشی در عرصه سینما اتفاق بیفتد. ویروس کرونا یک اتفاق جهانی است و تمام کشورها را درگیر کرده است. بر فرض کشف واکسن این ویروس حداقل یکسال زمان می‌برد تا به ایران برسد و در این بازه زمانی شرایط تولید و اکران در سینمای ایران شرایط سختی را پشت سر خواهد گذاشت.
