کاوش نجات‌بخشی گورستان حاجی‌آباد هرمزگان/ تخریب هفتاد گور شاخص در جریان احداث خط لوله گاز
در نتیجه کاوش نجات بخشی گورستان تاریخی حاجی‌آباد، در شمال مرکزی استان هرمزگان که به شماره ۳۰۷۲۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، آثاری از دوره اشکانی به دست آمد.
به گزارش ایلنا، مرجان روایی (سرپرست هیئت گمانه‌زنی نجات‌بخشی گورستان تاریخی حاجی‌آباد) با اشاره به انجام کاوش نجات‌بخشی در این محوطه تاریخی، گفت: گورستان حاجی‌آباد با وسعتی بیش از هزار و دویست هکتار به عنوان بزرگترین گورستان تاریخی شناخته شده ایران قابلیت ثبت جهانی دارد.
او با بیان اینکه گورستان به لحاظ گونه‌شناسی گورها، اندازه، معماری و تدفین دارای تنوع قابل توجهی است، افزود: عمده‌ترین مصالح ساخت گورها، تخته سنگ‌های بزرگ و قلوه‌سنگ‌های متوسط و کوچک هستند که بدون ملات و به صورت خشکه چین در معماری گورها به کار رفته‌اند.
این باستان‌شناس گورهای یاد شده را عمدتاً دارای پلان دایره به قطر یک متر تا پانزده متر دانست و خاطرنشان کرد: در این فصل از کاوش شش گور مورد کاوش قرار گرفت.
به گفته سرپرست هیئت باستان شناسی، بیشتر گورها فاقد چاله تدفین هستند و مقدار ناچیزی استخوان انسانی از آنها به دست آمده که در این باره فرضیات و پرسش‌هایی مطرح و مطالعه بر روی آنها آغاز شده است، همچنین بقایای استخوان حیوانی نیز دست‌کم از چهار گور به دست آمد.
روایی افزود: مهمترین یافته منقول به دست آمده در این فصل، یک کوزه دسته دار کوچک به رنگ آجری است که در فاصله میان دو کوزه نخودی رنگ به دست آمد و مجموعا نشان داد گور کاوش شده مربوط به دوره اشکانی است که جهت حصول اطمینان و به منظور تاریخ‌گذاری دقیق نیازمند انجام آزمایش ترمولومینسانس بر روی نمونه‌های سفالین هستیم.
وی آویز تزئینی، سنگی مستطیل شکل، مهرهایی از جنس عقیق و خمیر شیشه را از دیگر یافته‌های به دست آمده از کاوش گورها اعلام و خاطرنشان کرد که در سطح گورستان و پیرامون چند گور همچنین قطعاتی از سفالینه‌های جلینگی دوره اشکانی به دست آمد.
او خاطرنشان کرد: همچنین یافتن یک قطعه صدف دریایی از یکی از گورها، نشان می‌دهد ساکنان حاجی آباد با مناطق ساحلی خلیج فارس ارتباط تجاری داشته‌اند.
این باستان شناس تصریح کرد: هرچند در نتیجه کاوش در این گورستان، آثاری از دوره اشکانی به دست آمد ولی وسعت قابل توجه گورستان، همچنین تعدد و تنوع شکل گورها نشان می‌دهد که گورستان ممکن است در یک بازه زمانی بسیار گسترده تری مورد استفاده قرار گرفته باشد لذا تاریخ‌گذاری دقیق اثر، منوط به ادامه پژوهش‌های میدانی در طی فصل‌های آینده و ایجاد کارگاه‌هایی در سایر بخش‌های آن خواهد بود.
وی با بیان اینکه در روزهای پایانی این فصل به منظور تعیین عرصه تقریبی گورستان، محدوده پیرامونی آن مورد پیمایش قرار گرفت، گفت: با توجه به اهمیت گورستان و ضرورت ثبت آن در فهرست میراث جهانی لازم است پس از تامین اعتبار از طرف شرکت گاز، نقشه توپوگرافی گورستان با مقیاس مناسب و در لایه‌های مورد نیاز تهیه شود.
او در ادامه بر ضرورت انجام نقشه‌برداری، به منظور تعیین عرصه و حریم گورستان، همچنین انجام اقدامات قانونی با هدف غایی پیشگیری از هرگونه تعرض و تخریب احتمالی آینده تاکید کرد.
به گفته این باستان‌شناس، گورستان حاجی‌آباد با وسعت دست‌کم هزار و دویست هکتار در یک بازه زمانی گسترده‌ای بالغ بر هزار سال بی‌وقفه مورد استفاده قرار گرفته و به لحاظ وسعت، تنوع مقیاس، شکل و تعداد گورها در میان گورستان‌های سنگ‌چین شناخته شده منطقه جنوب شرق ایران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و به همان دلایل ارزش ثبت در فهرست آثار جهانی را داراست.
وی افزود: هرچند تاکنون در بسیاری از مناطق جنوب و جنوب شرق کشور و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس تعداد زیادی از گورستان‌های سنگ چین شناسایی و کاوش شده‌اند، اما گورستان حاجی‌آباد باتوجه به وسعت و سایر دلایل پیشگفته می‌تواند مبنا و نفطه عطفی برای مطالعات مربوط به گورستان‌های سنگ چین جنوب شرق و به عبارتی کامل‌کننده زنجیره آیین‌های تدفینی دوران اشکانی و سایر دوره‌های مرتبط باشد.
سرپرست هیئت باستان شناسی با اشاره به اینکه ایجاد خط لوله علاوه بر تخریب دست کم هفتاد گور شاخص، موجب ایجاد شکاف و گسست در این اثر ملی شده و مفهوم گورستان را خدشه‌دار کرده، تصریح کرد: احداث رایتاوه (جاده دسترسی خط لوله) با عرض یازده متر ضمن تخریب بخش گسترده‌ای از گورستان با ایجاد خاکریز حاصل از خاک رایتاوه، در دوسوی آن همچنین موجب تخریب و یا دست‌کم مدفون شدن تعداد زیادی از گورها در این بخش شده و چشم‌اندازی بسیار نازیبا ایجاد کرده که در شان یک اثر شاخص ثبتی نیست.
وی خاطرنشان کرد: بدیهی است در صورت اجرای خط لوله یادشده، انشعاب‌های دیگری توسط بخش‌های خصوصی و دولتی از این خط لوله گرفته خواهد شد و بدین ترتیب بخش‌های دیگری از آن تخریب می‌شود که در آن صورت نه تنها ارزش ثبت جهانی، بلکه ارزش ثبت ملی اثر نیز از بین خواهد رفت.
او در پایان گفت: از آنجا که این گورستان جزء میراث ملی کشور بوده و قابلیت ثبت جهانی را داراست، نه تنها وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بلکه عامه مردم و سایر نهادهای دولتی نیز در قبال حفاظت از این اثر ارزشمند و منحصر به فرد، مسئولیت دارند، لذا شایسته است در امر خطیر نجات گورستان، این وزارت خانه را یاری کنند.
بنابر اظهارات روایی: در فاصله سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۱ به منظور پاسخگویی به دو استعلام ارسالی از سوی شرکت گاز استان کرمان، مسیرهای یادشده توسط کارشناس استان مورد بررسی قرار گرفت، که به دلیل برخورد با گورستان پاسخ منفی ارسال شد، متاسفانه آن شرکت علیرغم دریافت چندین پاسخ منفی، با علم و آگاهی نسبت به ثبتی بودن گورستان و بدون دریافت مجوز از شورای فنی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بار نخست با ایجاد رایتاوه غربی و ایستگاه تقلیل فشار در عرصه گورستان، بخش بزرگی از گورستان و در سال ۱۳۹۴ نیز با ایجاد رایتاوه شرقی دیگربار به طور غیرقانونی بخش بزرگی از این اثر ثبتی را تخریب کردند، به دنبال آن، سوداگران اموال فرهنگی، به انجام حفریات غیرمجاز ترغیب شده و موجبات تخریب بیشتر گورستان را فراهم کردند، در نتیجه این حفریات اشیایی را به دست آوردند که بعضا به وسیله نیروی انتظامی آن شهرستان توقیف شدند.
همزمان با آغاز کاوش نجات بخشی، شرکت گاز استان کرمان با هدف افتتاح و بهره‌برداری هرچه سریع‌تر، عملیات اجرایی پروژه را با شدت و حدت بیشتری ادامه دادند، که باتوجه به سرعت بخشیدن به روند تخریب گورستان، واکنش سریع برخی از مسئولین وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را به دنبال داشت. آنان ضمن تاکید بر غیرقانونی بودن پروژه گازرسانی، خواستار توقف آن عملیات شدند. این اقدامات موجب آغاز شکایت قضایی اداره کل میراث فرهنگی استان از شرکت گاز شده و در نتیجه آن به دستور قاضی پرونده، عملیات اجرایی خط لوله گاز متوقف شد.
