تلاشهای موزیسین ایرانی که «نفس تازه موسیقی موغامات» نام گرفت/ استقبال آذربایجانیها از آثار آهنگساز و خواننده ایرانی+فیلم
گروه دلنوازان آذربایجان یا همان «کونول آنسامبلی» با آهنگسازی فرامرز گرمرودی کنسرتی را در باکو روی صحنه برد که برخی منتقدان روس و موزیسینهای آذربایجانی از این اجرا با عنوان «نفس تازه موسیقی موغامات» یاد کردند.
دامون ششبلوکی (موزیسین، پژوهشگر و مدیربرنامههای گروه دلنوازان آذربایجان «کونول آنسامبلی در ایران») به خبرنگار ایلنا گفت: گروه دلنوازان آذربایجان که با عنوان «کونول آنسامبلی» نیز شناخته میشود با آهنگسازی و سرپرستی فرامرز گرمرودی؛ کنسرتی را در سالن مرکز موغام باکو روی صحنه برد که مورد توجه اهالی موسیقی آذربایجان و منتقدان موسیقی روس قرار گرفت.
وی در ادامه افزود: این کنسرت در فضای شور و همایون برگزار شد و در اجرای این قطعات نیز هنرمندانی که «خالق آرتیستی» هستند یا به نوعی نشان درجه یک هنری دارند مانند نزاکت تیموراف، آیرگون بایراماوا، احترام حسیناف و عارف بابایوف بخشهای آوازی کنسرت را اجرا کردند.
این پژوهشگر همچنین عنوان کرد: آقای گرمرودی که آهنگسازی این قطعات را انجام داده هم در حوزه موسیقی ردیفی تطبیقی ایران و هم در زمینه موغامهای آذربایجان فعالیتهایی را انجام داده و حتی کنسرتی را چند سال قبل به همراه ارکستر سمفونیک آذربایجان در سالن میلاد نمایشگلاه بینالمللی تهران روی صحنه برد.
دامون ششبلوکی گفت: سازبندی گروه دلنوازان آذربایجان «کونول آنسامبلی در ایران» براساس حضور سازهای بم و استفاده صحیح از این رنج صدایی صورت گرفته و از بمکمانچه، بمتار و عود در کنسرت استفاده شده است. نکتهای که برخی منتقدان در مورد سازبندی گروه دلنوازان آذربایجان «کونول آنسامبلی در ایران» بر آن تاکید میکردند به کارکردی مربوط میشود که برای ساز عود در اجرای قطعات درنظر گرفته شده بود. در بسیاری از مواقع در گروهها و آنسامبلهای مختلف، از عود در نقشی مانند نقش ساز بمکمانچه استفاده میشود اما در این گروه از عود در نقش و جایگاه واقع این ساز استفاده شده است. ترکیب سازهای بم در بخش کوبهایها نیز دیده میشود و از بم نقاره در این زمینه استفاده شده است.
این موزیسین ادامه داد: یکی دیگر از ویژگیهای این کنسرت اجرای قطعاتی با اشعار شیخ محمد فضولی است. اشعار فضولی به لحاظ پیچیدگیهای فنی، جزو کارهای سختی محسوب میشود که خوانندهها کمتر به سراغ آنها میروند. البته در این مجموعه از اشعار فولک و همچنین برخی سرودههای خود گرمرودی نیز استفاده شده است.
وی همچنین درباره واکنشهایی که به اجرای گروه دلنوازان آذربایجان «کونول آنسامبلی در ایران» صورت گرفته عنوان کرد: آقای «آفت اسلام» ژورنالیست مشهور روسی در حوزه نقد هنر و موسیقی محسوب میشود. او درباره این اجرا تاکید کرده که چنین کنسرتی را میتوان «نفس تازه موسیقی موغامات» به حساب آورد.
ششبلوکی گفت: گروه دلنوازان آذربایجان «کونول آنسامبلی در ایران» را فرامرز گرمارودی (نوازنده عود و آواز)، علی آقا سعدیاف (تار)، الشن منصور اف (کمانچه)، فرید بابایوف (بم کمانچه)، شیرزاد فتحعلیاف (بالابان و سرنا و توتک)، کامران کریماف (نقاره آذربایجانی) و حسامالدین عزیزاف (بم نقاره) تشکیل میدهند.
وی درباره سایر فعالیتهای گرمرودی گفت: فرامرز گرمرودی یک برنامه تلویزیونی با عنوان «موغام و معنویت» در تلویزیون باکو دارد که کارشناسمجری و تهیهکنندگی برنامه با خود اوست. این برنامه درباره ادبیات و موسیقی است و هر هفته تعدادی از موسیقیدانهای آذربایجانی میهمان برنامهاش هستند. این در حالی است که فرامرز گرمارودی پیشتر نیز با همکاری موسسه ماهور هفت سیدی در حوزه تارنوازی باکو با اجرای مالک منصوراف را در ایران نیز منتشر کرده است. او طی سالهای اخیر اجراهایی نیز در برج میلاد و با ارکستر سمفونیک آذربایجان در سالن نمایشگاه بینالمللی تهران روی صحنه برده است. البته کنسرتهای بسیاری نیز در خارج از ایران داشته است.
از اینجا میتوانید بخشی از سخنان استاد علی بابا ممداف (آهنگساز مطرح کشور آذربایجان) را درباره فرامرز گرمرودی ببینید و بشنوید:
استاد علی بابا ممداف در این فیلم گفته است:
«سکینه خانم (استاد سکینه اسماعیل اوا) با آنها (فرامرز گرمرودی) رفت و آمد داشت و مرا با ایشان آشنا کرد. میگفت ایشان، هم خوب عود مینوازد و هم خوب میخواند. وقتی با او (گرمرودی) حرف زدم دیدم با شعرای زیادی مثل فضولی، حافظ و... آشناست. کسی که به شعر علاقه دارد انسانی اصیل است.
بعدها او یک کنسرت ملی برگزار کرد و مرا هم به آن دعوت کرد. من با اینکه به این برنامهها علاقه دارم اما اغلب نمیتوانم به این جور برنامهها بروم. اما به دیدن این کنسرت آخر آنها رفتم و واقعا هم از دیدنش ذوق زیادی کردم. ایشان (در فضای) همایون میخواند که اصل موغام است. خیلی درست و خوب خواند و خوشم آمد. دیدم این {گرمرودی} آدم بااستعدادی است؛ هم عود مینوازد و هم میخواند. انسان خوب و زیبا و مستعدی است. زیبایی او به این است که هم به مقامات علاقه دارد و هم به شعر.»