خبرگزاری کار ایران

کاوه آفاق:

کاش با «فرهاد»ها و «شجریان»‌ها مقایسه شوم/ نژادپرست نیستم

کاش با «فرهاد»ها و «شجریان»‌ها مقایسه شوم/ نژادپرست نیستم
کد خبر : ۴۴۹۳۲۲

خواننده آلبوم «با قرص‌ها می‌رقصد...» که صحبت‌هایش در اجرای سی و دومین جشنواره موسیقی فجر در برج آزادی حواشی فراوانی را در رسانه‌ها داشت توضیحاتی را ارائه داد.

به گزارش ایلنا، کاوه آفاق برخی سوءبرداشت‌ها را دلیل اصلی این اتفاقات عنوان کرده و در توضیح حواشی بوجودآمده یادداشتی را تدوین و در اختیار رسانه‌ها قرار داده است که در ادامه متن کامل این یادداشت را می‌خوانید:

با عشق و احترام

به پیشگاه هموطنان گرامی

نکاتی کوتاه برای رفع سوء تفاهم‌ که می‌دانم شما اهل دغدغه‌ های فرهنگی هستید و امیدوارم وقت کنید این چند خط را بخوانید.

آیا تاکنون آن فیلم کامل و بریده نشده حرف‌هایم درباره‌ی مرحوم "لنون" را دیده‌اید؟ که از ایشان به عنوان مردی بزرگ یاد میکنم؟ این حقیر نه نژاد پرست است و نه متنفر از انگلوساکسون ها و هر نژاد دیگری. اما مُنزجر از کسانیست که ناآگاهانه چنان در طول تاریخ ذوب و بازیچه ی دست برخی‌ واقع شدند، که منافع سایر کشورها را بر منافع مردم عزیز میهنمان ترجیح دادند و اوضاع ما را در طول تاریخ به این‌جایی کشاندند که نه تنها دیگر خود را باور نداریم بلکه به کل اعتماد به نفس ملی مان را نیز از دست داده‌ایم.

در آن‌شب صحبت‌هایم را با طنزی بیان کردم که زبان بدن نیز تکمیل کننده آن بود. در فیلم کامل هم اگر دیده باشید همه حضار پس از آن دست به تشویق و خنده از طنز تلخ می‌زنند. به شیوه نویسنده بزرگمان ایرج پزشکزاد از انگلیس‌ها یاد کردم به منظور نقدِ شرایط فرهنگی امروز داخل کشور. نکته‌ای که حاضران در اجرا ظرافتش را درک کردند و بعضی ناظران بیرونی به قضاوت‌های ناعادلانه نشستند. وگرنه کیست که به احترام ادب و هنرمندی بسیاری از مردمان انگلستان و یا هرکشور پیشرفته‌ دیگری کلاه از سر برندارد؟

در زبان محاوره و کوچه و بازار ما نزدیک به نیم قرن است اصولا "انگلیسی" یا "کار کار ِانگلیسی‌هاست"کنایه به برخی ایرانی‌های داخلی و یا سیاستمداران اهل انگلستان و شیدای دولت انگلستان است.که حتما شنیده‌اید. پیش از قضاوت ناعادلانه آیا صحبت‌های این حقیر در آن فیلم درباره‌ شرایط اقتصادی، اجتماعی دهه ۱۹۶۰ جهان را دیده‌اید که در آن رنج‌های هنرمندان دنیای امروز را با آن زمان مقایسه کردم و گفتم ما هم اگر در یکی از مهدهای اقتصاد و موسیقی با قوی‌ترین رسانه‌ها و زبان مادریِ بین‌المللی و انواع امکانات مالی، فنی و.. هنرمندان انگلستان در پنجاه سال قبل زاییده می‌شدیم چیزی از آنان کم نداشتیم؟ آیا این حرف غلط است؟ آیا خود شما هموطن گرامی، تا به امروز حتی یکبار هم برایتان پیش نیامده که با خود گفته باشید که حَقِتان بیش از چیزی که تا امروز به‌دست آورده‌اید بوده و عدم امکانات گوناگون خیلی مواقع سد راهتان شده و نگذاشته که بتوانید از حداکثر استعداد و توان و تخصصتان استفاده کنید؟

صحبت آن بود و هست که کاش روزی برسد، افتخار این را‌ پیدا کنم که در صبر و شکیبایی و عشق به مردم و مملکت با کسانی همچون فرهادها، شجریان‌ها، علی حاتمی‌ها، مرتضی حنانه‌ها،کورش یغمایی‌ها، فریدون فروغی‌ها و... مقایسه شوم. بزرگانی که با همه سختی روزگار ساختند، اما برای مردم ماندند و ماندند و ماندند و تن به فرار از دردهایشان ندادند تا سهمی در فرهنگ‌سازی داشته باشند. آن روز افتخارآمیز اگر برسد من خاک پای این بزرگواران را خاضعانه بوسه باران خواهم کرد.

در پایان سپاسگزارم از آنانکه چون همیشه بی‌دریغ از میهن عزیزمان و مردمانش حمایت و در این حمایت ایستادگی کردند و در بحث میان هموطن و غیر هموطن آن کس که گفت:"زنده باد ایران"را انتخاب کردند.

فراموش نکنیم خورشید همواره از شرق طلوع کرده و خواهد کرد...

کوچک‌ترینِ شما ملت بزرگِ ایرانِ کبیر و قدرتمندمان...

کاوه آفاق

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز