مخالفت با لیبرالیسم مرز اتحاد دو کشور ایران و روسیه
پروفسور الکساندر گلییویچ دوگین (متفکر روس) در چهارمین شب علوم انسانی مخالفت با لیبرالیسم را مرز اتحاد دو کشور ایران و روسیه خواند.
به گزارش ایلنا، چهارمین شب علوم انسانی با حضور پروفسور الکساندر گلییویچ دوگین (متفکر روس) عصر دیروز (19 بهمن) در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
سجاد نوروزی (مدیر فرهنگسرای اندیشه) در ابتدا به معرفی کوتاهی پروفسور دوگین پرداخت و پس از آن الکساندر دوگین در سخنانی گفت: قبل از این که بخواهیم راجع موضوعات مختلف صحبت کنیم باید وضعیت خودمان و نسبتمان را بدانیم، ایران و روسیه در این لحظه در حالت دوستی قرار دارند و ما اکنون به همراه همدیگر در سوریه درحال جنگ هستیم. چیزی که این ارتباط و دوستی را فراهم میکند یکسری ابعادی دارد که میتواند برای ما مهم باشد، من معتقدم که این لحظه دوستی اساس بسیار عمیقی دارد، چراکه این دو کشور نه تنها قدرت نظامی هستند بلکه دارای هویت قدیمی و کهن نیز میباشند.
این متفکر روس در ادامه فرهنگ انتظار را اندیشهای مشترک بین اسلام شیعی و مسحیت ارتودوکس خواند و اظهار داشت: زمانی که به اینجا آمدم با اندیشهای به نام فرهنگ انتظار روبرو شدم و این همان چیزی است که در اندیشه مسیحی ارتدوکس با آن مواجه هستیم چراکه ما نیز در انتظار بازگشت موعود، مسیح(ع) هستیم. این ساختار انتظار در هر دو آئین مشترک است و البته نگاهمان به شیطان نیز مشترک است چراکه هر دو امپریالیسم را دشمن میپنداریم، این مواجهه که در سوریه با آن روبرو هستیم علاوه بر این که یک مواجهه نظامی است، یک مواجهه متافیزیکی است که اتحادی را در بین دو کشور به وجود میآورد. این موضوع تلاشی است که ما امپریالیسم را متافیزیک خوانده و با نگاهی دیگر به آن توجه کنیم. در اینجا باید طبیعت لیبرالیسم را بفهمیم چراکه لیبرالیسم خواستگاه مدرنیته جهان جدید است و مبارزه با مدرنیته مبارزه با امپریالیسم است.
دوگین همچنین به لزوم بازگشت به اصالت شرقی تاکید کرد و افزود: باید به همان اصالت مشرق زمینیمان برگردیم، باید به خودمان، هویتمان، ریشههایمان و نگاهمان به حقیقت مراجعه کرده و آنها را بازیابی کنیم. این موضوع یادآور نگاه داستایوفسکی که بازگشت به الگوها و نمادهای فلسفهدان ایرانی، سهروردی نیز هست بهشمار میآید. در انقلاب ایران نیز این اتفاق رخ داده است، چراکه ایرانیان در جریان این انقلاب خواستند که به هویت شیعه بودن خود برگردند. حرف مشخص این است که ما لیبرالیسم را رد میکنیم و این در واقع همان نقطه اشتراکی است که مرز اتحاد دو کشور را شکل میدهد. البته عدم توجه به لیبرالیسم را در روح رئیس جمهور پوتین نیز میبینیم، اگر به ایران نیز دقت کنیم میبینیم که این موضوع در روح جامعهی ایران نیز وجود دارد پس شما دقیقا تئوری چهارم سیاست را اجرا کرده و در یک مسیر مشترک حرکت میکنیم. این موضوع همان لحظه تاریخی اشتراک است.