تهیهکننده برنامه «مکث» مطرح کرد:
بعداز تجربه تلخ خندوانه، یک مجری برای برنامهها انتخاب نمیکنم/ انداختن توپ در زمین دولت اشتباه است/ تلویزیون متهم به نقد دولت است
جواد فرحانی درباره رویکرد امیدوارانه تلویزیون در بحرانها که به نوعی فشار را از روی دولت برداشته و مردم را مسئول معرفی میکند، گفت: ما یاد گرفتهایم که همه چیز به دولت مربوط است. اگر مردم هوای یکدیگر را نداشته باشند، دولت در این شرایط و با بودجه محدود چه کاری میتواند انجام دهد؟
جواد فرحانی (تهیهکننده) درباره ویژه برنامه «مکث» که به مناسبت ماه رمضان هر روز قبل از اذان مغرب روی آنتن شبکه دو میرود، به خبرنگار ایلنا گفت: به شخصه تجربه کار در این سبک و سیاق را داشتم و از این جهت به سراغ تولید برنامهای برای ماه رمضان آمدم. به نوعی اولین برنامه مناسبتی که از شبکه نسیم پخش شد، برنامه «هزارداستان» به تهیهکنندگی بنده بود که با وجود اینکه در جشنواره جامجم همراه برنامه «نود» به عنوان بهترین برنامه ترکیبی شناخته شد، مدیران شبکه آن را نخواستند و برای ما چالشهای عجیب و غریبی ایجاد کردند. بر همین اساس به سراغ ساخت برنامه «مکث» آمدیم که اینبار برای شبکه دو تولید شده و احتمال ادامهدار شدن آن نیز وجود دارد.
این تهیهکننده تلویزیون در رابطه با رویکرد کلی برنامههای تلویزیونی که با امید دهی سعی دارد فشار را از روی دولت برداشته و از مردم بخواهد برای تغییر شرایط کارهای مختلفی انجام دهند، بیان کرد: همه دنیا به همین صورت است. دولت چه کاری میتواند انجام دهد، این مردم هستند که باید به یکدیگر کمک کنند. در همین برنامه نشان دادیم که وقتی گفتند ماسک نیست، خود مردم به صورت خودجوش و همچون زمان جنگ چرخ خیاطیهای خود را آورده و شروع به تولید ماسک کردند. اتفاقا در این شرایط همدلی و همراهی مردم بیشتر شده است. یک چیز بدی که ما یاد گرفتیم این است که همه چیز به دولت مربوط است. اگر مردم هوای یکدیگر را نداشته باشند، دولت در این شرایط و بودجه محدود چه کاری میتواند انجام دهد؟
وی ادامه داد: در بحرانهایی به این صورت همه وظایفی دارند اما وظیفه اصلی برگردن خود مردم است. همیشه تلویزیون متهم است که دولت را نقد میکند ولی واقعا از نظر من انداختن توپ در زمین دولت اشتباه است. به عنوان مثال دولت درنهایت میتواند قانون وضع کند که جادهها بسته باشد و رفتن به خیابانها ممنوع شود، اما اگر مردم به خاطر سلامتی خودشان بیرون نروند حتی اگر دولت این را نگوید، مشکلی پیش نمیآید. خلاصه اینکه اگر دست مردم در دست هم باشد و به هم کمک کنند، خیلی زودتر از دولت و همه موارد دیگر جواب میگیرند. به هر ترتیب مردم باید به این شرایط فکری و فرهنگی برسند تا بعد شاهد چنین اتفاقی باشیم.
فرحانی درباره شباهت زیاد برنامه «مکث» با «هزارداستان» که پیش از این در شبکه نسیم و به تهیهکنندگی خودش تولید شده، توضیح داد: به هر حال وقتی فردی برنامهساز است نمیتواند تنها روی یک برنامه بایستد. نمیتوان چون مدیران شبکه این برنامه را نخواسته و شرایط را سخت کردند، برنامه خود را نسازیم. البته «مکث» نسبت به «هزار داستان» تفاوتهایی هم دارد. به عنوان مثال در «هزارداستان»، هرشب از ۹۰ برنامهای که داشتیم را یک نفر اجرا میکرد و ما تنوع بسیاری در مجریها داشتیم اما در مکث ۷ مجری انتخاب شده که هر کدام در یکی از روزهای هفته مسئولیت اجرای برنامهها را برعهده دارند. به عنوان مثال شنبهها، برنامه توسط خانم گیتی خامنه، یکشنبهها آقای مسعود کرامتی و همچنین افراد دیگر در روزهای مشخص دیگری برنامه را اجرا میکنند.
وی در ادامه درباره دلایل انتخاب ۷ مجری این برنامه بیان کرد: ما در حدود ۲۰۰ قسمت هزارداستان را با چنین تکنیکی ساخته بودیم و تجربه کار کردن با افراد مختلف را داشتیم و با استفاده از آن در جمعبندی به این افراد رسیدیم. خلاصه اینکه تلویزیون برای مردم بوده و مخاطب آن مردم هستند. اینکه یکسری برنامه با سلبریتی تولید کنیم که فقط آنها حرف بزنند، بعد از مدتی حرف جدیدی برای مردم ندارد. ما ۸۰ میلیون جمعیت داریم که هرکدام از آنها قصه خودشان را دارند که اگر داستانشان را در برنامه با کیفیتی تعریف کنند، به نظرم جذابیت خودش را خواهد داشت.
فرحانی افزود: البته برای اینکه برنامه تنوع بصری و شرایطی داشته باشد که ما بر اساس آن احترامی هم به مردم بگذاریم، هر سری یک سلبریتی هم انتخاب کردیم تا اوضاع و احوال برای مخاطب جدی باشد و با احترام با او رفتار شود. به هر حال برای افرادی که بازیگر هستند نیز هزینه شده و باید از آنها استفاده کرد. به نوعی تلویزیون استفاده نکند به جای دیگری میروند. به هر ترتیب میتوان از هرکسی که استعدادی دارد و مردم آنها را دوست دارند، استفاده کرد.
تهیهکننده برنامه «مکث» همچنین درباره اینکه چرا یک مجری ثابت برای برنامه انتخاب نشده است، اظهار داشت: به این خاطر که وقتی یک نفر مجری باشد، میخواهد همه اتفاقات را تحتالشعاع خودش قرار دهد. بر همین اساس بعد از تجربه تلخ خندوانه که از یک مجری استفاده کردم، دیگر چنین کاری نمیکنم. البته نمیخواهم درباره اتفاقات خندوانه صحبت کنم اما من برنامهای نمیسازم که قائم به یک نفر باشد. در برنامه ستارهساز هم همین رویه را ادامه دادم و آنجا هم با تنوع در اتفاقات مواجه هستیم.
وی ادامه داد: متاسفانه در برنامههای مشابه چنین اتفاقاتی را شاهدیم. به عنوان مثال در برنامههای علیخانی بیشتر خودش مورد توجه قرار میگیرد و تلاش بقیه اعضای گروه دیده نمیشود. بسیاری از برنامهها نیز حتی تیتراژ ندارند. نزدیک به ۷۰ نفر در حال کار در یک برنامه هستند و همه هم دوست دارند دیده شوند و تلاششان مورد توجه قرار گیرد. به هر ترتیب خود تیتراژ برای عوامل کارسازی میکند و اینکه چرا برخی برنامهها تیتراژ ندارند، باید آسیبشناسی شود.
فرحانی همچنین با انتقاد از مجریانی که بعد از چند سال تجربه اجرا، تهیه برنامهها را نیز برعهده میگیرند، گفت: متاسفانه به جز یکی دو استثنایی همچون رضا شهیدی فر، احسان علیخانی، رضا رشیدپور که مجری-برنامهساز هستند، بقیه بدون اینکه تخصص برنامهسازی داشته باشند، اقدام به این کار میکنند و اتفاقات خوبی برای تلویزیون ایجاد نمیشود. درنهایت باید بگویم که برنامهسازی کار تیمی بوده و لزومی ندارد که شما به صورتی کار کنید تا بگویید که تنها من این کار را تولید کردم و تنها فکر و عقیده من باید در کار باشد. این مسائل کار را با مشکل مواجه میکند.
این تهیهکننده در رابطه با پرداختن برنامه «مکث» به روایتهایی از مردم که هر روز درباره کرونا بیان میشود، گفت: خانم نوابینژاد که در تیم ما هستند، در این حوزه به شدت فعال و پیگیر ماجراها بوده و همیشه به دنبال سوژههای مختلف است. ولی شاید باور نکنید که «مکث» تنها یک هفته پیشتولید داشته است. همچنین بودجه برنامه ما نصف برنامههای دیگر است.
وی افزود: به عنوان یک برنامهساز که در این رشته تحصیل کرده و اکنون ۲۲ سال تجربه دارد، میتوانم به عنوان کارشناس نیز در این حوزه نظر داشته باشم. بر همین اساس باید بگویم اگر ویژهبرنامههای ماه رمضان امسال را در کنار هم بگذاریم، از لحاظ دکور، مدیوم و موارد مختلف دیگر شاهد تفاوت «مکث» با دیگر آثار خواهید شد. متاسفانه برنامهها خیلی تکراری شدهاند.
فرحانی همچنین درباره ویژگیهای دیگر برنامه «مکث» گفت: یک ظرافتی که در بحث پرداختن به موضوع کرونا در این برنامه داشتیم، این بود که تنها به سراغ افرادی که کرونا گرفتند نرفتیم و یکسری آدم آوردیم که درباره خود مسئله کرونا و تاثیرات آن در کسب و کارشان صحبت کنند. به عنوان مثال خانواده اوتیسمی که مهمان برنامه بودند و به خاطر شرایط قرنطینه با مشکلات فراوانی مواجه شده بودند. شرایط اقلیمی و فرهنگسازی در این وضعیت نیز موضوع مهمی است که به نظرم «مکث» به خوبی در حال انجام این کار است.