ثبت و ضبط بیش از چهار هزار یافته فرهنگی
سومین و آخرین فصل از کاوش در تپه شماره ۸ از محوطه عظیم و روباز پارینه سنگی می‌رکِ سمنان با ثبت و ضبط بیش از چهار هزار یافته فرهنگی و همچنین با همکاری پژوهشگرانی از موزه انسان‌شناسی پاریس، مرکز ملی علوم فرانسه، دانشگاه فرارا و دانشگاه بوردو به پایان رسید.
به گزارش ایلنا، حامد وحدتی نسب، (سرپرست کاوش در محوطه پارینه سنگی می‌رکِ سمنان) با اعلام این خبر گقت: ثبت و ضبط بیش از چهار هزار یافته فرهنگی در شکل دست افزارهای سنگی و بقایای استخوانی جانوران از اعماق نهشته‌های زیرین تپه و به دست آوردن تصویری واضح از دیرین-اقلیم منطقه و صنایع سنگی متداول، دستاورد سه فصل کاوش در تپه شماره ۸ محوطه می‌رکِ سمنان بود.
تکمیل مطالعات رسوب شناسیِ منجر به شکل گیری محوطه و بازسازی دقیق نحوه شکل گیری تپه شماره ۸، کالیبره کردن گاهنگاری-های مطلق انجام شده به روش OSL را اهداف اساسی در این فصل برشمرد.
این دانشیار گروه باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس در ادامه نمونه برداری برای انجام گاهنگاری‌های بیشتر، بررسی کوهستان‌های مشرف به کویر مرکزی در منطقه مهدیشهر (توسط تیمی جداگانه به سرپرستی مژگان جایز از پژوهشکده باستان‌شناسی) و تکمیل کاوش در بخشهای ناتمام مانده از ترانشه سال گذشته را از دیگر اهداف این فصل از کاوش در محوطه پارینه سنگی می‌رکِ اعلاک کرد.
نوسانات اقلیمی در ۷۰ هزار سال گذشته
به گفته این باستان‌شناس، نتایج مقدماتی به دست آمده از سومین فصل کاوش در تایید و تکمیل نتایج سالیان گذشته بوده و حاکی از این است که منطقه مورد مطالعه (جنوب سمنان) درخلال ۷۰ هزار سال گذشته به کررات دچار نوسانات اقلیمی شده است.
او با اشاره به اینکه در مواقعی کل دشت به شکل مرداب درآمده و سپس برجستگی‌های خشکی برای سکونت انسان عصر پارینه-سنگی در آن شکل گرفته است، گفت: بقایای شکار انسان در شکل استخوان‌های اسب وحشی، گاومیش و گوزن در کنار هزاران قطعه دست افزارسنگی شاخص دوران پارینه سنگی میانی در کنار نتایج گاهنگاری مطلق نهشته‌های باستانی همگی در تایید این گزاره هستند که می‌رک از حوالی ۷۰ هزار سال پیش و به احتمال زیاد توسط نوعی از انسانِ منقرض شده به نام انسان نئاندرتال مورد سکونت‌های موقت ولی مکرر قرار گرفته است.
وحدتی نسب افزود: چنین استقرارهایی به ویژه در مراحلی که منطقه خشک و قابل سکونت بوده تا اغازین روزهای دوره پارینه سنگی جدید (حوالی ۳۵ هزار سال پیش) ادامه یافته است.
می‌رک محوطه‌ای کلیدی در ایران و جهان
او خاطر نشان کرد: محوطه در زمان حضور نوع جدیدی از انسان (انسان هوشمند) که جد تمامی انسان‌های امروزین محسوب می‌شود نیز شاهد ادامه یافتن استقرارهای انسانی بوده است.
او با اشاره به ثبت و ضبط بقایای فرهنگی این انسان که کاملا با انسان پیشین (نئاندرتال) متمایز است، در نهشته‌های بالایی محوطه گفت: از همین روی می‌رک یکی از محوطه‌های کلیدی در ایران و جهان است که می‌تواند پاسخگوی پرسش محوری چگونگی نحوه تعامل انسان نئاندرتال با انسان هوشمند باشد.
این باستان‌شناس در پایان ماحصل سه فصل کاوش در تپه شماره ۸ محوطه می‌رکِ سمنان را ثبت و ضبط بیش از چهار هزار یافته فرهنگی در شکل دست افزارهای سنگی و بقایای استخوانی جانوران از اعماق نهشته‌های زیرین تپه، به دست اوردن تصویری واضح از دیرین-اقلیم منطقه و صنایع سنگی متداول در آن زمان اعلام کرد.
سومین و آخرین فصل از کاوش در تپه شماره ۸ از محوطه عظیم و روباز پارینه سنگی می‌رک سمنان با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
