نخستین ایرانیانی که از تئاتر غرب گفتند
![نخستین ایرانیانی که از تئاتر غرب گفتند](https://cdn.ilna.ir/thumbnail/oNLAt2UTAuOA/YdHYY4gWkVxziNocTLLHoQVar3TrxmvO0e6SENMutiBXz7JNO2nT2KLgCR9h7O_-yMtFV2AKWHv4l_4LeI27Qq4xQIoDjB_gIQDHEiqNepRBeBVXNnV0pokXBORJZyAf7otfNPZWXfo,/%DA%A9%D8%A7%D9%88%D8%B1%2B%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%AF%2B%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1%2B%D8%A8%D9%87%2B%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86.jpg)
تکیهدولت را نخستین تماشاخانه ایران دانستهاند. گرچه تا سالها، اینجا فقط محلی برای اجرای تعزیه بود و آغاز اجرای تئاتر به مفهوم امروزی را در ایران، از ۱۰ سال بعدش حساب میکنند. اما با نگاهی به سفرنامههای برخی ایرانیان به غرب، میتوان ردپایی از آشنایی ایرانیان با سالنها و نمایشهای غربی پیدا کرد؛ ردپایی بسیار قبلتر از ساخت تکیه دولت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، تکیهدولت را نخستین تماشاخانه ایران دانستهاند. گرچه تا سالها، اینجا فقط محلی برای اجرای تعزیه بود و آغاز اجرای تئاتر به مفهوم امروزی را در ایران، از ۱۰ سال بعدش حساب میکنند.
اما با نگاهی به سفرنامههای برخی ایرانیان به غرب، میتوان ردپایی از آشنایی ایرانیان با سالنها و نمایشهای غربی را بسیار قبلتر از ساخت تکیه دولت پیدا کرد؛ سفرنامهنویسانی مانند میرزاصالح شیرازی، ابوطالب لندنی، میرزاابوالحسنخان ایلچی و میرزا مصطفی بهاءالملک افشار.