نادر مشایخی اینترارکستر تهران را افتتاح کرد؛
بریکولاژهای نادر مشایخی به صدا درآمدند!
اینتر ارکستر تهران به رهبری نادر مشایخی روز دوشنبه بیست و سوم اسفند نود و پنج و در آخرین روزهای سال در تالار آسمان روی صحنه رفت.
به گزارش ایلنا، این ارکستر با همنشینی غیر تلفیقی سازهای سمفونیک و ایرانی شکل گرفته بود و رهبر پیش از هر قطعه توضیحاتی درباره هر اثر و آهنگساز آن ارائه میکرد.
در این اجرا قطعاتی از آروو پرت آهنگساز معاصر اهل استونی، ژان باتیست لولی، آهنگساز باروک فرانسوی، یوهان سباستین باخ با خوانندگی بهرنگ شگرف کار و نوازنده ابوا، سیما تاجیک اجرا شد. همچنین دو قطعه از نادر مشایخی به نام "بریکولاژ" نواخته شد که در هر دوی این قطعات سولیست مهمان از کشور اتریش، دکتر رنالد دپه نوازنده کلارینت و ساکسیفون، اینتر ارکستر تهران را همراهی کرد.
مشایخی در میان توضیحات خود رپرتوار اینتر ارکستر را خلاف رپرتوارهای رایج و معمول ارکسترهای سمفونیک دانست. وی گفت: بطور معمول در کنسرتهای سمفونیک تنها قطعاتی از چند دوره مختلف نواخته شده و تمام شود. ولی ما میخواهیم در هر اجرا یک چیز جدیدی را جدای از اجرای قطعات خلق کنیمو به دست مخاطب بدهیم تا با خود به همراه ببرد.»نادر مشایخی معتقد است که رپرتوار اجرایی اینتر ارکستر به تمام نوازندگان و همچنین به مخاطبینی که در سالن حضور دارند بستگی دارد و رپرتوار است که باید خود را با آن ها وفق دهد.
مشایخی درباره شکل گیری اینتر ارکستر تهران گفت: این اولین کنسرت ماست. اینتر ارکستر تهران بصورت خصوصی شکل گرفته و از حمایت مالی دولتی برخوردار نیست. این کنسرت با زحمت و کار شخصی شکل گرفته. ما می خواستیم ببینیم برای اجرای یک کنسرت ارکسترال بصورت خصوصی چه مشکلاتی سر راه مان به وجود خواهد آمد، و این مشکلات واقعاً زیاد بودند. با این حال ما از خود مشکلات به عنوان متریالِ کار استفاده کردیم و کاری را به انجام رساندیم که در عمل نشدنی بود.
مشایخی در پایان کنسرت از وحید افتخار حسینی، مدیر ارکستر و دستیار رهبر تشکر کرد و افزود: این کنسرت حاصل کار و زحمات افتخار حسینی بود.
وحید افتخار حسینی، مدیر ارکستر نیز در حاشیه کنسرت از فرهنگستان هنر، مجتمع فرهنگی هنری آسمان، و دفتر موسیقی ارشاد برای حمایت ها و مساعدت های موثرشان تشکر کرد و افزود: بدون کمک مدیران فهیم فرهنگی، حرکت های مستقل نمی توانند به حیات خود ادامه دهند. وی افزود «اکثر دوستان من می گفتند که به اجرا رساندن چنین کنسرتی با بیش از 50 نوازنده و در این وقت سال ممکن نیست. ولی شعار ما این است که غیر ممکن را ممکن کنیم. من از تمام نوازندگان و اعضای تیم اجرایی ام تشکر میکنم که بصورت دواطلبانه و بدون چشم داشت به من کمک کردند تا این رویداد را ممکن کنیم.