واکنش روزنامه ال موندو اسپانیا به تازه‌ترین اثر فرهادی
با آغاز اکران عمومی فیلم «همه می‌دانند» در فرانسه، در دو روز گذشته صد و پنجاه هزار نفر به تماشای این فیلم نشسته‌اند.
به گزارش ایلنا، با آغاز اکران عمومی فیلم «همه می‌دانند» در فرانسه، در دو روز گذشته صد و پنجاه هزار نفر به تماشای این فیلم نشسته‌اند.«همه می‌دانند» اکران عمومی خود را با ۴۳۰ سینما در فرانسه آغاز کرده است. این فیلم روز گذشته میزبان هفتاد و پنج هزار نفر در سالن‌های سینما بوده است.این فیلم از نهم ماه می‌در سینماهای فرانسه اکران عمومی شده است.
همچنین لوییس مارتینز منتقد سینما و فرستاده آل موندو به جشنواره کن در این نوشتار می‌نویسد: سینمای او آنقدر رمز آمیز در عین حال شفاف است که با هر تماشاگری ارتباط برقرار می‌کند و نمی‌دانیم که آیا ما بخشی از داستان او هستیم یا نه؟ و در نهایت تردید ما تاییدی است؛ بله عضو آن هستیم.
آل موندو تاکید می‌کند: «همه می‌دانند» که گشایشگر جشنواره کن بود اسپانیای واقعی است. در این داستان که در یک روستای منطقه کاستیل (مرکز اسپانیا) جریان دارد، خود ما اسپانیایی‌ها حاضر هستیم. اما می‌تواند ایران هم باشد. تومبوکتو (مالی) هم می‌تواند باشد. بر همین مبنی است که کارگردان فیلم تاکید می‌کند: آنچه فرهنگ‌های گوناگون را به یکدیگر پیوند می‌دهد بسیار بیش از عوامل جدایی آنهاست.
به نوشته آل موندو در «همه می‌دانند» فرهادی بار دیگر از حرکات نمایشی دوری کرده تا واقعیت را از درون بسازد. اینگونه مکان و منشأ تأثیر گذار نیست. عملکرد او در تمام ساخته‌هایش در همین چارچوب بوده از شاهکار «جدایی نادر و سیمین» گرفته تا اثر تقریباً بی‌نقص «فروشنده» و اکنون در فیلم تازه خود.
منتقد اسپانیایی می‌نویسد: از منظری ممکن است فیلم تازه، هیجانی همانند کارهای بزرگ قبلی او نداشته باشد ولی باز هم به تجزیه و تحلیل «دروغ» و بازگشت به آن و همچنین گذشته اغواگر تحریف شده و در عین حال دردناک برمی‌گردد. باز هم خانواده به شکل جامعه‌ای مرموز ترسیم شده و آنقدر به ما نزدیک است که سخت می‌توان فهمید ما عضوی از آن هستیم یا اوست که ما را دربرگرفته است.
آل موندو ادامه می‌دهد: هنرپیشه‌های ناب اسپانیایی نیز به دقت برای فیلم انتخاب شده‌اند. چهره‌هایی چون پنه‌لوپه کروز و خاویر باردم و در کنار آنان ادواردو فرناندز، الویرا مینگز، باربارا لنی، رامون بارآ و ایما کوئه ستا، غربیه داستان نیز ریکاردو دارین آرژانتینی است.
لوییس مارتینز تاکید می‌کند: «سال‌ها از توان فرهادی برای به تصویر کشیدن جامه ایران تمجید شده است و اکنون او در پی روایت‌های جهانشمول در ریشه‌های بومی هر محل است. او در فیلم تازه خود با همان شیوه‌های خویش، ویژگی‌های جامعه روستایی را بیان می‌کند و در لحظاتی ما را شگفت‌زده می‌سازد. به خوبی درون مایه‌های نفرت را به تصویر می‌کشد و همچنین خصومت‌های ویژه یک روستای آفتاب‌گیر را یادآوری می‌کند.
