«نفس» یادآور «الیور توئیست» است
پروفسور اوته هال، استاد دانشگاه بازل سوئیس و منتقد سینما معتقد است فیلم «نفس» پاسخ به پرسشهایی بوده که همواره درباره تاریخ معاصر ایران داشته است.
به گزارش ایلنا، پروفسور اوته هال (منتقد و پژوهشگر سوئیسی) که در سی و چهارمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر حضور داشت؛ به تماشای فیلم «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار نشست و نظراتی درباره این فیلم سینمایی ارائه کرد.
انعکاس نظرات این استاد دانشگاه و منتقد سوئیسی درباره فیلم «نفس»، پس از نامزد شدن این فیلم در 9 بخش توسط انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی حائز اهمیت است.
اوته هال در بخشهایی از صحبتهای خود درباره فیلم «نفس» گفت: این فیلم سینمایی جلوهگر غنای فرهنگ ایرانی است.
وی ادامه داد: «نفس» فیلمی خوب و تامل برانگیز است و من به عنوان یک پژوهشگر پاسخ بسیاری از سئوالات خود درباره تاریخ معاصر ایران را با دیدن این فیلم گرفتم و فکر میکنم با نگاه جدیدی خاطرات سالهای جنگ یا به عبارت بهتر تاریخ معاصر ایران را بررسی میکند.
این منتقد سوئیسی تاکید کرد: فیلم «نفس» تابلویی از مشکلات کودکان نسل گذشته که هشت سال جنگ ایران و عراق را تجربه کردند؛ پیش روی مخاطب میگذارد و فکر میکنم«نفس» عین زندگی و درباره بقاست و من غنای فرهنگی ایران را در لحظه لحظه فیلم به نظاره نشستم.
اوته هال بیان کرد: یکی از ویژگیهای شاخص این فیلم سینمایی این است که مخاطب از نگاه یک کودک و همراه با رویاهای او دنیا را میبیند و مطمئن هستم چنین فیلمهایی برای مردم در همه جای دنیا جالب و دیدنی خواهد بود.
استاد دانشگاه بازل سویس با اشاره به این مطلب که مرز باریکی بین خیال و واقعیت در فیلم «نفس» وجود دارد، گفت: از فرم کار لذت بردم و نرگس آبیار به عنوان کارگردان اثر توانسته بود منطق ساختاری در خاطرهگویی را تغییر دهد و بیننده متوجه مرز خیال و واقعیت نمیشود و ناخودآگاه خود را در دنیای تخیل کودک میبینید.
اوته هال با بیان این مطلب که فیلم «نفس» تداعیکننده اثری از پولانسکی است، گفت: من با دیدن این فیلم یاد «الیور توئیست» رومن پولانسکی افتادم. به نظرمن شباهت این دو فیلم در این است که هر دو از نگاه یک کودک و در موقعیتی کاملا دراماتیک روایت میشوند و تنها تفاوت آن انیمیشن به کار گرفته شده در فیلم «نفس» است.
وی ادامه داد: فیلم دیگری که به نظرم «نفس» به آن شباهت داشت، اثری با نام «طبل حلبی» در سینمای آلمان به کارگردانی فولکر اشلوندورف و براساس داستانی از گونتر گراس است که توانست در سال 1979 نخل طلای کن و اولین اسکار بهترین فیلم خارجی زبان را از آن خود کند.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود به بازی ساره نور موسوی به عنوان کاراکتر اصلی فیلم اشاره کرد و گفت: بازیگر کودک که در فیلم «بهار» نام داشت بازی فوقالعاده و کاملا حسی ارائه کرد.
اوتههال در پایان با اظهار امیدواری از اینکه فیلم «نفس» نماینده خوبی برای بیان صلح ازسوی سینمای ایران است، گفت: به لحاظ سیاسی نمیتوان پدیده شوم در دنیا را حل کرد، اما ساخته شدن فیلمهایی از این دست برای انتقال اهمیت مفهوم صلح در زندگی افراد به خصوص کودکان ضروری است و کاراکتر «بهار» میتواند به عنوان پیامآور صلحخواهی کودکان جنگ به دنیا معرفی شود.