سیماهای برجسته فرهنگ ایران در یک کتاب

به گزارش خبرنگار ایلنا، «سیماهای برجسته فرهنگ ایران» در حقیقت مجموعه‌ای از گفتارهایی است که پس از درگذشت شماری از فرهنگ‌مداران ایران ازجمله محمدعلی مجتهدی، زین‌العابدین مؤتمن، محمدجواد شیخ‌الاسلامی، امیرحسین جهانبگلو، ایرج افشار، مصطفی رحیمی، احسان نراقی، بیژن جلالی، علی محمد کاردان، کریم امامی، حسن مرندی، عباس حرّی، پرویز همایون‌پور، علی محمد حق‌شناس و علیرضا فرهمند، به یاد آنان نوشته شده‌است.

چند تن از این اشخاص استاد نویسنده بوده‌اند یا او با آن‌ها آشنایی و دوستی داشته‌ است. امیرفریار البته تاکید می‌کند که این نوشته‌ها مقاله‌های زندگینامه‌ای به سبک کتاب‌های مرجع نیست، بلکه تصویری است از این افراد آن‌گونه که او دیده‌ است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

جلالی هیچ‌گاه ازدواج نکرد. دیدگاهش نسبت به زن آمیزه‌ای از علاقه و ترس بود. اما معاشرت با آنان را دوست داشت. خانه‌اش خانه‌ای قدیمی در درّوس بود که جز یکی دو سال آخر، سال‌ها به تنهایی در آن زندگی می‌کرد. به دلیل تجرّد و تنهایی به کافه و رستوران زیاد می‌رفت. در لباس پوشیدن هم شیوه خاصی داشت. اغلب لباس نیمدار می‌پوشید و معمولاً کراوات پهن می‌بست. شلوارش هم قدری کوتاه‌تر از معمول بود و تا بالای کفش‌اش می‌آمد. معمولاً خود را می‌پوشاند. به حیوانات علاقة زیادی داشت. همیشه چند سگ و گربه در خانه داشت و به حیوانات محل هم غذا می‌داد. می‌گفت: حیوان خیلی از انسان متعادل‌تر است! همة کارهایش به اندازه است. در هیچ چیز حرص نمی‌زند و افراط نمی‌کند. بارها برای حیوان گرسنه‌ای در خیابان غذا خریده بود...

این کتاب با ۱۱۴ صفحه و قیمت 8هزار تومان و در 550 نسخه منتشر شده است که برای اولین بار نیز در نمایشگاه کتاب بیست‌ونهم عرضه شد.