کیومرث مرادی:
پدر تئاتر مدرن ایران عضو هیچ هیئت علمی نبود/ هیچوقت شهرداری‌ها و دولت‌ها در حوزه تئاتر عقب‌نشینی نکرده‌اند
کیومرث مرادی با انتقاد نسبت به نداشتن تئاتر الگو در حال حاضر گفت: در تمام تئاترهایی که من در دنیا دیده‌ام هیچوقت شهرداری‌ها و دولت‌ها در حوزه تئاتر عقب‌نشینی نکرده‌اند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کیومرث مرادی در برنامه «شب تئاتر» از مجموعه «شب‌های هنر» که از شبکه چهار سیما پخش می‌شود، با اشاره به موضوع ادامه تحصیل‌اش در خارج از ایران گفت: با اینکه بسیار در زمینه تئاتر فعال بودم اما در مقطعی از زندگی‌ام احساس کردم که باید بروم چون فکر کردم، اگر آنجا تحصیل و زندگی کنم، می‌توانم از فرصت‌هایی که آنجا وجود دارد، بیشتر برای ساختن خودم و حتی شاید یک نوع دیگری از بین‌المللی بودن استفاده کنم و با این هدف این اقدام را در ۳۸ سالگی انجام دادم.
مرادی در مورد تاثیر مهاجرت تحصیلی بر فرد و تاثیر آن بر تئاتر ایران در صورت برگشت فرد به ایران گفت: خطری که مهاجرت و برگشتن دارد این است که شما مدت طولانی از فضای تئاتر کشور خود دور می‌مانید و هنگامی که بعد از سال‌ها برمی‌گردید فضای تئاتری و سلیقه‌ی مخاطب و بسیار چیزهای دیگری تغییر کرده است که این قضیه بازگشت به چرخه تئاتر را برای هنرمند سخت می‌کند. البته هدف افراد از تحصیل نیز متفاوت است. ما به پژوهشگر هم نیاز داریم و لزوما همه نباید وارد چرخه تولید تئاتر شوند.
وی در مورد تفاوت نسل خودش با نسل جدید گفت: نسل جدید به دلیل استفاده از فضای مجازی آگاهانه‌تر انتخاب می‌کند و بیشتر می‌داند هنگام مهاجرت برای تحصیل با چه چیزی روبرو خواهد شد.
تئاتر الگو دیگر تولید نمی‌شود
مرادی در ادامه به انتقاد نسبت به نداشتن تئاتر الگو در حال حاضر در کشور پرداخت: در تمام تئاترهایی که من در دنیا دیده‌ام هیچوقت شهرداری‌ها و دولت‌ها در حوزه تئاتر عقب‌نشینی نکرده‌اند. استاد بزرگ‌مان حمید سمندریان راجع به تئاتر الگو همیشه می‌گفت که تمام تئاترهایی که در دنیا وجود دارند بخشی از آنها تئاتر الگو هستند. یعنی تئاترهایی که حمایت‌های دولتی از شهرداری‌های منطقه و یا دولت می‌گیرند تا تئاتر الگو تولید کنند. تئاتر الگو بدین منظور است که جامعه جوان تئاتر ببیند که سطح تئاتر کشورش در چه منطقه‌ای است اما من وقتی نگاه می‌کنم می‌بینم در سطح شهر من تئاتر الگو تولید نمی‌شود.
پدر تئاتر مدرن ایران هیچوقت عضو هیئت علمی نبود!
مرادی مدرک گرایی را از عوامل موثر در انتخاب افراد برای ادامه تحصیل در خارج از کشور دانست و گفت: متاسفانه ما آدم‌هایی را داریم که تنها به دلیل تحصیل در خارج از کشور، بدون هیچ کار تولیدی یا پژوهشی، عضو هیئت علمی دانشگاه شده‌اند. خب اینها چطور می‌توانند به دانشجوهای ما کارگردانی درس بدهند. برای همین وقتی به دانشگاه تهران، دانشگاه هنر و دانشگاه آزاد نگاه می‌کنیم، می‌بینیم از یک دوره‌ای به بعد فقدان کارگردان پرورش یافته داریم و برای اینهمه دانشجوی بازیگری که در کشور آموزش می‌بینند، کارگردان نداریم که تولید کار و فکر کند. متاسفانه قوانین اداری ما این فقدان‌ها را به وجود می‌آورند چون مدرک‌گرا هستند. آقای سمندریان ۲۰ سال در دانشگاه تهران درس داد ولی هیچوقت عضو هیئت علمی نبود! مگر ما نمی‌گوییم ایشان پدر تئاتر مدرن ایران بود. می‌خواهم بگویم این مسئله‌ی سیستم اداری ماست.
تئاتر برآیند جامعه خودش است
مرادی در خاتمه گفت: تئاتر برآیند جامعه خودش است. انتخاب‌های ما به عنوان کارگردان، انتخاب‌های برآیند آن جامعه‌ای‌ست که در آن زندگی می‌کنیم. بنابراین وقتی تو از یک جامعه‌ای جدا می‌شوی و به یک جامعه جدید می‌روی اول باید آن جامعه را کشف کنی و آن آدم‌ها را پیدا کنی. وقتی تو وارد جامعه جدیدی می‌شوی گاهی این شانس را داری که به بدنه آن جامعه متصل شوی ولی گاهی این شانس را نداری. از مشکلات مهم در این راه زبان بوده که چالش بزرگی است. به نظر من امروزه در دنیا مهمترین مسئله، گفتگوست. در تمام مراکز فرهنگی بزرگ دنیا و تمام جشنواره‌های مختلف همکاری‌های بینا فرهنگی وجود دارد که بسیار مهم هستند و باعث تاثیر کشورها روی همدیگر می‌شوند. این اتفاق باید به عنوان یک ماموریت فرهنگی در کشور ما احیا شود و ما بتوانیم برویم و گفتگوی فرهنگی کشور خودمان را با کشورهای دیگر ایجاد کنیم و همچنین این گفتگو را در ایران بوجود بیاوریم.
