در نشست خبری فیلم «پوست» مطرح شد؛
این فیلم با پول یکی دو بازیگر در سینمای ایران ساخته شد

بهرام ارک درباره اینکه آیا بازهم فیلمهایی به زبان ترکی میسازد، بیان کرد: شاید از لحاظ فرهنگی ساخت فیلم با زبانهای دیگر امتیاز مثبتی به شمار میآید اما این مدل فیلمها در گیشه سخت مورد اقبال قرار میگیرند و ادامه ساخت فیلم با زبانهای دیگر منوط به استقبال مخاطب از فیلم است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری فیلم «پوست» با حضور بهمن و بهرام ارک (کارگردانان)، محمدرضا مصباح (تهیهکننده)، جواد قامتی، عاشیق ولی عبدی، فاطمه مسعودیفر (بازیگران)، پوریا شیوایی و علی آبپاک (مدیران فیلمبرداری)، علیرضا علویان (صداگذار)، بامداد افشار (موسیقی)، پوریا اخوان و رسول علیزاده (طراح صحنه) در سالن رسانههای پردیس ملت برگزار شد.
بهمن ارک درباره این فیلم گفت: دوست داشتیم روایتی داشته باشیم و ادای دینی هم به فرهنگ و خرده داستانها داشته باشیم.
وی درباره رنگ و نور استفاده شده در فیلم و تاثیر آن در زیباییشناسی کلی اثر توضیح داد: ما تصمیم گرفته بودیم فیلمی بسازیم که به مستند هم نزدیک باشد و از همین جهت از بازیگر چهره هم استفاده نکردیم و از بازیگران مطرح تئاتر تبریز استفاده کردیم. ما به طور کل به دنبال گرفتن قاب زیبا نبودیم و در مواردی سعی کردیم در تصویر به استعاره خاصی برسیم که امیدوارم موفق شده باشیم.
سحر عصر آزاد (منتقد) درباره این فیلم گفت: پوست از چند جهت هم در سینمای ایران و هم در جشنواره فجر فیلم متمایزی به شما میآید. به نوعی این دو برادر در سینما نگاه خودشان را دنبال میکنند و استقلال نگاه خودشان را دارند. پوست جای خالی سینمای وحشت را به درستی پر میکند. چراکه هر چند ما آثاری در این ژانر داشتیم، اما ترس موجود در این آثار ایرانی نبوده اما در این اثر با المانهای ایرانی طرف هستیم. همچنین این فیلم به شدت قصهگو بوده که برادران ارک با پرداختن به ریشههای خود در این زمینه عملکرد خیلی خوبی داشتند. به لحاظ فرم نیز این کار در حال نشان دادن نوآوریهای تازهای بوده است.
بهرام ارک درباره اینکه آیا بازهم فیلمهایی به زبان ترکی میسازد، بیان کرد: شاید از لحاظ فرهنگی ساخت فیلم با زبانهای دیگر امتیاز مثبتی به شمار میآید اما این مدل فیلمها در گیشه سخت مورد اقبال قرار میگیرند و ادامه ساخت فیلم با زبانهای دیگر منوط به استقبال مخاطب از فیلم است.
بامداد افشار درباره موسیقی این فیلم اظهار داشت: این موسیقی چند قسمت بود. یک قسمت مربوط به راوی داستان آقای عاشیق بود و قسمت دیگر روی موضوعات کلیت داستان متمرکز بود و به موسیقی مغول نزدیک است. خیلی سخت خواننده مورد قبول خود را در اینستاگرام پیدا کردیم و سعی کردیم اتفاق خوبی را رقم بزنیم.
بهرام ارک درباره استفاده نکردن از بازیگران چهره در فیلم بیان کرد: ابتدا به استفاده از بازیگران چهره فکر کردیم و به دنبال بازیگری بودیم که بتواند ترکی را بدون لهجه ادا کند اما در نهایت به جواد قامتی رسیدیم که در تبریز بازیگر و کارگردان تئاتر است رسیدیم.
جواد قامتی درباره بازی در این فیلم بیان کرد: از تبریز ۴۰ کار نمایشی انجام دادم و کارهای بسیاری بازی کردم. این اولین کار سینمایی من نیست اما کارهای گذشته موفق به دریافت مجوز نشدند. همچنین یک سریال ۴۶ قسمتی بازی کردم و در تبریز شناخته شده هستم.
عاشیق ولیعبدی درباره بازی در این فیلم اظهار داشت: از اینکه من را برای این نقش انتخاب کردند و به نوعی اشتغالزایی کردند تشکر میکنم. شادی ما با شادی ملت بوده و امیدوارم ملت و جوانان ما شاد باشند.
فاطمه مسعودیفر نیز درباره بازی در این فیلم گفت: این اولین تجربه سینمایی من بود و از این بابت خوشحالم که با این انسانها اولین کار خود را انجام دادم. چیزهایی که در این کار یاد گرفتهام، شاید هیچوقت در هیچ تجربهای تکرار نشود.
بهمن ارک درباره واقعیت افسانههای نشان داده شده در فیلم، به ارائه مثالهای حقیقی پرداخت و اظهار داشت: البته داستان از افسانهها وام میگیرد تا داستان خود را روایت کند.
وی درباره علاقه به ژانری که در این فیلم مورد استفاده قرار گرفته، توضیح داد: خیلی به این اعتقاد ندارم که باید ژانرهای مختلف را تجربه کنیم. هر ژانر المانهای خود را دارد و ما نمیتوانیم کپی از خارج کنیم. سینمای ایران به فضاهای بیشتری نیاز دارد که باید آن را پیدا کنیم که ما هم به دنبال آن هستیم تا فضاهای دیگری را نیز تجربه کنیم.
محمدرضا مصباح درباره فرایند تولید این فیلم بیان کرد: برادران ارک را از طریق فیلم کوتاه حیوان شناختم و از او دعوت کردم به تهران بیاید که با یک طرح شروع کردیم و آنها فیلمنامه را نوشتند و خدا لطف کرد و امیدوارم اثر خوبی تولید شده باشد. فیلم به شدت سخت بود و سه ماه درگیر آن بودیم و ۹۰ جلسه فیلمبرداری داشتیم. ۹۰ درصد این فیلم با بچههای تبریز تولید شده و در حد استانداردهای جهانی است. سینما تنها برای تهران نبوده و جای جای ایران میتوانند اتفاقات خوبی را رقم بزنند.
پوریا پیشوایی درباره فیلمبرداری این اثر گفت: خروجی نهایی کار محصولی از من و علی آبپاک عزیز بوده که خوشبختانه به یک دستی انجام شده و از این بابت خوشحالم.
علی آبپاک در این باره گفت: این دومین تجربه کارم با برادران ارک بود که آن هم شکر خدا گذاشت. این دو برادر شدیدا عاشق لنز تله هستند و میزانسنهای عجیب و غریبی مد نظرشان است که به شدت کار سختی است.
رسول علیزاده درباره طراحی صحنه این فیلم بیان کرد: این کار خیلی سخت بود. اولین تجربهای بود که در آن با برادران ارک کار کردم و از این تجربه خیلی خوشحالم.
پوریا اخوان نیز در این باره گفت: نمیتوان گفت که این فیلم کار سختی بود، کار کردن با برادران ارک سخت است. چراکه حتی اگر لوکیشن داخلی هم باشد، کارهایی از ما میخواهند که خیلی سخت است.
بهمن ارک درباره لوکیشنهای استفاده شده در این فیلم بیان کرد: همه مکانهای استفاده شده در فیلم دکور بوده و ساخته شده است.
مصباح درباره اینکه چرا ریسک کار کردن با برادران ارک را پذیرفته بیان کرد: من فکر میکنم کار کردن با جوانهای این چنینی ریسک نیست و از همکاران دیگر نیز میخواهم که این کار را انجام دهند. این فیلم با پول یک و نیم تا دو بازیگر در سینمای ایران ساخته شده است.