فاجعه منا جشن تماشاخانه سنگلج را عزا کرد
مدیر تماشاخانه سنگلج با نگارش یادداشتی به تشریح دلایل تعویق جشن پنجاهمین سال آغاز فعالیت این تماشاخانه پرداخت.
به گزارش ایلنا، علی عابدی در متن این یادداشت، ضمن بیان ضرورت پاسداشت نیم قرن فعالیت تماشاخانه سنگلج دلایل تعویق در برگزاری جشنی به این منظور را شرح داد که به شرح زیر منتشر میشود:
«امروز ۱۸ مهر ماه است. اینجا چراغی روشن است و هنوز تماشاگرانی را میبینیم که به عشق دیدن تئاتر پا به تماشاخانهای میگذارند که با گذشتن عمری حدود پنجاه سال؛ هنوز سر پا ایستاده و نفس میکشد. تما شاخانهای که شاهد به اجرا رفتن آثار مهمی از تاریخ تئاتر ایران بوده و نیم قرن تجر به را پشت سر گذرانده است.
سنگلج واقع در خیابان بهشت. ضلع جنوبی پارک شهر. خاطرات زیادی را درخود جای داده است، خاطراتی که تاریخ فرهنگ و هنر ایران زمین را میسازد. تمام آن داشتههایی که در تاریخ تئاتر ایران با نام» تئاتر ملی «و یا ایرانی میشناسیم که گره در زلف بزرگانی چون» بهرام بیضائی»، «عباس جوانمرد»، «علی نصیریان»، «عزت الله انتظامی»، «محمد علی کشاورز»، «جمشید مشایخی»، «جعفر والی»، «داود رشیدی» و هنرمند ان اثرگذار دیگری دارد. همانانی که به این تماشاخانه عزت و جایگاه بخشیدهاند.
تماشاخانه سنگلج با آن نقش و نگارپیشانی سر درش که به حق نشانی درست از یک پایگاه هنری را به مخاطب ارائه میکند هرچند در طول عمر پر بهای خود نامهربانی زیادی به لحاظ عدم رسیدگی و توجه به زیرساختهای ساختمانی و تاسیساتی به خود دیده است، ولی چند سالی است که به همت خادمانش سعی دارد چهره با طراواتی از خود نشان دهد. همین سالها که با اجرای نمایشهای ایرانی و فعالیت گروههای مختلف در این راستا، عنوان خاستگاه تئاتر ملی ایران را نیز پیدا کرده است.
سنگلج تنها یک تماشاخانه معمولی نیست. سنگلج بخش عظیمی از حافظه شفاهی تئاتر ایران را در خاطر دارد که شاید تاریخ تئاتر ما به سادگی از کنار آن گذشته است. بدین منظور بودو برای یاد آوری و باز آفرینی خاطرات و همه آنچه که در مکتوبات تئاتری ما نیست نشستهایی تحت عنوان «تئاتر از نگاه سنگلج» را برگزار نموده و مینماییم تا گنجینهای به طریق تاریخ شفاهی زنده بماند.
اما امروز ما با توجه به اهمیت و ضرورت برطرف نمودن ایرادات فنی و زیرساختی این تماشاخانه بر آن شدیم تا با هماهنگی و همیاریتمام آنانی که مسئولند و میتوانند بخشی از این مشکلات را رفع نماییم که در این میان علاوه بر وزارتخانه متبوع، به حق مدیران و شهردار منطقه دوازده تهران نیز همراه ما بودهاند.
تماشاخانه سنگلج با اینکه سالها به عنوان یکی از مطرحترین جایگاه تئاتر ایران بوده استولی شرح وضعیت امروز این تماشاخانه در کنار آنچه در همین روزگار بر سر تئاترهای لاله زار آمد باعث نگرانی اهالی تئاتر شده که مبادا هجوم هجمههای کاذب و رو به رشد شهری باعث شود این تماشاخانه نیز به مرور زمان عاقبتی چون تئاتر سعدی و نصر و پارس و... را پیش رو داشته باشد و ضربهای دیگر به روح پریشان و آزرده خاطر اهالی هنر وارد شود و چراغی دیگر از این خانه به خاموشی فروبرود.
برای نشان دادن ضرورت روشن ماندن این چراغ تصمیم گرفتیم جشن پنجاه سالگی سنگلج را باشکوه برگزار کنیم و بدین منظور چندین نشست و جلسه برگزار کردیم و حاصل چنین نشستهایی عقد تفاهمنامه فرهنگی و عمرانی با شهرداری منطقه دوازده بود که مقرر شد امروز ۱۸ مهر ماه به مناسبت پنجاهمین سالگرد سنگلج مراسمی شایسته برگزار شود. اما با توجه به فضای اندوه بار این روزهای جامعه و احترام به قربانیان فاجعه منا و از سویی دیگر مصادف شدن این روز با سفر گروهی هنرمندان پیشکسوت بر آن شدیم تا این جشن پس از ایام محرم و صفر برگزار شود که شرح برنامههایی مدنظر قرار گرفته اعلام میشود.
امروز ۱۸ مهر ماه است. اینجا چراغی روشن است و...»