۱۵ میلیون دلار سود صادرات ظروف لالجین در سال گذشته/ظروف سفالی فقط ۸ درصد سرب دارند+عکس

به گزارش خبرنگار ایلنا، شهر لالجین یکی از قطب‌های گردشگری استان همدان بوده که از ثبت آن به‌عنوان شهر جهانی سفال چند وقتی می‌گذرد و از آن به‌عنوان پایتخت سفال و سرامیک ایران نام برده می‌شود؛ با این وجود هنوز تصور عامه مردم نسبت به ظروف سفالی این شهر به‌این صورت است که نمی‌توان از آنها برای غذا استفاده کرد و اغلب به خرید اجناس چینی راغب هستند.

امین محبی (شهردار شهر لالجین) درباره این موضوع گفت: براساس آمار گمرک فروش ما از صادرات ظروف سفالی در سال گذشته چیزی در حدود ۱۵ میلیون دلار و در سه ماهه اول امسال سه میلیون و ۲۵۰ هزار دلار بوده که این موضوع نشان از علاقه مردم به این ظروف دارد. اما این مسئله را نمی‌توان کتمان کرد که هنوز تصور غلطی مبنی بر استفاده از سرب در ظروف سفالی لالجین وجود دارد و اغلب این اجناس را برای تزئین مورد استفاده قرار می‌دهند.

وی افزود: همین مسئله سبب شده تا عده‌ای فکر ‌کنند که با استفاده از این ظروف دچار بیماری‌ می‌شوند، ولی این موضوع از لحاظ علمی قابل استناد نبوده و وقتی درباره آن با کارشناسان مختلف صحبت می‌کنیم، می‌گویند که درصد سرب ظروف سفالی به گونه‌ای نیست که بخواهد برای انسان مضر باشد و تاثیر منفی‌ای برای آنها ایجاد کند.

محبی ادامه داد: اگر در حال حاضر بازدیدی از سفال‌های شهر لالجین داشته باشید؛ متوجه تغییر قابل لمس آنها نسبت به چهار، پنج سال قبل خواهید شد. کیفیت ظروف در کنار رنگ و طراحی آنها به مراتب بهتر شده و این موضوع به‌خوبی قابل لمس است.

محمدرضا قادری (مسئول میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری لالجین) نیز درباره استفاده سرب در ظروف سفالی شهر لالجین توضیح داد: در گذشته برای لعاب ظرف‌های مصرفی از سرب استفاده می‌کردند اما دو سه سالی است که از جهانی شدن شهر لالجین می‌گذرد و از آن زمان سرب از پروسه ظروف مصرفی ما خارج شده و تنها هشت درصد از آن برای رنگ ظروف سفالی مصرفی استفاده می‌شود که برای مردم مضر نیست. البته برای ایجاد زیبایی و براقیت در ظروف تزئینی، استفاده از سرب مورد نیاز بوده و مسئله آنها با ظروف سفالی مصرفی متفاوت است.

وی همینطور درباره فروش سفال‌ها و ظروف چینی در شهر لالجین که به‌نوعی قطب ظروف سفالی ایران و خاورمیانه محسوب می‌شود، بیان کرد: ابتدا باید بگویم که این ظروف سفال نیستند و از جنس سرامیک ساخته شده‌اند که درگذشته مقدار زیادی از آنها موجود بود ولی از زمانی که لاله‌جین به‌عنوان شهر جهانی ثبت شده؛ به دلیل بحث اشتغال، صادرکنندگان ما سعی می‌کنند که دیگر چنین اجناسی را وارد نکنند.

مسئول میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری لالجین افزود: البته در گذشته وجود این اجناس رقابتی را ایجاد کرد که سبب تنوع محصولات سفالی ما شد و ازین حیث این موضوع به نفع لالجین تمام شد، اما در شرایط فعلی درصد این محصولات به صفر رسیده و اگر شما به ۱۰ فروشگاه سر بزنید، تعداد کمی از آنها را خواهید یافت. به‌علاوه این موضوع در حال حاضر واردات جنس چینی هزینه زیادی داشته و به‌این صورت قدرت خرید آنها وجود ندارد. به‌همین دلیل امروز واردات محصولات چینی صرفه اقتصادی نداشته و چنین کاری انجام نمی‌شود.

ناصر خلیلی‌فر (مدیر فروشگاه خاکاب لالجین) درباره وجود اجناس چینی در این شهر گفت: در گذشته این اجناس به نسبت سفال‌های لالجین از قیمت پایین‌تری برخوردار بودند و همین موضوع مشکلات زیادی را ایجاد می‌کرد ولی درحال حاضر باتوجه به نوسانات ارز دیگر قیمت آنها پایین نبوده و این موضوع به نفع ما شده است. البته این مسئله به صورت تصادفی و محصول شرایط کشور است که اگر نبود شاید هنوز ما با چنین معضلی مواجه بودیم.

وی افزود: لالجین همه‌چیز برای تولید دارد و وجود جنس چینی در آن به شخصه برای من که تولیدکننده هستم همانند سم عمل می‌کند. اما اگر قرار است چنین اجناسی هم وجود داشته باشند، باید برای آنها منطقه تحت عنوان چینی فروش‌ها درنظر گرفته شود و از ورود آنها به فروشگاه‌های شهر جلوگیری به عمل آید.