یادداشت قنبرزاده درباره مهمترین سرنا نواز تالش

به گزارش ایلنا، قنبرزاده در این یادداشت آورده است:

محمد صابری معروف به حسین دایی در سال ۱۳۱۴ در یکی از روستای سر سبز دارباغ از توابع شهرستان فومن واقع در استان گیلان به دنیا آمد. پدر ایشان یکی از نوازندگان سازهای محلی بود.

محمد صابری شولمی یا همان حسین دایی به دلیل ویژگی‌های اخلاقی‌اش و مهربانی و محبتی که داشت تمام مردم روستا و شهرستان فومن او را به نام حسین دایی صدا می‌زدند.

از مرحوم صابری هفت فرزند به یادگار مانده که آنها را با زحمات فراوان پرورش داده است؛ تنها راه امرار معاش محمد صابری شولمی از راه گارکری و نوازندگی‌سرنا بود. ایشان ابتدا نوازنده "نی‌لبک" و "نی له له" یا همان نی هفت بند بود و با تشویق‌های بردار بزرگ‌ترش یعنی مرحوم قنبر صابری معروف به قنبر دایی به نوزندگی ساز سرنا روی آورد و به همراه بردارش که ایشان نیز از نوازندگان دوهل بود در تمام میادین کشتی گیله مردی که سازهای سرنا و دوهل از ارکان این ورزش محسوب می‌شود، حضور داشت.

نکته جالب این بود که اگر در ورود محمد صابری‌شولمی و برادرش به این گونه مراسم وقفه‌ای پیش می‌آمد مسابقات پهلوانی کشتی برگزار نمی‌شد تا آنها از راه برسند.

همانطور که می‌دانید بخش مهمی از فرهنگ هر سرزمینی به هنرهایی بازمی‌گردد که در زندگی عادی مردم کاربرد جدی دارد. موسیقی نیز بخش مهمی از فرهنگ اکثر مناطق کشور ما محسوب می‌شود. یکی از جلوه‌های موسیقی فولک هر منطقه‌ای نیز به شادیانه‌های مردم، به خصوص اجرای موسیقی در مراسم عروسی اختصاص دارد. مرحوم محمد صابری شولمی و برادرش نیز در بیشتر عروسی‌های منطقه فومنات حضور داشتند و جالب اینکه به دلیل مشکلات مالی که خودش در زمان عروسی‌اش با آن روبرو بود، هیچ وقت با صاحب مجلس عروسی‌ برای پول گرفتن قرارداد نمی‌بست و نمی‌خواست کسی در این زمینه در زحمت بیفتد.

حسین دایی در بیش از صد و بیست جشنواره موسیقی کشوری و استانی و شهرستانی حضور پیدا کرد و همواره با اجرای موسیقی خاص منطقه تالش مورد توجه قرار می‌گرفت. روحش شاد و راه‌اش پر ره‌رو باد.