فروش فیلم‌ها با پوسترهای سه‌کله‌ای/ خوشگل‌ها حرف اول را می‌زنند
یک طراح گرافیست با بیان اینکه استفاده ابزاری از چهره ستاره‌ها مانند اوایل انقلاب درحال تکرار است، گفت: ای کاش همانقدر که با حضور چند دیپلمات کار بلد در وزارت خارجه نتایج قابل قبولی به دست آوردیم، چند مدیر کاربلد سکان امور فرهنگی و هنری را به عهده می‌گرفتند و در این تیم فعالیت می‌کردند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پوسترهای فیلم و تئاتر به عنوان ویترین یک اثر سینمایی و نمایش هستند لذا ضرورت دارد به شکل جدی مورد توجه قرار گیرند. سال‌ها پیش در سینمای کشورمان شاهد شاهکارهایی بودیم که توسط افرادی همچون قباد شیوا، مرحوم ممیز، فرشید مثقالی و ... خلق می‌شد، کارهایی که در زمان خود بهترین بودند. اما متاسفانه آنچه در این سال‌ها می‌بینیم استفاده از تکنیک سه کله و بکار بردن تصاویر هنرپیشه‌های فیلم است، کارهایی که از لحاظ تکنیک اجرا و بیان بصری و گرافیکی بسیار ضعیف هستند. این وضعیت نابسامان امروز درباره پوسترهای تئاتر نیز مشاهده می‌شود و علیرغم سابقه و پیشینه‌ی تاریخی در این حوزه؛ شاهد هستیم پوسترهای تئاتر کم‌کم به آشفتگی که گربیانگیر پوسترهای فیلم‌های سینمایی هستند، دچار می‌شوند.
آرش تنهایی با اشاره به دیالوگی از فیلم کمال‌الملک، درباره پوسترهای تبلیغاتی فیلم‌های سینمایی اظهارکرد: یک پوستر و تبلیغات مناسب برای فیلم‌های سینما نیازمند یک صنعت درست سینما است، یک صنعت سینما نیاز به یک بستر قانونی مناسب دارد. وقتی ما در کشورمان اصولا مطالعه دقیقی درباره خیلی از پدیده‌ها نداریم، برایمان اهمیتی ندارد که این سینمای نیمه‌جان چگونه می‌تواند، بهتر باشد.
او با بیان اینکه در حقیقت مجموعه‌ای از عوامل در این صنعت دخیل هستند، افزود: به عقیده من تکلیف حاکمیت با سینما روشن نیست به همین دلیل تلاشی برای بهتر شدن وضعیت این سینما نمی‌کند و اگر اقداماتی هم انجام شود به دلیل نبود سواد و دانش کافی در این زمینه، تلاش عقیمی است.
این طراح گرافیک با تاکید بر اینکه نامناسب بودن پوسترهای تبلیغاتی سینمایی نیازمند یک بررسی ریشه‌ای است، گفت: دلایل گرافیکی بسیاری را برای نامناسب بودن پوسترها می‌توان بیان کرد. معتقدم پوسترهای جشنواره‌هایی مانند فیلم فجر و تئاتر فجر که به نظر برخی‌ها بد است، برازنده‌ترین پوسترها برای این جشنواره‌ها هستند چراکه نشان دهنده سلیقه، تفکر و نگاه مدیران ما هستند. مانند لباس کاروان ورزشی ایران در المپیک که کاملا همین را نشان می‌داد.
سینمای بدون تقوایی، بیضایی و کیارستمی همین است. سینمایی که دچار روند تجاری مصرف‌گراست و سیستم دولتی در این مسیر نقش اساسی دارد. متاسفانه سانسور و ممیزی در این سینما به قدری زیاد است که با این وضعیت این سینما امکان ادامه حیات ندارد.
تنهایی در زمینه فرهنگ‌سازی درباره پوسترهای تبلیغاتی، توضیح داد: معتقدم تغییرات فرهنگی را باید از جزء شروع کرد. وقتی تهیه‌کننده پوسترهای سه‌کله‌ای را دلیلی برای فروش بیشتر فیلم می‌داند پس دیگر نمی‌توان غیر از آن طرحی ارائه کرد چراکه تهیه‌کننده کارفرماست. از طرف دیگر پوسترهای فیلم فقط در مقابل سینما نصب می‌شوند پس اگر یک شاهکار هنری باشد یا یک ایده بد، فرقی ندارد.
او خاطرنشان کرد: ای‌کاش مسئولین هنرمندان را نیز در زمره کارگران حساب می‌کردند و اجازه تبلیغ کالای ایرانی آن‌ها یعنی آثارشان را می‌دانند چراکه اگر هنرمند کار کند و شغل داشته باشد می‌تواند به معیشت خود ادامه دهد. معتقدم ما در همه هنرها ازجمله رمان، هنرهای تجسمی و سینما با این مشکل روبرو هستیم.
این طراح گرافیک با بیان اینکه تصور می‌کنم دولت دخالت کمتری نسبت به تئاتر داشته، تصریح کرد: همانطور که می‌بینیم پوسترهای تئاتر نسبت به سینما فاجعه بار نیست البته تئاتر هم اخیرا وارد این بازی شده و بیلبوردهایی که از پوسترهای تئاتر نصب می‌شود کم‌کم به سرانجام پوسترهای سینمایی دچار می‌شوند.
تنهایی به استفاده ابزاری چهره ستاره‌ها در پوسترها اشاره کرد و گفت: آنچه اوایل انقلاب رواج داشت امروز در حال تکرار است و البته وقتی تفکر و اندیشه ارزشی ندارند، تهیه‌کننده و کارگردان مجبور است برای معیشت خود به این مسائل روی آورد چراکه حضور بازیگر مهمتر از فیلم‌نامه است به همین دلیل در پوسترها از تکنیک معروف سه کله استفاده می‌شود.
او با اشاره به اینکه در سینمای غرب دو مکتب در طراحی پوستر وجود دارد، توضیح داد: یک نوع طراحی مخصوص فیلم‌های هالیوودی است و سعی می‌کنند با استفاده از دانش و تکنیک روز و همچنین عکس‌های استاندارد پوسترهای خوب و قابل قبولی طراحی کنند مانند پوستر فیلم «قوی سیاه» و «بیل را بکش» که از جلوه‌های بصری مناسب و گرافیک سالم در آن‌ها استفاده شده است. و دیگری پوسترهای لهستان و اروپای شرقی است که نگاه هنرمندانه‌تری را دنبال می‌کنند. که در حال حاضر پوسترهای سینمای ایران علیرغم پیشینه‌ی درخشانش در حد هیچکدام نیست.
این طراح گرافیک با ابراز تاسف از اینکه پوسترهایی که در کشور ما طراحی می‌شوند حتی به لحاظ کیفیت بصری قابل مقایسه با فیلم‌ها و سینمای تجاری غرب نیستند، گفت: هنگامی که تاریخ پوستر دنیا را بررسی می‌کنیم پوسترهایی که به عنوان یک اثر شاخص معرفی شده‌اند به فیلم‌های تجاری تعلق ندارند. گرچه ما همین را هم نداریم چه به برسد پوسترهایی که برای فیلم‌های فرهیخته و با اندیشیده طراحی شده باشند.
تنهایی معتقد است؛ مشکل سینمای ما بسیار بنیادی‌تر است از اینکه بخواهد با یک پوستر حل شود و صنعت سینما که باعث افتخار ما در منطقه است، حال بسیار خرابی دارد.
او با انتقاد از عملکرد صداوسیما در پخش تیزرهای تبلیغاتی گفت: چرا فیلمی که از وزارت ارشاد مجوز می‌گیرد، صداوسیما تیزر آن را پخش نمی‌کند؟ چرا سینماهای حوزه هنری آن را اکران نمی‌کنند؟ چرا با کدخدامنشی تصمیم می‌گیرند چه فیلمی باید پخش شود؟ مگر این کشور یک قانون بیشتر دارد؟ اگر قانونی وجود دارد، همه از آن قانون تبعیت کنند.
این گرافیست با تاکید براینکه پوسترهای سینمای ما بد است چراکه صنعت سینمای ما خوب و سالم نیست، ادامه داد: اگر صنعت سینمای مناسب و خوبی نداریم به دلیل عملکرد ضعیف مسئولین وزارت فرهنگ و ارشاد است و اگر عملکرد وزارت ارشاد بد است؛ نشان‌دهنده این است که دولت علیرغم همه تلاش‌ها در سیاست خارجی و مسائل کلان کشور توجه زیادی به فرهنگ و رسانه و هنر ندارد و تیم رسانه‌ای بسیار ضعیفی دارد. ای کاش همانقدر که با حضور چند دیپلمات کاربلد در وزارت خارجه نتایج قابل قبولی به‌دست آوردیم، چند مدیر کاربلد سکان امور فرهنگی و هنری را به عهده می‌گرفتند و در این تیم فعالیت می‌کردند.