هوتن شکیبا در لباس هملت/ تئا‌تر، ترسو و محافظه‌کار شده است
هوتن شکیبا، از تمرینات گروه تئا‌تر «تازه» برای پروژه مطالعات اجرایی سالن قشقایی تئا‌تر شهر خبر داد که در آن به ایفای نقش می‌پردازد.
هوتن شکیبا به خبرنگار ایلنا گفت: در قالب پروژه مرکز مطالعات اجرایی قشقایی، گروه تئا‌تر «تازه» به کارگردانی مشترک یوسف باپیری و اشکان خلیل‌نژاد اواخر تیرماه پروژه‌ای را با محوریت شکسپیر اجرا می‌کند که من و ستاره پسیانی بازیگران یکی از دو اجرای آن هستیم.
او ادامه داد: نمایش «پرده سوم، صحنه چهارم» با نگاهی به پرده سوم، صحنه چهارم نمایشنامه «هملت» نوشته شده است که در آن نقش هملت را به عهده دارم.
شکیبا با اشاره به پرداخت تخصصی سالن قشقایی به مطالعات اجرایی تئا‌تر، گفت: فکر می‌کنم تخصصی شدن چند سالن خوب است اما موافق این نیستم که برای همه سالن‌ها این اتفاق بیفتد؛ یک سری سالن‌ها می‌توانند آزادانه‌تر عمل کنند و همه سالن‌ها درگیر این چهارچوب نشوند.
او با بیان اینکه این تخصصی شدن می‌تواند منجر به تجربه‌های جدیدی هم بشود، گفت: قاعدتا اختصاص سالن خاص، به بروز ایده‌ها، کار‌ها و اتفاقات جدید در تئا‌تر کمک می‌کند اما اینکه فکر کنیم فقط با اختصاص سالن به چنین کاری حتما بقیه مشکلات هم حل می‌شود، اشتباه است؛ تجربه‌های نو و جدید نیاز به حمایت دارد.
تئا‌تر ترسو و محافظه‌کار شده است
این بازیگر تئا‌تر و سینما، تئا‌تر تجربی، خاطرنشان کرد: یکی از آسیب‌های تئا‌تر این است که همه هزینه‌اش را از مخاطب می‌گیرد و بنابراین ترسو و محافظه‌کار شده است.
هوتن شکیبا ادامه داد: گروه‌های تائتری چون هزینه‌شان را از مخاطب به دست می‌آورند و نگاه‌مان این است که مخاطب چه می‌خواهد و همان را ارائه می‌دهیم؛ در این میان دیگر بخش ساختن و هنر و خلاقیت کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود.
شکیبا با تاکید بر لزوم حمایت از کارهای تجربه‌گرا، گفت: این حمایت می‌تواند از نظر تبلیغات باشد. چون این کارهای خاص‌تر است و مخاطب عام ممکن است با آن خیلی ارتباط برقرار نکند اما این دلیل نیست که این تئاتر‌ها گوشه‌نشین شده و در حاشیه قرار بگیرند.
او یادآور شد: کارهای تجربی باید حمایت شود تا مخاطب خاص آن را پیدا کند؛ مخاطبی که می‌خواهد در تئا‌تر تربیت شود و با چنین اجراهایی همراه شود تا این ترس از بین برود.
این بازیگر تئا‌تر، تصریح کرد: گروه‌های دانشجویی اصولا باید بدون ترس و خلاقانه سراغ اجرا‌ها بروند اما الان می‌بینیم که برخی از آن‌ها هم نگاهی مشابه فضای حرفه‌ای تئا‌تر دارند و منتظرند ببینند مخاطب چه می‌خواهد. چون اگر فردا بخواهند اجرای عموم بروند باید نگران این باشند که حتما بتواند بفروشد و این خیلی آسیب بزرگی است که فضای دانشگاهی که در سال‌های قبل سردمدار نگاه نو و تئا‌تر تجربی بوده متاسفانه الان بسیار نگاهی حرفه‌ای به تئا‌تر دارد.
شکیبا یکی از نقص‌های تئا‌تر را کم شدن بار علمی آن دانست و گفت: یک بخشی از این مساله به خاطر فشار مخاطبی است که راحت‌طلب‌تر شده و ترجیح می‌دهد که در مورد اجرا خیلی فکر نکند و لقمه آماده در اجرا‌ها نصیبش شود؛ بعضی از هنرمندان هم به این موضوع تن داده‌اند و فقط به فکر این هستند که الان مخاطب چه می‌خواهد.
او با بیان اینکه برخی از تئاتری‌ها به این فکر نمی‌کنند که مخاطب هم می‌تواند در اجرای آن‌ها رشد داشته باشد، گفت: حتما نباید یک گروه تئاتری خودش را هم‌سطح مخاطب کند، که البته عموما ترجیح می‌دهند کارشان را در سطحی بیاورند که خیلی عام پسند باشد؛ البته این اتفاق بدی نیست اما نباید همیشگی باشد. می‌شود کار‌ها به گونه‌ای باشد که سطح مخاطب را همراه اجرا بالا بکشد و مخاطب را برای تئاتری بهتر همراه کند.
این بازیگر تئا‌تر، همچنین با اشاره به پروژه مطالعات اجرایی سالن قشقایی، گفت: این پروژه ویژگی‌هایی دارد که اگر حمایت تبلیغاتی صورت بگیرد می‌تواند مخاطب خاص خودش را پیدا کرده و آموزنده باشد و باعث شود تجربه‌های خوبی برای نسلی که دنبال تجربه کردن و اتفاقات جدید هستند، اتفاق بیفتد.