اشک‌های کارگردان انزوا در نشست خبری/باندهای سینما جلوی کسی که سالم کار کند را می‌گیرند

به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری فیلم "انزوا" با حضور  نویسنده و کارگردان (مرتضی علی عباس میرزایی)، پیمان جعفری (تهیه‌کننده)، لیندا کیانی، بهنوش بختیاری، امیرعلی دانایی (بازیگران) و جمعی دیگر از عوامل این فیلم در کاخ جشنواره برگزار شد.

مرتضی علی عباس میرزایی (نویسنده و کارگردان) در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر اینکه این فیلم چقدر برگرفته از زندگی خود او بوده است، دچار احساسات شده و با گریه گفت: می خواستم فیلمی بسازم که همه آن آدم‌هایی که در این سال‌ها به رفقای من که امروز زیر یک متر و نیم خاک رفته‌اند، نه گفتند و نگذاشتند فیلم بسازند. رفقایی که آدم‌هایی با استعداد و بی‌نظیر بودند و مایوس و ناامید شدند.

عباس میرزایی ادامه داد: می‌خواستم نشان دهم که می‌توانیم مقاومت کنیم و فیلم بسازیم و قهرمان را به سینمای ایران برگردانیم چراکه تک تک ما قهرمانیم. ادامه دادم تا این فیلم را بسازم که رفقایم با افتخار سرشان را بالا بگیرند و بدانند این سد می‌شکند و می‌توانند فیلم بسازند.

این کارگردان یادآور شد: می‌خواستم ثابت کنم ما منزوی نیستیم و می‌توانیم فیلمی بسازیم که چنین ساختار و فرم بیانی داشته باشد؛ یاد تشییع جنازه نیما طباطبایی افتادم که امسال باید اولین فیلمش را می‌ساخت نه اینکه زیر خاک برود. خواهش می‌کنم بزرگترها کمی به ما توجه کنند.

عباس میرزایی "انزوا" را اولین فیلم بلند سینمایی خود خواند و گفت: هرچند اعتقاد ندارم که این فیلم اولم است، چون قبلا فیلم کوتاه و مستند ساخته بودم و فکر می کنم فیلم اول برای کسی است که تا به حال دکوپاژ نکرده است.

کارگردان‌های جوان برای ساخت یک فیلم از هفت‌خوان می‌گذرند

بهنوش بختیاری (بازیگر) نیز در این نشست با بیان اینکه اولین بار بود نسخه کامل فیلم را می‌دید، گفت: هنوز در شوک هستم، چون «انزوا» خیلی فیلم خوب و استخوان‌داری شده است. من از اول می‌دانستم نقشم در این فیلم کوتاه است، اما به استعداد و ذات سینمایی مرتضی علی عباس میرزایی شک نداشتم.

بختیاری خاطرنشان کرد: از مسئولان خواهش می‌کنم که بچه‌های جوان سینمای ما را که استعداد ناب دارند حمایت کنند. فیلمسازان از هفت خوان می گذرند تا فیلمی بسازند، دیگر نباید درگیر مادیات شوند و فیلمسازی شان برای نبود سرمایه‌گذار به تعویق بیفتد.

این بازیگر ادامه داد: مشکل سانسور که بماند، پروسه سخت فیلمسازی هم که یک طرف، این بی‌پولی هم کار را برای فیلمسازان جوان خیلی سخت کرده است؛ هرسال هم همین‌ها را می‌گوییم و اتفاقی نمی‌افتد.

بختیاری با بیان اینکه من مسیرم را مدتی است در بازیگری تغییر داده‌ام، گفت: هرچند معتقدم در سینما پارتی سالاری است، اما بعد از بیست سال با بازی در دو، سه سکانس، می‌خواهم خودم را ثابت کنم و این کار سختی است. امیدوارم بازیگران را بر اساس شخصیت بازیگری‌شان انتخاب کنند.

لعیا میرزایی تدوینگر و بازیگر فیلم "انزوا" نیز گفت: قرار نبود نقش زهره را بازی کنم اما این نقش را به خیلی‌ها پیشنهاد دادیم و قبول نکردند. فکر نمی‌کردیم بعضی از بازیگران برایشان اندازه و زمان فیلم مطرح باشد. در دقایق آخر من به کار پیوستم حتی تا لحظه تست گریم امیدوار بودیم بازیگر دیگری این نقش را قبول کند.

این بازیگر همچنین نقش زهره را شبیه مادرانی مانند مادر خود خواند و گفت: مادرانی که بی‌سرپرست یا بدسرپرست هستند و فرزندان‌شان را با آبرو بزرگ می‌کنند و صورت‌شان را با سیلی سرخ نگه می‌دارند.

میرزایی ادامه داد: امیدوارم به گوش مسئولان برسد که زنان و مادران ایرانی را قضاوت ناعادلانه نکنند. خیلی از آنها قهرمان‌های زندگی ما هستند و باید فکری اساسی برایشان شود. باید قدر این زن‌ها و مادران دانسته شود.

نمی‌دانم چطور گدار و قادری را بهم رساندم!/ از حاتمی و کیمیایی تاثیر گرفته‌ام

عباس میرزایی در پاسخ به سوالی که گفته بود چطور توانسته ترکیبی از سینمای گدار و ایرج قادری را در فیلمش بهم برساند گفت: نمی‌دانم چطور این کار را کرده‌ام! من هم ایرج قادری و هم ژان لوک گدار را دوست دارم اما اگر می‌گویید این دو را در فیلم‌ام بهم رسانده‌ام نمی‌دانم چطور این کار را کرده‌ام.

این نویسنده و کارگردان در پاسخ به سوال خبرنگار دیگری که ردپای سینمای مسعود کیمیایی را به لحاظ محتوا و شخصیت‌ها در انزوا پررنگ دیده بود، گفت: من عاشق آقای کیمیایی و همینطور عاشق علی حاتمی هستم و معتقدم سینما بدون بزرگانش معنا و مفهوم ندارد. طبیعی است آدم‌ها از کسانی که دوست دارند تاثیر می‌پذیرند و من از حاتمی و کیمیایی تاثیر گرفته‌ام.

عباس میرزایی همچنین در پاسخ به سوالی که آیا قصد ندارد اسمش را کوتاه کند تا در سینما راحت‌تر مورد خطاب قرار بگیرد گفت: در خانواده ما کسی نام علی را تنهایی ندارد. از آنجایی که قسمِ راستِ پدرم «مرتضی علی» بود نام من را هم اینطور گذاشتند. خیلی جاها به خطا این اسم گیر کردم اما سعی کردم از آن مراقبت کنم و حتی سینما هم نمی‌تواند نام‌ام را از من بگیرد.

باندهای سینما جلوی کسی که دنبال سالم کار کردن باشد را می‌گیرند

امیرعلی دانایی (بازیگر) نیز در این نشست خبری گفت: ما در فضای ناسالمی در سینما کار می‌کنیم که هر آدم بااستعدادی که می‌خواهد بیاید کار کند به او انگ می‌زنند و آزارش می‌دهند.

دانایی ادامه داد: اگر کسی دنبال سالم کار کردن باشد باندهای سینما جلوی کارش را می‌گیرند. زمانی که مرتضی علی داستان این فیلم را برای من تعریف کرد فکر نمی‌کردم روزی ساخته شود. یک سال و نیم برای دریافت پروانه ساخت آن پشت در منتظر ماند و سرانجام این فیلم ساخته شد و خوشحالم که ماحصل آن مورد توجه قرار گرفته است.

او با بیان اینکه خیلی بد است که مرتضی علی در 35 سالگی چنین فیلمی می‌سازد، گفت: من با کارگردان‌های زیادی کار کرده‌ام. به من انگ زدند که به کارگردان‌ها پول داده‌ای تا در فیلم‌شان بازی کنی. مگر می‌شود به کسانی مثل مهرجویی، افخمی، الوند پول داد؟ می‌گویند بازیگری بلد نیستی. چطور می‌شود کسی هشت سال در یک سریال بازی کند و بازیگر نباشد؟

دانایی فیلم "انزوا" را بهترین فیلم سینمایی خود خواند و گفت: مرتضی علی عباس میرزایی پدیده است و مطمئنم فیلم های بهتری می‌سازد. امیدوارم بزرگترها به کارگردان‌های جوان توجه کنند و حسادت‌ها کنار برود تا کسانی که استعداد دارند بتوانند خودشان را نشان دهند.